Eerste test / Audi Q3 Sportback: Trendvolger

Het concept

Toegegeven: toen BMW meer dan een decennium geleden zijn X6 uitbracht, hadden we zo onze bedenkingen. De verkoop van die X5-met-aflopende-daklijn bewijst echter dat het concept in de smaak valt, en ook kleine broer X4 doet het niet slecht. Hetzelfde geldt voor de GLC en GLE Coupé bij Mercedes. De Audi Q8 is een variatie op dat thema, en nu ook deze Q3 Sportback.

Het zou logischer geweest zijn als de nieuwkomer Q4 had geheten, maar dat naamplaatje is al gereserveerd voor een toekomstige kleinere variant van de e-Tron. In ieder geval is het op die manier meteen duidelijk dat deze Sportback-afgeleide gebaseerd is op de ‘gewone’ Q3 – behalve het net geen 3 centimeter lagere dak en de iets schuinere kofferklep vallen er trouwens amper verschillen te noteren.

• Lees ook onze test van de Audi Q8
• Lees ook onze test van de Audi Q3

Wat er verandert

Die ingrepen resulteren echter in een silhouet dat veel agressiever is dan dat van de gewone Q3. Mannelijker, zou je kunnen zeggen… ook al is de Q3 Sportback de allereerste Audi die getekend is door een vrouw, in casu Seulah Park, een jonge Zuid-Koreaanse die al zeven jaar in Ingolstadt aan de slag is. Tot aan de voet van de voorruit is er niets veranderd tegenover de gewone versie, maar Park gaf de Q3 een wat meer gekromde rug.

De voorruit zelf ligt in een iets schuinere hoek, het dak is wat lager en de achterpartij is 1,6 centimeter langer. Die laatste is trouwens zo ontworpen dat de achterlichtblokken gedeeld kunnen worden met de gewone Q3. Verder is het raamoppervlak wat kleiner geworden, wat de uitstulpingen boven de achterste wielkasten nog extra accentueert en de Sportback een gebalde pose geeft die je ook terugvindt in de Range Rover Evoque.

• Lees ook onze test van de nieuwe Range Rover Evoque

Technisch is de ombouw nog beperkter. Net als heel wat andere modellen van de VW-groep staat de Q3 op een MQB-platform, meer bepaald de grote variant daarvan (A2), waarop onder andere ook de VW Tiguan en Skoda Kodiaq een beroep doen. En ook het motorgamma brengt geen verrassingen mee. Qua benzines kun je kiezen uit een 1.5 met 150 pk (35 TFSI) en een 2.0 met 230 pk (45 TFSI), in dat laatste geval altijd met vierwielaandrijving en een gerobotiseerde versnellingsbak. De 1.5 is dan weer uitgerust met cilinderuitschakeling en later ook met een mild hybrid-systeem op 48 volt, dat de motor een klein handje helpt door tot 50 newtonmeter extra te leveren. Dat zou zo’n 0,4 l/100 km besparen. De 35 TFSI zal verkrijgbaar zijn met een manuele zesbak of een gerobotiseerd exemplaar, maar enkel met voorwielaandrijving.

Hoe hij rijdt

Dieselrijders kunnen kiezen tussen de 150 pk sterke 35 TDI (manueel met voor- of vierwielaandrijving, gerobotiseerd enkel met voorwielaandrijving) of de 40 TDI, die dezelfde tweeliter gebruikt, maar dan met 190 pk, in combinatie met een gerobotiseerde zevenbak met dubbele koppeling. Die laatste konden we aan de tand voelen. Qua rijden is er nauwelijks een verschil met de gewone Q3. Een neutraal weggedrag dus, maar met een snedige voortrein en een goed stuurgevoel. Met 400 Nm heeft de diesel voldoende reserves, maar de S-Tronic-bak mocht in de Normal-stand wat alerter.

Budget

Het meer dynamische profiel van de Sportback heeft gelukkig nauwelijks invloed op de functionaliteit. Zo is de koffer in minimumconfiguratie identiek aan die van de gewone Q3. Wel is het maximumvolume wat minder, als gevolg van de lagere daklijn en de schuinere achterkant. Ook de ruimte voor de inzittenden verschilt amper. Door de ongewijzigde wielbasis is er net zoveel beenruimte achterin, terwijl de achterbank nog steeds over 13 centimeter kan worden verschoven en ook de verstelbare rugleuning behouden bleef. Je kunt dus afhankelijk van de behoeften van het moment kiezen tussen meer zitcomfort of meer laadruimte, of een compromis tussen de twee. De hoofdruimte achterin is wel iets minder groot, maar nog altijd voldoende voor volwassenen.

Voorin is er niets veranderd. Het dashboard is dat van de Q3 tout court, en ook de digitale instrumenten zijn van de partij. De kwaliteitsindruk is zoals te verwachten uitstekend. Wel kan – en dat is evenmin een verrassing – het uiteindelijke prijskaartje met wat opties stevig oplopen. Zo is het grotere centrale scherm onlosmakelijk verbonden met het navigatiesysteem, terwijl ook de uitgebreidere digitale tellers met satellietkaart (Virtual Cockpit Plus) niet standaard zijn. Verder vind je in de optielijst onder andere matrixkoplampen, een panoramisch dak, een Bang & Olufsen-installatie met 15 luidsprekers of S Line-afwerking. Ook een semiautonome rijfunctie voor in de file is verkrijgbaar. De meerprijs tegenover de een gewone Q3 bedraagt 1.500 euro.

Ons verdict

Het mag duidelijk zijn dat de Sportback amper verschilt van de gewone Q3. In feite is het niet meer dan een vormelijke kwestie. Over de meerwaarde van deze koetswerkafgeleide valt te twisten, maar uiteindelijk moet de Sportback qua functionaliteit maar weinig inboeten in vergelijking met de gewone Q3. Alleen moet je natuurlijk wel bereid zijn om extra in de buidel te tasten…