Eerste test / Bentley Flying Spur

Op motorisch vlak laat de Flying Spur ons dus niets echt nieuws ontdekken. Behalve dan natuurlijk de akoestische behandeling van de dubbele (vergrote) uitlaat, met de bedoeling om de sfeer van stilte binnenin die je mag verwachten wanneer je achterin zit, beter te bewaren. Het geluidsniveau bedraagt er slechts 12 dB bij 3.000 o/m. Van de eerste generatie van de (Continental) Flying Spur in zijn Speed-versie van 2009 (610 pk, 750 Nm, zestrapsautomaat, 4,8 seconden voor de sprint van 0 tot 100 km/h, topsnelheid van 322 km/h) naar de nieuwe (625 pk, 800 Nm, achttrapsautomaat, 4,6 seconden, 322 km/h) gaan de prestaties er niet echt op vooruit. Dankzij de achttrapsautomaat zakken het normverbruik en de CO2-uitstoot echter met 13 procent. De twaalfcilinder werd daarentegen wel zachter, want hij maakt niet langer het geluid dat we van hem gewoon zijn.

Hij is vooral voor groeimarkten bedoeld, waaronder China, dat 60 procent van de verkoopcijfers voor zijn rekening neemt. Het zal dus niemand verbazen dat een zachtere afstelling werd gekozen voor de luchtophanging. Nochtans bleven we na het traject naar de Grote Muur over perfecte wegen met gemengde gevoelens achter, alsof het verschil tussen de normale en de dynamische rijmodus was uitgevlakt.

De nieuwe Flying Spur laat zijn Continental-naam vallen, maar blijft een vierdeursafgeleide van die coupé. Dat betekent dat hij nog steeds baadt in weelderige luxe en overladen is met edele materialen. De rijervaring werd echter wat afgevlakt, ongetwijfeld omdat dit meer in de smaak van de Chinese klanten valt.

U kunt de Eerste Test van de Bentley Flying Spur nalezen in AutoGids 876 van 29/5/2013.