Eerste test / Ferrari F8 Tributo: De perfecte sportwagen?

Concept

De F8 Tributo is een evolutie van de 488 GTB, op zich reeds een evolutie van de 458 Italia. Ferrari voert dus een twee reïncarnatie door van een model uit 2002. Toch durven we niet van een facelift spreken, daarvoor zijn de aanpassingen aan het aandrijfgeheel, het chassis, de aerodynamica, het interieur en de technologie te ingrijpend. De stoeterij uit Maranello is immers een specialist in het overhevelen van knowhow, van de autosport naar de openbare weg.

Veranderingen

De vele koetswerkaanpassingen werden rechtstreeks uit de GT-racers gedistilleerd. Bovenaan de voortaan horizontaal gepositioneerde koplampen zitten nu koelvakjes voor de remmen. Die vermijden de plaatsing van grotere remmen, wat nefast zou zijn voor het totaalgewicht van de F8. En dat is maar een van de vele voorbeelden van de zin voor detail waarmee Ferrari deze update benaderd heeft. Aerodynamica is sowieso het gebied waar deze Tributo het meeste afstand neemt van zijn voorganger. Dankzij de nieuwe splitter vooraan, de van de Pista overgenomen S-duct op de neus, de nu driedelige spoilersectie achteraan en de speciale achterdiffusor die afgeleid is van de 488 Challenge, snijdt de F8 10% efficiënter door de lucht.

Net zoals vroeger richt het dashboard zich helemaal op de bestuurder, maar verder is het interieur volledig nieuw. Van de inmiddels onmisbare Manettino-schakelaar tot de middenbrug waarop de knoppen voor de robotbak staan, van de voortaan ronde koelsleuven die de analoge toerenteller flankeren tot het nieuwe sportstuur, kleiner en dunner dan vroeger. Het ligt perfect in de hand en verzamelt alle functies, het blijft ons verbazen hoe werktuigkundig het in elkaar steekt. Ergonomisch valt er dan ook geen speld tussen te krijgen en als verwijzing naar de Formule 1 is het natuurlijk grandioos. 

Centraal achterin ligt de bekende 3,9 liter-krachtbron. Net zoals in de Pista is de V8-biturbo goed voor een vermogen van 720 pk voor een maximaal koppel van 770 Nm, een winst van respectievelijk 50 pk en 10 Nm tegenover de 488 GTB. Het blok weegt ook een stuk minder, waardoor de achtcilinder minder inertie moet overwinnen en sneller toeren maakt. De gerobotiseerde zevenbak met dubbele koppeling maakt zowat onveranderd de overstap van GTB naar F8 Tributo, maar hij krijgt een herwerkte schakelstrategie en kan tot 30 milliseconden sneller van verzet wisselen. In 7,8 seconden sprint deze Ferrari van 0 naar 200 km/u.

Rijgedrag

Met al dat gewicht achter je rug heeft de F8 een verre van ideale gewichtsverdeling en toch lijkt de voorkant aan de weg gelijmd. Op de heuvelachtige wegen rond Maranello verandert deze sportwagen van koers zoals een vlieg. Op de millimeter zet je de Tributo op de koord van een bocht, met dank ook aan het hydraulische stuur dat in feedback amper zijn gelijke kent. Wat deze Ferrari werkelijk onderscheidt, is de vloeiendheid en de transparantie van zijn chassis. De bestuurder staat op één lijn met het chassis, de communicatie is glashelder en vrij onvergelijkbaar.

Indrukwekkend dat de F8 zo’n analoog gevoel opwekt. Op de achtergrond draait een elektronicanetwerk dat slim genoeg is om een spaceshuttle naar de maan te sturen. Je hebt het actieve sperdifferentieel met torque vectoring by braking, de immers alerte tractiecontrole, de duivelse lanceerhulp en Ferrari’s Dynamic Enhancer die de grijze gripzone controleerbaar maakt en slippartijtjes in de juiste hoek houdt (dankzij Side Slip Control 6.1). Op provinciale wegen is het zowat onmogelijk om in volle galop te draven, daarvoor is 720 pk gewoon te onstuimig.

Remmen is in het begin geen eitje. De pedaalslag is kort en het gevoel weerspannig, als in een racewagen en helemaal anders dan op de 488. De keramische remschijven vragen daarbij om een herkalibratie van je voet. Ondanks die steigerende paardjes op de flanken wil de F8 je echter niet uit het zadel lichten. Hij is uit op controle, al zal hij de kans om zijn gretige aard te tonen niet laten liggen. Zo komt het dat de Tributo het op de natte wegen niet nalaat stapjes opzij te zetten onder de slogan dat je anders maar voor een vierwielaangedreven exoot moet kiezen. Nu vraagt het minder stuurinput dan voorheen om je te behoeden voor een retourtje dealer.

Met de handigheid van een goochelaar speelt Ferrari een vermommingsspelletje met de turbo’s. Sinds de introductie in de California T wordt het vermogen van het biturboblok in de onderste versnellingen getemperd. Het volle pond krijg je alleen in het zevende vezet, waardoor er een crescendo-effect ontstaat tijdens de acceleraties. Zoals bij een atmosferisch blok. Bovendien bouwt de begrenzer niet af, je knalt er gewoon bruusk tegenaan. Ferrari heeft alles in het werk gesteld om deze achtcilinder toerengretig te houden. Alleen, dat geluid. De F8 Tributo introduceert pijpjes die rechtstreeks van de uitlaat naar het interieur leiden, maar de turbo's en de partikelfilters duwen de V8 een prop in de keel.

Prijs & uitrusting

Wie naar de prijs van een Ferrari vraagt, kan hem wellicht niet betalen. 

Concurrentie

Het worden er steeds meer. Voor zijn Vanquish stapt Aston Martin eveneens over op een middenmotor achterin, gevolgd door de nieuwe Corvette. Al speelt de Amerikaan eigenlijk een toonaardje lager. Maar de voornaamste concurrenten voor de Ferrari F8 Tributo zijn de Lamborghini Huracan Evo, de McLaren 720S en de Porsche 911 Turbo.

Verdict

Zie de Ferrari F8 niet als een facelift, maar als de verder geperfectioneerde versie van de 488 GTB. Hoewel veel van de vooruitgang schuilt in de elektronica geeft de Tributo het podium aan zijn bestuurder. Elke sportwagen in deze categorie is een overwinning op de wetten van de fysica en lijkt door de geluidsbarrière te willen breken, toch heeft dit steigerende paard zijn eigen karakter. Deze F8 is misschien wel de beste belichaming van wat een moderne Ferrari hoort te zijn.

Beelden: Jeroen Peeters Photography