Eerste test / Ford Edge: stevige ambities

Het Concept

Die strategie is niet helemaal nieuw.  Meer bepaald in de zin dat de twee polen van de Euro-Amerikaanse gigant – met enerzijds Ford USA en anderzijds Ford Europe – nauw samenwerken voor de ontwikkeling van wereldmodellen.  Dat deden ze bijvoorbeeld al voor de jongste generaties van de Focus, de Grand C-Max en, last but not least, de Mondeo (die pas twee jaar na zijn Amerikaanse lancering in Europa van wal stak).  Het concept van de Edge volgt dezelfde logica: deze cross-over maakt gebruik van het Mondeo-platform – met eenzelfde wielbasis van 2,85 meter – dat ook al werd overgenomen door onze Galaxy en S-Max. Die laatste is – qua omvang althans – nog het beste te vergelijken met de Edge, die hoger en geblokter is en over voldoende extra sheet metal beschikt om te flirten met een leeggewicht van 2 ton.       

Wat er verandert

De Edge wordt gebouwd in Canada en werd een jaar geleden in de VS gelanceerd met benzinemotoren. Bij ons steekt hij van wal met twee versies van de 2.0 TDCi-dieselmotor: met enkelvoudige turbo en 180 pk en met dubbele drukvoeding en 210 pk, twee krachtbronnen die we al kennen van het (top)gamma van de Mondeo, de S-Max en de Galaxy.  De handgeschakelde en gerobotiseerde versnellingsbak, allebei met zes verhoudingen, dragen eveneens bij tot de schaalvoordelen.  De Edge bestaat bij ons uitsluitend als AWD, met een vierwielaandrijvingssysteem dat vergelijkbaar is met dat van de Mondeo, Kuga, Galaxy en S-Max.

Hoe rijdt hij?

Het onderstel van de Edge leunt heel dicht aan bij dat van de S-Max, maar dan wel aangepast aan zijn grotere wielen (standaard 19 duim en op de Sport zelfs 20 duim) en aan de bodemvrijheid van 203 millimeter. Per slot van rekening moest deze cross-over beschikken over de allewegencapaciteiten van een SUV of op zijn minst beter zijn streng trekken op een modderige ondergrond. Dat doet hij dan ook zonder morren en zonder zijn deurdrempels vuil te maken, die hier beter beschermd zijn dan bij de andere modellen van het Ford-gamma.   Zoals het een echte luxe-4x4 betaamt, kunnen de flanken besmeurd raken door modder, maar blijven de deurdrempels schoon wanneer je de deuren opent.  Geen gevaar dus om je broekspijpen of kuiten te besmeuren als je instapt zonder je benen voldoende op te tillen.  Los daarvan rijdt de Edge als een voorbeeldige personenauto en niet als een terreinwagen. Ondanks het hogere zwaartepunt en de grotere massa ten opzichte van de S-Max worden koetswerkbewegingen goed onder controle gehouden. Bovendien weet de ophanging oneffenheden in het wegdek bijzonder goed te filteren.  Ook hier geeft Ford weer blijk van zijn talent om doeltreffende onderstellen te ontwikkelen en het niet-opgehangen gewicht te verminderen zonder zijn toevlucht te nemen tot gadgets zoals gestuurde schokdempers.  Dankzij zijn goed ontworpen ophanging kan de Edge zijn gewicht keurig wegsteken.  Die indruk wordt nog versterkt door de adaptieve stuurbekrachtiging, die standaard wordt aangeboden op de Sport en als optie op de Titanium, de enige twee versies die we konden testen. De instapversie Trend houdt het bij een gewone elektrische bekrachtiging. 

Budget & uitrusting

Voorafgaand aan deze test gingen we ervan uit dat de Edge wat plomp zou aanvoelen, zoals de meeste Amerikaanse cross-overs.  Maar het tegendeel blijkt waar: hij rijdt zelfs behoorlijk levendig.  En meer nog: hij is ook heel stil.  Niet alleen zijn de voorruit, de voorste zijruiten en het panoramische glasdak gemaakt van gelaagd glas, maar de Titanium- en Sport-versie kunnen ook prat gaan op een actief geluidsreductiesysteem (met behulp van drie microfoontjes en het audiosysteem, zelfs als dat uitgeschakeld is).  De Trend kan niet beschikken over die Active Noise Control.  De instapversie heeft evenmin recht op de handsfree opening van de achterklep (die wordt bediend door met je voet te bewegen onder de achterbumper).  Net zoals de rest van het Ford-gamma pakt de Edge uit met een bovengemiddelde uitrusting en zelfs met een aantal technologische innovaties (zoals veiligheidsgordels die bij een ongeval worden opgeblazen).

Concurrenten

Met basisprijzen die variëren van 42.900 tot 51.350 euro, kost de Ford Edge wel zoveel als een Audi Q5 2.0 TDI Quattro, een BMW X3 xDrive 20d, een Jaguar F-Pace 2.0D AWD, een Jeep Cherokee 2.2 MJD 4x4, een Land Rover Discovery Sport 2.0 TD4 4WD, een Mercedes GLC 220 d 4Matic of een Volvo XC60 D4 AWD.  Onze Edge mikt dus duidelijk hoog...  

Ons verdict

De Edge rijdt aangenaam, zowel voor de bestuurder als de passagiers, is stil, heeft goede (diesel)motoren en is degelijk uitgerust. Met dit model breidt Ford zijn Europese aanbod uit met de luxe-SUV die hier nog ontbrak.  Vandaar dat zijn vanafprijzen hem rechtstreeks in concurrentie plaatsen met meer prestigieuze merken – niet het minst Jaguar, met zijn gloednieuwe F-Pace. Maar bij die vergelijking moeten we wel rekening houden met de standaarduitrusting, waarmee de Edge zeker in het voordeel zal zijn ten opzichte van die premiumrivalen.