Eerste test / LEXUS LS 500h: In stijl

Het Concept

Bijna 30 jaar terug deed een nieuwkomer op de markt de bedaagde Europese limousinebouwers opschrikken. De nieuwe Lexus LS kwam, zag en overwon, niet zozeer in onze contreien, maar wel in een behoorlijk deel van de rest van de wereld, de VS op kop. Ondertussen heeft hij zich een (zeker bij ons bescheiden) plaats veroverd naast de grote drie (Audi, BMW, Mercedes), maar daar wil de vijfde generatie toch wat aan sleutelen. In de eerste plaats met een vormgeving die duidelijk geen kopie meer is van de klassieke designtaal van voornoemde drie, daarnaast ook met een Japans gevoel voor details en een technologie die gerust zijn voet mag zetten naast wat de concurrentie te bieden heeft. Het concept is dus aloud en gekend, de invulling ervan is nieuw.

Wat is nieuw?

Zowat alles. De LS rust op het nieuwe platform GA-L (wat staat voor new Global Architecture- Luxury) dat onlangs al werd geïntroduceerd met de LC 500 Coupé. Uiteraard staat dit limousine vlaggenschip op een verlengde versie daarvan. In ons land zal Lexus enkel de hybride versie 500h invoeren, waarvan de techniek grotendeels gelijkloopt met die van de 500h-versie in de LC, met een groot verschil: de LS is zowel in achterwielaangedreven als vierwielaangedreven variant te verkrijgen, de LC is een pure achterwielaandrijver.

Met zijn 5,23 m lengte valt de LS zowat tussen de korte en de lange versies van zijn concurrenten in, hij is dan ook nog slechts in een enkel formaat te verkrijgen. Voorts laat hij zich opvallen door een heel eigen interieuraankleding waar de Japanners aalsuiting hebben trachten te vinden bij hun eigen traditionele ambachten. Daar pal tegenover staat dat de auto zoals gezegd een gesofisticeerde hybride aandrijving heeft en bulkt van de rijhulpsystemen die het vooral op de veiligheid voorzien hebben (ook die van de andere, zwakkere weggebruikers) en ook voor een stuk de weg inluiden naar hulp bij het rijden (autonoom rijden niveau 2). In 2020 wordt op dit vlak een nieuwe stap gezet. 

Hoe rijdt hij?

Uitstekend, uiteraard of wat had u gedacht als Japan’s grootste constructeur zijn beste beentje voorzet. Toch is het aan te raden op een aantal verschillen te wijzen met zijn Duitse concurrenten. Door zijn coupé-look doet de auto binnenin meer aan “cocooning” en lijkt hij minder ruim (zeker achterin) dan zijn concurrenten. Minder ruim betekent echter niet krap, zo beschikt de rechter achterpassagier over een zee van ruimte (met bijpassend voetkussen) als hij de stoel van de voorste passagier gedeeltelijk weg- en naar voren klapt. Het is geen strikte vierzitter, de brede armsteun midden achter kan opgeklapt worden, maar de 5^e passagier zit wel een beetje op de schopstoel.

Het interieur heeft ook een zeer verschillend design, met een vloeiend dashboard (lijnenspel geïnspireerd door de Japanse harp) waarbij het instrumentebord met op het voorplan de veranderbare, grote klok en daarnaast helemaal apart het grote MMI-scherm heel eigen accenten legt. Met de bediening van dat MMI-scherm via touchpad op de middenconsole blijven we net als bij de LC echter worstelen. Bij de verdere aankleding van het interieur wordt een beroep gedaan op (herdachte) oude ambachtstechnieken voor het verwerken van glas, hout en stof. Het doel is omotenashi, Japans voor een warm en stijlvol welkom (waarvoor de Japanse theeceremonie model staat).

Wij werden in staat gesteld om ongeveer 500 km met de nieuweling te rijden op goede en minder goede, rechte en minder rechte wegen in het sultanaat Oman (waar zowel Lexus in het premiumsegment als Toyota over de hele markt gezien zo’n 50% marktaandeel hebben!). De auto rijdt bijzonder comfortabel (adaptieve luchtvering), de stoelen zitten fabuleus goed, maar waar de sportieve brom van de zescilinder in de LC Coupé juist een meerwaarde kan zijn, stoort dit hier nogal. Van deze zijdezachte limousine verwacht je meer discretie.

Het nieuwe platform is dan weer top en zorgt voor een onverstoorbare wegligging, zeker gekoppeld aan de bijkomende grip (in alle omstandigheden) die de vierwielaangedreven versie biedt (de enige die we konden testen). De hybride aandrijving zou ervoor moeten zorgen dat de auto kwiek genoeg is om zijn concurrenten op dat vlak het vuur aan de schenen te leggen, maar ook gematigd genoeg in zijn verbruik (van benzine) om zijn dieselconcurrenten van antwoord te dienen.

Wat kost hij?

Het gaat hier uiteraard om een al van bij de instapversie op en top uitgeruste limousine die in basisuitvoering (met achterwielaandrijving) een prijskaartje heeft van 94.990 euro. Opteer je voor All Wheel Drive, dan kan je kiezen tussen 3 uitvoeringen: de goedkoopste is de F-Sport  Line, waarbij de nadruk ligt op meer sportiviteit en waarbij naast enkele technische aanpassingen (grotere remmen onder meer) ook visuele accenten anders worden gelegd. Voor hem vraagt Lexus Belgium 108.500 euro.

Daarnaast zijn er twee meer luxueus getinte versies, de Privilege Line (voor 116.500 euro) en het absolute topmodel met alles erop en eraan (Lexus houdt niet zo van ellenlange optiecatalogi) is de President Line die je voor 132.500 euro geheel de uwe mag noemen.

Wie zijn de concurrenten?

We zeiden het al, de grote drie. Lexus zelf richt zijn pijlen in eerste instantie op de instap-dieselmodellen van de Duitsers, zijnde de A8 50 TDI quattro, de BMW 730d (al dan niet met xDrive) en de Mercedes S 350 d, omdat ze hiervoor een volwaardig dieselalternatief willen zijn met hun benzinehybride, ook qua verbruik. Ze gaan dan wel even voorbij aan de hybride benzinemodellen die deze Duitsers al aanbieden of er in de pijplijn zitten, genre BMW 740e of Mercedes S 560 e, terwijl er van de Audi A8 zonder twijfel ook een op komst is. Tegenover deze modellen hoopt Lexus wel te scoren met een interessantere prijs of met een veel betere standaarduitrusting.

Er zijn ook nog een paar andere buitenbeentjes op de markt in dit topsegment, naast de Lexus LS, onder meer de Jaguar XJ (geen hybride versie voorlopig) of de Maserati Quattroporte (idem dito). Wel als (plug-in) hybride verkrijgbaar (binnenkort in twee versies zelfs) is de Porsche Panamera, maar dat is meer een echte vierdeurs sportcoupé dan een volwaardige limousine.

ONS VERDICT 

Met de nieuwe LS zorgt de Japanse luxedochter van Toyota, Lexus, voor een veel opvallender alternatief in dit topsegment van de markt, de representatieve limousines. De invulling van het gegeven doen de Japanners als naar gewoonte met eigen parameters, wat misschien juist de aantrekkingskracht van de nieuweling kan worden. In elk geval gaat het hier om een uitstekende auto die deze keer niet bang is om op verschillende vlakken zijn kop boven het maaiveld uit te steken. Kortom, een duidelijk voorbeeld van de nieuwe Lexus-filosofie.