Eerste test / Mazda 3: Meer dan een mooi snoetje

Het concept

Met 1,17 miljoen gebouwde auto’s per jaar blijft Mazda een kleine constructeur en heeft het niet de slagkracht van de grote groepen. Het merk probeert het verschil te maken door in te zetten op innovatie en eigenzinnige styling. De nieuwe Mazda 3 valt meteen op met zijn erg persoonlijke lijnenspel, met enerzijds een lange, bijna havikachtige neus, en anderzijds een bolronde achterkant die doet denken aan de Alfa Romeo Brera van weleer. Belangrijk detail: de designers zijn erin geslaagd tot dat silhouet te komen zonder de flanken te bezaaien met vouwen allerhande. Ze zijn meteen geslaagd in hun opzet, want we kunnen wel zeggen dat de Mazda 3 niemand onberoerd laat.

Wat er verandert

De Mazda 3 staat op een volledig nieuw platform dat geen enkel onderdeel van de vorige generatie overneemt. Het biedt een grotere torsiestijfheid door in grotere mate een beroep te doen op staal met een hoge trekvastheid (30 procent tegenover 3 procent), terwijl ook het lawaai en de trillingen (NVH) zijn teruggedrongen. De nieuwe Mazda 3 is nu 4,46 meter lang en daarmee een verwaarloosbare 1 centimeter korter dan zijn voorganger. Het dak ligt wel 1,5 centimeter lager, en de wielbasis is dan weer 2,5 centimeter langer geworden. Al bij al is de binnenruimte daardoor vergelijkbaar met die in de voorganger, als we Mazda mogen geloven. We merken wel dat de inzittenden iets rechter moeten zitten nu.

De veiligheidssystemen zijn gebundeld onder de noemer i-Activesense en omvatten drie nieuwe functies: een slaperigheidscontrole, een systeem dat obstakels op de weg detecteert, en de verkeerssensor CTS, die naderend verkeer in de dode hoeken vooraan signaleert, wat bijvoorbeeld nuttig kan zijn op een kruispunt. Ook nieuw is de intelligente cruisecontrol, die gebruikmaakt van verkeersbordherkenning, net als het 360-gradenzicht dankzij een netwerk van camera’s. De andere uitrusting is overgenomen van de vorige 3, al dan niet herwerkt.

Het is een ontgoocheling, maar we konden nog niet proeven van de veelbelovende SkyActiv-motor, een benzine met spontane ontbranding, zoals een diesel. In afwachting stelt Mazda zijn catalogus samen rond een benzinemotor en een diesel.

De benzinemotor is de tweeliter uit de 6, de MX-5 en de CX-5, maar dan teruggebracht naar 122 pk (en 213 Nm bij 4.000 o/m). Mazda voorziet ook in cilinderuitschakeling bij lage belasting, daarbij gesteund door een mild hybrid-systeem dat met een spanning van 24 volt werkt. Mazda geeft voor de vijfdeurs een NEDC 2.0-gemiddelde op van 5,1 l/100 km (117 g/CO2 km), wat volgens de WLTP-cijfers gelijkstaat aan 6,2 l/100 km en 139 g/km.

Het dieselaanbod bestaat uit de 1.8 SkyActiv-D, die we al kennen uit de CX-3. Hij moet het zonder hybride helpende hand doen, en beschikt over 116 pk en een koppel van 270 Nm tussen 1.600 en 2.600 o/m. Volgens Mazda verbruik hij gemiddeld 4,1 l/100 km en stoot hij 107 g CO2/km uit (WLTP: 5,0 l/100 km en 131 g/km). Beide motoren zijn beschikbaar met ofwel een manuele zesbak, ofwel een zestrapsautomaat.

Hoe hij rijdt

Het eerste contact met de Mazda 3 maakt meteen duidelijk dat de afwerkingskwaliteit op hoog niveau staat. Je zit goed in de nieuwe stoelen, die volgens Mazda beter de vorm van het lichaam volgen en vermoeidheid moeten tegengaan. De materiaalkeuze is uitstekend, waardoor de Mazda 3 moeiteloos naast de producten uit de VW Groep mag plaatsnemen. Al na de eerste kilometers achter het stuur van de SkyActiv-D merk je dat de inspanningen om het interieur beter te isoleren hun vruchten hebben afgeworpen. De trillingen zijn perfect uitgevlakt en de motorklank wordt nooit opdringerig zolang de naald van de toerenteller onder 3.500 o/m blijft.

De diesel reageert voldoende vlot, maar toont wel zijn beperkingen wanneer het echt vooruit moet gaan. Hij is lineair, maar houdt er niet van om hoog in de toeren te klimmen. Op zo’n moment bromt hij bovendien luidruchtig, zeker in combinatie met de zestrapsautomaat. Met de goed gespreide manuele zesbak komt de auto beter voor de dag. Met deze combinatie krijg je het gevoel met een levendiger en dynamischer auto onderweg te zijn. Het weggedrag blijft in alle omstandigheden gezond. We appreciëren de kwaliteit van de stuurinrichting, dat zowel direct als zacht is en zijn weerstand natuurlijk opbouwt.

De grote atmosferische 2-liter benzine is soepel en elastisch. Toegegeven, hij is evenmin een scheurijzer en laat snel zijn limieten zijn wanneer je hem tot het uiterste probeert te drijven, maar voor dagelijks gebruik blijft hij probleemloos overeind. Bovendien blijft hij in dergelijke omstandigheden spaarzaam: op een gemengd parcours bleven we onder de 7 l/100 km. Dynamisch gezien neemt de SkyActiv-G de bovenhand op de diesel, die meer gewicht op de neus legt. De benzineversie heeft een voortrein met meer potentieel en blijft dan ook langer gespaard van onderstuur, terwijl zijn ophanging ook progressiever werkt en daardoor grote schokken beter verteert. De Toyo-banden waarop deze 3 staat, tonen wel hun beperkingen inzake grip.

Budget

De 2.0-benzine en 1.8-diesel in de Mazda 3 zijn er respectievelijk vanaf 23.990 en 25.490 euro. Dat zijn zeker niet de meest competitieve tarieven op de markt, maar de uitrusting is gelukkig navenant. Al in het basismodel SkyMove kun je rekenen op ledkoplampen, licht- en regensensoren, parkeersensoren achteraan (gelukkig maar), een manuele airco, rijhulpsystemen en digitale radio (DAB), net als Apple CarPlay en Android Auto. De andere uitrustingslijnen (Business, Sport en Luxury) heb je voor telkens enkele honderden euro’s meer, zodat iedereen er zijn meug in zal vinden.

Ons verdict

De nieuwe Mazda 3 wil zich onderscheiden op verschillende vlakken: qua uiterlijk, qua uitrusting, qua motorkeuze en qua rijplezier. Dat hij inboet aan binnenruimte, is zijn grootste tekortkoming. Maar zijn vele kwaliteiten maken duidelijk dat hij veel meer is dan een outsider.