Eerste test / Mercedes C-Klasse 2018: Afstemmen

Het concept

415.000 exemplaren: dat is het aantal C-Klasses (berline en break) dat in 2017 is verkocht, en daarmee is het al tien jaar op rij het bestverkochte model van het gamma. Het is dus niet nodig om duidelijk te maken dat het zeer belangrijk is dat hij in topvorm blijft. Na 4 jaar kon een facelift dus niet uitblijven, zeker nu de Audi A4 onlangs is vernieuwd, de Volvo S60 naar de toonzalen komt en de BMW 3-Reeks ook deze zomer aan een andere generatie begint.

Wat er verdandert

Je zou het niet zeggen, maar op deze C-Klasse modeljaar 2018 zijn niet minder dan 6.500 onderdelen nieuw. Zo goed als alles is onder handen genomen, te beginnen uiteraard bij het uiterlijk, dat nieuwe voor- en achterbumpers geniet, naast hertekende lichtblokken, uiteraard met leds, en het radiatorrooster. Ook in het interieur evolueren de zaken. Niets radicaals, natuurlijk, maar we zien toch een nieuwe stuurwielvelg, een nieuw multimediascherm en, zoals in alle recente Mercedes-modellen, een volledig digitaal en personaliseerbaar instrumentenbord.

70 procent van de aandrijflijnen is verbeterd of zelfs volledig nieuw. Dat geldt bijvoorbeeld voor de 200 benzine, die in werkelijkheid wordt aangedreven door een 1.5 (M264), die voor het eerst is uitgerust met “mild hybride” technologie onder 48 volt. In dit schema ziet een alternator-starter zijn vermogen opgevoerd tot 10 kW of 14 pk en 160 Nm, zodat het vermogen piekt op 184 pk. De alternator-starter wordt gevoed door een kleine batterij van 0,9 kWh, een omvormer en een 48 V/12 V-omzetter. Daarmee wordt de energie opgeslagen die wordt gewonnen tijdens het remmen om het voertuig te kunnen ondersteunen bij het wegrijden en hernemen, maar de auto kan er niet zuiver elektrisch mee rijden, zelfs niet tijdens manoeuvers. Daar bespaar je een klein beetje mee, want de officiële cijfers geven een normverbruik op van 6 l/100 km en een CO2-uitstoot van 136 g/km. Naast dit blok, dat het grootste deel van de vraag op zich neemt, biedt Mercedes ook de 300 en de 400 aan, waarbij de ene wordt aangedreven door een turboviercilinder van twee liter en de andere door een zescilinder. Die laatste twee zullen bij ons eerder zeldzaam blijven, ondanks de heropleving van benzine op onze markt. Weet trouwens dat alle benzinemotoren standaard zijn uitgerust met de befaamde partikelfilter die 95 procent van het roet zou moeten filteren dat de luchtkwaliteit schaadt.

Op dieselvlak zit het grote voordeel hem in de C 220d, die zijn oude 2,1-liter inruilt voor de recentere tweeliter uit de E-Klasse, waarbij zijn vermogen stijgt tot 194 pk en 400 Nm. Over een paar maand komt een afgeleide van deze motor met een longinhoud van 1,6 liter. Het resultaat: meer efficiëntie en vermogen en, vooral een duidelijk stillere werking.

Hoe hij rijdt

Onderweg vallen de veranderingen nauwelijks op in die zin dat we hier aan het stuur zitten van een evenwichtige, zeer stabiele en, vooral, opmerkelijk goed gedempte en comfortabele middelgrote premiumberline. Natuurlijk brengen het digitale instrumentenbord en de nieuwe, meer complete interface een moderne toets bij aan het geheel, net zoals de geëvolueerde rijhulpsystemen en vooral de niveau 2-autonomie, die veel verder gaat dan voordien. Die laatste werkt tegelijk preciezer en stuurt actiever in bochten. Knap werk, al moet je er nog niet aan denken om je handen van het stuur te halen, want de elektronische analysesystemen zijn nog beperkt. Dat is ook normaal. Qua motor konden we de nieuwe 1,5-liter proberen. Dat is een belangrijke versie nu de toegenomen interesse voor benzine hier nog wordt versterkt door hybridisering. Ondanks zijn bescheiden cilinderinhoud toont deze motor zich klaar voor comfortabel dagelijks gebruik, waardoor hij met alle situaties overweg kan. Tijdens een grote vermogensvraag voel je de ondersteuning van het 48 voltsysteem goed, maar we betreuren dat de geluiddemping net zoals voordien nog steeds voor verbetering vatbaar is, meer bepaald onder belasting en boven de 3.000 o/m. En omdat deze viercilinder niet zo prettig klinkt… Laat ons hopen dat de balans beter is voor de diesel, die we hier niet hebben kunnen uitproberen.

Budget/uitrusting

Qua uitrusting zet de C-Klasse eveneens grote stappen vooruit. En dat is normaal aangezien de ingenieurs de elektrische architectuur hebben overgenomen van de grote S-Klasse, met een stereocamera om de weg in de gaten te houden en om hem meer uitgebreide zelfrijdende functies van niveau 2 te geven. Hetzelfde geldt voor de verbeterde parkeersensoren en 360-gradencamera’s, of de automatische snelheidsbegrenzer die voortaan wordt aangestuurd door gegevens van de navigatie (bochten en zo). Laatste detail: een sleutelvrije toegang via je smartphone dankzij NFC-technologie, of de automatische detectie van een impact (bijvoorbeeld in een parking) die dan aan de eigenaar wordt doorgegeven via een boodschap.

Ons verdict

Je ziet het er niet aan, maar de C-Klasse onderging een grondige update om het hoofd te kunnen blijven bieden aan zijn stevige concurrentie. We appreciëren hem nog steeds om zijn comfort en om de bijgewerkte uitrusting, naast de motoren, die hem een nieuw elan kunnen geven. Dat geldt dan zowel op diesel met de tweeliter 220d en de toekomstige 1.6, maar ook op benzine met de 1.5 EQ met zijn milde hybridisering.