Eerste test / Porsche Cayenne: Volwaardige Porsche

Het concept

Porsche stapte altijd met frisse tegenzin af van zijn traditionele concept en dan nog pas op het moment dat het er zeker van was dat het merk-dna gevrijwaard zou blijven. Op die manier kwam zijn SUV Cayenne er pas na de BMW X5 en de Mercedes ML. De Cayenne heeft altijd al het front en de sportieve inslag van Porsche behouden, maar zijn massieve uitstraling en zijn verwantschap met de VW Touareg stootten puristen voor de borst. De tweede generatie verloor flink wat gewicht en werd uiterlijk homogener, maar niet in dezelfde mate als de Macan, die in tegenstelling tot de Cayenne van bij zijn lancering een publiekslieveling werd.

Wat er verandert

Als we naar de rolmeter kijken, is de derde generatie van de Cayenne nog langer, maar hij zocht inspiratie bij het silhouet van de Macan, waardoor hij nu meer vloeiend oogt en dichter bij de 911 aansluit. Het verschil is dat de Macan het voorrecht op een V8 behoudt en op een achttrapsautomaat met koppelomvormer. De grote SUV van Porsche wordt 63 millimeter langer maar staat op een identieke wielbasis (2.895 millimeter) en wordt 23 millimeter breder, terwijl zijn dak 9 millimeter dichter bij de grond ligt. De koffer zou met 100 liter zijn gegroeid – in minimumopstelling (met vijf bezette stoelen) – in vergelijking met de vorige Cayenne. De spoiler bovenaan de achterruit herbergt een verstelbare vleugel met 5 posities (0°, 6°, 12,6°, 19,9 ° en 28,2°). In die laatste en hoogste positie springt hij op om als luchtrem (Airbrake) te kunnen dienen, zoals op een 911 Turbo of een… McLaren. Zo’n adaptieve spoiler zien we hier voor het eerst op een SUV.

Het interieur is fors veranderd, dankzij een chiquer en meer sober dashboard, dat minder ruimte lijkt te vreten en meer bewegingsvrijheid lijkt te bieden voor en rond het nieuwe infotainmentsysteem. Oh, en voor we het vergeten: de hoofdsteunen zijn voortaan geïntegreerd in de rugleuning, zoals in elke zichzelf respecterende Porsche. Cayenne, Cayenne S en Cayenne Turbo: de naam van de drie benzineversies die bij de marktintroductie verkrijgbaar zijn, verandert niet. We krijgen 550 pk in de Turbo, 340 pk in de basis-Cayenne en 440 pk in de Cayenne S.

Hoe hij rijdt

Bij deze eerste testrit was het onmogelijk om een exemplaar met de nieuwe PSCB-remmen te testen. Dat zijn gietijzeren schijven die 3 keer minder duur zijn dan de koolstofkeramische PCCB-remmen, die nog steeds als optie worden aangeboden. Ze gebruiken gietijzer bekleed met wolfraamcarbide, een materiaal dat de wrijvingswaarde verhoogt en tegelijk minder remstof produceert.

De basis-Cayenne duikt onder de grens van de 2 ton door 55 kilo af te schudden, terwijl de S 65 kilo is vermagerd en de Turbo 10 kilo. Dat draagt ook bij aan een beter rijgedrag. Hij is groot en zijn levendigheid dankt hij ook aan zijn meesturende achteras – een optie geïnspireerd op wat de 911 al biedt en die de grote SUV nog niet eerder kende – en zijn sneller reagerende antirolstangen (omdat ze voortaan elektrisch onder 48 Volt werken in plaats van hydraulisch). We mogen ook de talrijke rijhulpsystemen niet vergeten die Porsche heeft ingebouwd om te vermijden dat onze rit verkeerd zou aflopen. Een laatste primeur: de Cayenne gebruikt voor het eerst banden die achteraan breder zijn dan vooraan. Dat asymmetrische schoeisel begint bij 19 duim en geeft hem een nog meer dynamisch rijgedrag, zelfs al behoudt hij voor de vorm nog wat van zijn terreinvaardigheid.

Budget & uitrusting

De nieuwe Cayenne S kost 95.202,8 euro (3.0-V6 turbo met 440 pk). Zijn voorganger (3.6-V6 met 420 pk) vergde 88.184,8 euro. Het verschil komt van de meer uitgebreide standaarduitrusting, met onder meer ledkoplampen, een remhulp met voorspellende voetgangerbescherming en een snelheidsregelaar met begrenzer. In de optielijst staan niet minder dan 10 rijhulpsystemen.

Concurrentie

De vervanger van de Cayenne komt op het juiste moment, want al zijn belangrijkste rivalen hebben zich onlangs vernieuwd (Audi Q7, BMW X5, Mercedes GLE, Range Rover Sport), waarbij de Range Sport de jongste in de rij is. Maar laat ons ook de nieuwkomers Maserati Levante en Alfa Romeo Stelvio (die echter meer vergelijkbaar is met een Macan) niet vergeten…

Ons verdict

De Cayenne van de eerste generatie werd gezien als een indringer die de vaardigheden van een echte Porsche maar moeilijk wist te benaderen. Vandaag doet hij dat echter met volle overtuiging… Op voorwaarde dat je diep in de buidel tast voor de vele prijzige opties die hem nog een pak duurder maken – alsof hij dat nog niet genoeg was in zijn basisversie.