Eerste test / Renault Wind

Met zijn kleine formaat (3,8 meter) en zijn look die ergens tussen die van een roadster en die van een coupé in zit, onderscheidt de Wind zich sterk van de andere cabrio's en coupé-cabrio's van het B-segment. In die mate zelfs dat je hem als een speeltje zou kunnen zien. Het roterende dak, dat werd ontwikkeld door Renault, maar wordt geproduceerd door webasto, is een ware attractie. Het geheel (dak en mechanisme), dat elektrisch werkt - maar wel nog manueel moet worden ontgrendeld of vergrendeld via een handgreep -, weegt minder dan 23 kilo en het duurt maar 12 seconden om van coupé naar roadsterconfiguratie over te gaan.

Al vanaf de eerste meters blijkt de Wind veelbelovend, of dan toch in zijn 133 pk sterke 1.6-versie, waarvan het onderstel perfect afgesteld is. Hij vertoont een voldoende levendig en lineair gedrag, terwijl de schokdemping een verbazingwekkend compromis comfort-weggedrag levert. Het plezier is dus compleet, temeer omdat hij zelfs speels kan worden, waarbij de achteras zich met het esp volledig uitgeschakeld laat 'zetten' door van het gas te gaan. Op dit vlak heeft Renault dus zijn doel bereikt: de kleine roadster-coupé is geslaagd. Het succes zou compleet zijn als de 1.2 TCe dezelfde dynamische kwaliteiten bood.

Hoewel de Wind onmiskenbaar een recyclageproduct is - van de Clio II RS en de Twingo RS -, blaast de nieuweling toch een frisse wind in een cabriosegment dat we definitief dood en begraven achtten (Smart Roadster en consorten). Deze volledig aan rijplezier gewijde coupé-roadster bereikt dus zijn doel, zeker met de 1.6 en zijn geslaagde onderstel. Bovendien heeft hij als extra argument dat hij de goedkoopste kleine cabriolet op de markt is (17.450 euro). Hij is weliswaar minder rationeel dan een Fiat 500 C 1.4 met 100 pk (die 1.060 euro meer kost), maar soms is het zo leuk om je eens te laten gaan.