Eerste test / Opel Insignia GrandSport : Fleet Karma

Het concept

Met de nieuwe Grand Sport-benaming wil de Insignia niet zeggen dat hij een echte sportieveling is geworden. Hij wil eerder de glans terugvinden van de grote modellen van GM bij de overgang van de jaren ’60 naar de jaren ’70. Buick gebruikte al het suffix Gran Sport (zonder ‘d’) om de meest gespierde luxueuze V8-coupés te onderscheiden onder de Skylark, de Riviera, de Wildcat, de Century en de Regal van destijds. Opel interpreteert ‘sport’ in de meer ontspannen zin van het woord, waar de auto meer is toegespitst op rijplezier zonder een echte racewagen te worden… Als een duidelijk signaal werd de nieuwe Insignia tijdens deze eerste wegtests voorgesteld in de historische fabriek in Rüsselsheim, omringd door modellen uit het verleden van het merk die in de jaren ’50 tot ’70 in een premiumsfeer baadden: de Kapitän, de Admiral en de Diplomat. Maar er werd met geen woord verwezen naar de Omega en de Senator uit de nineties. Dat bewijst nog maar eens dat marketingmensen de stamboom herschikken zoals het hen uitkomt. Meer prozaïsch slaat de naam Grand Sport enkel op de berline. Opel noemt de break nog altijd Sports Tourer, een naam met meer uitstraling dan het vroegere Caravan…

Wat er verandert

De vierdeurs nam slechts 10 procent in van de verkoopcijfers van de eerste generatie (op de 940.000 berlines en breaks die tussen 2008 en 2017 zijn verkocht). Daardoor blijft naast de break, die tegen het eind van de zomer leverbaar wordt, enkel nog de vijfdeurs over, die herkenbaar is aan de ruitenwisser op de achterruit. Aangezien het silhouet van de vroegere 4- en 5-deurs nauwelijks verschilde, kozen de liefhebbers van drievolumeberlines gemakkelijk voor de eenvoudiger toegang tot de grote koffer van de tweevolumeversie. Daarom biedt de opvolger enkel nog die variant aan, zonder alternatief. Dat is geen reden tot klagen, vooral omdat de proporties van de auto veranderen – hij is langer, breder en lager – om hem voortaan een veel chiquere uitstraling te geven. De uitrusting was al rijkelijk op de eerste Insignia en gaat verder op dezelfde trend om een premium uitrusting te bieden zonder de bijhorende prijs. Het platform is een evolutie van het Epsilon 2, het E2XX, met een 92 millimeter langere wielbasis en ontwikkeld om de structuur zoveel mogelijk af te slanken en de packaging te optimaliseren… Bij vergelijkbare motor en uitrusting zou de berline daardoor 175 kilo minder wegen dan zijn voorganger. De nieuweling is ruimer en ziet zijn koffervolume groeien (met 130 liter voor de break, die het tot 1.665 liter schopt met de achterbank neergeklapt) en zijn binnenruimte verbeteren met 25 millimeter extra schouderbreedte en 32 millimeter op heuphoogte.

Het E2XX-platform is ontwikkeld door Opel in Rüsselheim en wordt al aan de overkant van de Oceaan gebruikt door de jongste Chevrolet Malibu en de binnenkort te verschijnen vervanger van de Buick Regal – net zoals het Epsilon E-platform niet alleen onder de Vectra, de Signum en de Insignia dienstdeed, maar ook onder GM- en Saab-modellen. Na de recente overname van het merk met het bliksemlogo door de PSA-groep (Peugeot-Citroën-DS), gevolgd door de nakende lancering van de Crossland X en de Grandland X (op het platform en met de motoren van respectievelijk de Peugeot 2008 en 3008), zal het E2XX het allerlaatste platform zijn dat met GM wordt gedeeld. Net zoals de benzinemotoren van de nieuwe Insignia (die zijn overgenomen in de Malibu). De 2.0 Turbo wordt geleverd met een nieuwe vierwielaandrijving met vectoriële koppelverdeling en een Aisin AW-achttrapsautomaat en wint 10 pk om op 260 pk uit te komen. De 1.5 Turbo met naar keuze 140 of 165 pk is nieuw en vervangt moeiteloos de 1.4 Turbo (140 pk) en 1.6 Turbo S (170 pk) van het vorige model. De 3 diesels (1.6 CDTI met 110 of 136 en 2.0 CDTi met 170 pk) behouden hetzelfde vermogen, met uitzondering van de 110 pk-versie, die er 10 is verloren. Wij reden bij deze eerste kennismaking met de 1.5 T met 165 pk, de 2.0 CDTI met 170 pk en de 2.0 T 4x4.

Hoe rijdt hij?

Een eerste, aangename vaststelling is dat we 3 centimeter lager zitten in een houding die ons onmiddellijk meer bij het rijden betrekt. De dakhoogte zakt evenveel (-29 millimeter), maar dat blijft dus zonder gevolgen. Zoals gebruikelijk heeft de bestuurdersstoel met Duits AGR-logo van de Dynamic-versie (het derde uitrustingsniveau) de ergonomische verdiensten die vermoeidheid op lange ritten uitstelt. Op de achterbank zitten de passagiers 23 millimeter lager (ten opzichte van de weg). We komen hier terecht in de wereld van de traditionele grote reisberlines zoals in een Jaguar XF, met een dashboard en instrumenten (half digitaal en half analoog met wijzers) die naar de bestuurder zijn gericht. De geluiddemping van de geteste auto’s was uitstekend, maar we moeten wel aanstippen dat ze allemaal waren uitgerust met dubbele zijruiten.

De Insignia blijkt interessanter bij een actieve rijstijl, maar is allesbehalve sportief. Natuurlijk heeft hij een krachtige motor (2.0 Turbo met 260 pk), een 2.0 CDTI-diesel met een lange adem en een veelzijdige en capabele 1.5 Turbo. De AW-achttrapsautomaat (van de 2.0 Turbo 4x4) is geijkt voor een snelle en vloeiende, zij het niet erg zuinige rijstijl, maar heeft niet de reactiesnelheid of de dynamiek van de automaten van Audi, BMW of Mercedes. De grote Opel ligt op dit vlak dichter bij de Volvo S/V90, in die zin dat de Zweed dezelfde Aisin AWF8F45 gebruikt, die is ontwikkeld voor dwars ingeplante motoren. Of hij nu is gemonteerd op de gestuurde schokdemping FlexRide met 3 rijmodi (Normal, Tour en Sport, standaard op Dynamic, 950 euro op Edition en Innovation) of niet, de nieuwe top-Opel blijkt levendiger op een bochtig traject (hij is lichter dan voordien) en beheerst zijn koetswerkbewegingen beter. Dat is op zich al prettig. De lichtere en CO2-geoptimaliseerde Insignia belooft bovendien 10 procent minder te verbruiken dan zijn voorganger (vooral de diesels).

De voorwielaandrijvers blijken vrij neutraal. Van het stuur zouden we liever hebben dat het ons minder inspanning wegneemt in de Sport-stand. Deze eerste test was georganiseerd op openbare wegen rond Frankfurt en op de zachte hellingen van het Taunusgebergte en lieten ons dus niet toe om de vierwielaandrijving van de 2.0T tot zijn grenzen te drijven of te evalueren wat de meerwaarde is van het Twinster Twin Clutch-systeem dat door GKN wordt geleverd. Opel neemt dus afstand van de Zweedse Haldex van de vorige generatie om een vectoriële koppelverdeler te kiezen die geen differentieel meer nodig heeft. Hoe kan dat? Door op elke halfas van de achterwielen een gestuurde koppeling te monteren (twin clutch), waardoor de auto levendiger/stabieler wordt, niet door een wiel af te remmen maar wel door er op natuurlijke wijze het nodige koppel naartoe te sturen. Daarmee zou deze op een voorwieltrekker gebaseerde vierwielaandrijver een achterwielaangedreven gedrag moeten krijgen, zodat het interessanter wordt om een bocht pittig aan te snijden. Ter herinnering, GKN levert dit systeem al aan Land Rover (Range Rover Evoque) en aan de niet minder spectaculaire Ford Focus RS.

Budget&uitrusting

We kregen de Insignia 1.5 Turbo 165, 2.0 Turbo 4x4 en 2.0 CDTI uiteraard in hun twee hoogste uitrustingsniveaus (Dynamic en Innovation) voorgeschoteld. Opel pakt er graag mee uit dat de duurste maar net boven de 40.000 euro uitkomt, terwijl een model met vergelijkbare motor en uitrusting bij een van de drie premium-Duitsers 65.000 euro kost. In alfabetische volgorde, om precies te zijn: + 36 procent, +32 procent en + 42 procent. De nieuwe grote Opel pakt uit met de breedste waaier aan innovaties in het segment van de grote reisberlines. Laat ons er de meest indrukwekkende uitpikken: de led-matrixlichten IntelliLux (1.450 euro) met projectoren die beter getekend zijn dan die van de Astra en die 32 diodes hebben in plaats van 16. Hun maximale draagwijdte is 400 meter en de richtingsverstelling van de diodes verloopt via gericht in- en uitschakelen van de aparte leds en dus niet door de lichtblokken te bewegen. Het werkt zo goed dat de grootlichten nooit verblindend zijn voor automobilisten die je volgt, inhaalt of kruist.

Concurrenten

In zijn basisversie kost de Insignia 26.900 euro (1.5 Turbo 140 Comfort met manuele versnellingsbak). Voor die prijs zijn rijhulpsystemen zoals een spoorassistent, een botswaarschuwing, een afstandsweergave en een zelfstandige noodremhulp met voetgangerherkenning standaard. Het multimediasysteem IntelliLink (7 luidsprekers, aanraakscherm van 7 duim, USB- en Bluetooth-verbinding) en de handenvrijsleutel ook. In hun handgeschakelde basisversies met benzinemotor kosten een Audi A4 1.4 TFSI of een Mercedes C 160 4.000 euro meer, terwijl ze veel minder goed uitgerust zijn. Het supplement voor een kale BMW 318i is 3.000 euro. En dat terwijl deze Opel de lichaamsbouw en de binnenruimte heeft van een Audi A7, BMW 5-Reeks of Volvo S90, die allemaal onvergelijkbaar veel meer kosten. In de prijsklasse van de Insignia zijn er nog de Citroën C5, de DS5, de Ford Mondeo, de Hyundai i40, de Kia Optima, de Mazda 6, de Peugeot 508, de Renault Talisman, de Skoda Superb, de Toyota Avensis en de VW Passat, die de Opel met zijn 4,9 meter allemaal met een voordeel van formaat achter zich laat.

Ons verdict

Zowel in zijn berlineversie Grand Sport als in zijn breakvariant Sports Tourer – die later op de markt komt – speelt de Insignia in op de ambiguïteit tussen de hogere middenklasse en de topklasse. Met zijn aristocratische lengte en zijn breedvoerige uitrusting wil de Opel zich meer van de massa onderscheiden dan de eerste generatie. Hij slaagt daar met een onthutsend gemak in, al zit het enige sportieve in hem enkel in zijn naam.