Eerste test / Toyota Corolla: Verleidingsoperatie

Het concept

Na twee generaties sinds 2006 verdwijnt de Auris. De naam Corolla keert terug omdat die nog steeds een grote bekendheid geniet bij het publiek. Maar deze keuze is niet puur een kwestie van het oprakelen van een naam die dieper in het collectieve bewustzijn geworteld zit. Neen, deze verandering past vooral bij een industriële omwenteling, die van de Corolla voortaan een wereldauto maakt, in tegenstelling tot de Auris, die een zuiver Europees product was.

Wat er verandert

Het bewijs: de Corolla neemt afscheid van zijn passe-partout-stijl en wil nu een verleider zijn. Gedaan dus met de functionele en rechte lijnen ten voordele van ronde vormen en scherpe hoeken die een knappe agressie verlenen aan zowel de Hatchback als aan de break Touring Sports. Met de meter in de hand blijkt de Corolla 4 centimeter langer dan zijn voorganger, een groei die volledig naar de wielbasis is gegaan. De hoogte is met 2,5 centimeter verminderd om de dynamische uitstraling te versterken, maar ook om het zwaartepunt te verlagen, dat voortaan 1 centimeter lager ligt, onder meer dankzij een lager ingeplante motor.

De Touring Sports van zijn kant is 6 centimeter langer en zijn wielbasis groeide met 10 centimeter (tot 2,7 meter). Dat geeft hem uiteraard meer beenruimte achterin bij een nagenoeg identieke laadruimte (590 liter in de beste configuratie), ondanks zijn meer suggestieve profiel (met vooral een aflopende daklijn).

Terwijl de concurrentie bijna systematisch voor plug-in hybrides gaat – die veel duurder zijn en waarvan de “groene” prestaties twijfelachtig zijn omdat je een elektrische aandrijving en een verbrandingsmotor in één concept propt – blijft Toyota de voorkeur geven aan een redelijke full hybrid. Dat betekent dat de auto een kleine batterij heeft (die zich laat herladen door de verbrandingsmotor of bij het vertragen) en een minimale elektrische machinerie, die de verbrandingsmotor wil ondersteunen of op korte trajecten en bij lage snelheden zelfs volledig vervangen. Nieuw op deze Corolla is dat de Japanners hun aanbod verdubbelen, met een meer gespierde hybride variant. In deze nieuwe configuratie is de belangrijkste energiebron niet langer de 1.8-viercilinder, maar wel een gloednieuwe tweeliter van 147 pk Dankzij de hybride versterking schopt het gecombineerde vermogen van de hybride tweeliter het tot 180 pk, zodat de Corolla van 0 naar 100 km/u sprint in 7,9 seconden (10,9 voor de 1.8). De topsnelheid blijft echter begrensd op 180 km/u. Dat bespaart Toyota de investering in een extra lange eindoverbrenging (‘overdrive’) en de extra wrijving die die met zich zou hebben meegebracht om de elektromotor in zijn rendementsgebied te kunnen houden bij hoge snelheden.

Hoe hij rijdt

Ook rijplezier nam een belangrijke plaats in op het lastenboek. Achteraan is de ophanging met torsiestang vervangen door dubbele driehoeken, terwijl de ingenieurs kozen voor zogenaamde “selectieve” mechanische schokdempers – zoals bij Mercedes – om hun reacties op hoge frequenties te verminderen waardoor het comfort in rechte lijn verbetert. Bij de eerste kilometers ontdekken we een volgzame middenklasser die ondanks grote velgen comfortabel is. Die laatste keuze laat zich uiteraard wel voelen op grotere oneffenheden, maar doorgaans is de kwaliteit van de filtering goed, terwijl de geluiddemping die van de Auris ruimschoots overtreft.

De tweeliter toont zich beschaafd onderweg en het is altijd gemakkelijk om een paar honderd meter zuiver elektrisch te rijden wanneer het verkeer dat toelaat. De hybride aandrijflijn van de tweeliter reageert vlotter dan die van de Auris, die een totaalvermogen had van 136 pk, of die van de C-HR of de Prius, die aan 122 pk komt. De acceleratie blijft heel lineair en de prestatiebeleving staat op het niveau van die van een 2.0-diesel van 180 pk, maar dan zonder de “trap in de rug” (dankzij het koppel) en de trillingen van die laatste. Het zo vaak vervloekte CVT-effect is verminderd. Het is volledig verdwenen bij courante snelheden maar duikt uiteraard weer op wanneer je de tweeliter volledig gaat uitwringen. Dat is geen verrassing. Hoewel onze testrit kort was, heeft hij ons ook overtuigd van de dynamische kwaliteiten van deze Corolla, met vooral een voortrein met veel meer potentieel, die onderstuur lang uitstelt, en dat zelfs in onze Touring Sports-versie met langere wielbasis.

Budget

De prijzen zijn nog niet bekent. Maar de uiteraard geconnecteerde centrale interface staat ideaal opgesteld en biedt hippe toepassingen zoals de mogelijkheid om een route van op je smartphone door te sturen of om de auto te lokaliseren. Er is ook veel aandacht besteed aan de veiligheid, met vanaf het instapniveau een noodremhulp, een actieve snelheidsregelaar, verkeersbordherkenning, waarschuwing bij het overschrijden van een lijn en automatische grootlichten. Op de optielijst staan nog een achteruitrijcamera met detectie van naderend verkeer, dodehoeksensoren of een head-up display.

Ons verdict

We staan meteen ook te trappelen om kennis te mogen maken met de Hatchback, die naar verluidt een nog speelser temperament vertoont. We kijken ook uit naar de “basishybride” (1.8), die het leeuwendeel van de verkoopcijfers op zich zal nemen. Hoe dan ook, door zijn esthetiek, zijn dynamische kwaliteiten en zijn motorkeuze (hybride) lijkt de terugkeer van de Corolla geslaagd. Dat moeten we uiteraard nog bevestigen in functie van de tarieven, die nog niet gekend zijn, maar die wat zullen stijgen door de meer uitgebreide uitrusting, vooral dan op veiligheidsvlak.