Detailtests / Jaguar E-Pace P250 : Met F-Type-allures

Jaguar is vrij laat op de kar van de SUV’s gesprongen, toen de marketingboys in Coventry door hadden dat het hier niet om een rage of tijdelijke trend ging, maar om een blijvende herverdeling van de markt. Zodra de beslissing genomen was, ging het wel vlot om met een model op de proppen te komen. Jaguar behoort namelijk tot de groep Jaguar Land Rover (op zijn beurt eigendom van het Indiase Tata), en bij Land Rover weten ze onderhand wel hoe ze een echte 4x4 of een SUV in elkaar moeten steken. De eerste in de rij was de F-Pace, een middelgrote SUV van zo’n 4,70 meter lang die in feite de eer had in dit deelsegment de spits af te bijten voor de groep, aangezien zijn Range Rover-tegenhanger, de Velar, een tijdje later kwam.

Voor de E-Pace was het omgekeerde het geval: op dezelfde techniek waren er al de zeer populaire Range Rover Evoque en de Land Rover Discovery Sport. Want vergis u niet, de E-Pace is geen compacte F-Pace, net zomin als de Velar een grotere Evoque is. Hun ondersteltechniek verschilt namelijk fundamenteel. Terwijl de F-Pace vertrekt van een achterwielaangedreven basis met de motor overlangs voorin, ligt de die laatste bij de E-Pace dwars en drijft hij in de absolute basisversie (D150) enkel de voorwielen aan. Alle andere versies in het gamma zijn vierwielaandrijvers.

Voor we eraan beginnen, nog een klein woordje over de naamgeving: je zou kunnen denken dat een E-Pace de weg opent naar elektrische mobiliteit, maar de E staat hier enkel als letter die de F voorafgaat. Zoals je dus XF en F-Pace hebt, heb je nu ook XE en E-Pace. Of er ooit onder de sportieve F-Type nog een E-Type komt is (ook gezien de historische roots) weinig waarschijnlijk, maar je weet nooit. O ja, wat die elektrische Jaguar betreft, die komt er wel degelijk aan, maar luistert naar de naam I-Pace. I van intelligent, denken we. Bent u nog mee?