In het kort
-
Techniek
Om de 1.400 kilo wegende Dokker in beweging te brengen is de 200 Nm die de kleine 1.5-diesel aan koppel ontwikkelt, niets te veel. De goeie ouwe manuele JR-versnellingsbak staat hem echter uitstekend bij, tenminste zolang je niet wilt hernemen in de vijfde en hoogste verhouding. Dankzij deze combinatie komt de Dokker zuinig uit de hoek. Het reële verbruiksgemiddelde zou rond de 6 l/100 km moeten liggen, wat een rijbereik van meer dan 800 kilometer mogelijk maakt.
-
Wegligging
Met zijn lange wielbasis en ophangingsarchitectuur die bestemd is om zware lasten te torsen, is de Dokker natuurlijk niet bedoeld om speels rijplezier te verschaffen. Hij vertoont daarentegen een voorspelbaar en geruststellend weggedrag, en dat is het belangrijkste gezien zijn gezinsgerichte roeping. Het remsysteem is eenvoudig, maar volstaat om deze bestelbreak keurig af te remmen. Het stuur had consistenter mogen zijn en vooral snelheidsafhankelijk bekrachtigd.
-
Veiligheid
Gezien de filosofie van het merk - de laagste instappprijs op de markt aanbieden - ligt het voor de hand dat we geen overvloedige uitrusting mogen verwachten, ook niet op veiligheidsvlak. De Dokker biedt het strikte minimum qua airbags, die dan ook alleen de voorste inzittenden beschermen. Een stabiliteitscontrole wordt als optie aangeboden voor 350 euro. De achterbank is wel voorzien van Isofix-bevestigingspunten op de drie plaatsen, terwijl dat gewoonlijk slechts op twee is.
-
Comfort
De riante binnenruimte van de Dokker komt alle inzittenden ten goede. Het gebrek aan zachte of dempende materialen geeft het interieur echter een harde look en maakt het ook weinig gezellig. Zelfs de vulling van de stoelen is hard, wat lange ritten al snel vermoeiend maakt. De rijhouding is goed, tenminste in de Lauréate of met de optionele hoogteverstelling voor bestuurdersstoel en stuurkolom (Ambiance). De geluiddemping is toereikend, ondanks het stroomlijngefluit.
-
Praktische kant
Dankzij de zijdelingse schuifdeur(en) en de twee klapdeurtjes achteraan is het interieur van de Dokker bijzonder makkelijk toegankelijk, zelfs op krappe parkeerplaatsen. De achterbank kan enkel worden neergeklapt, maar dat is dan wel kinderspel. Opbergmogelijkheden zijn er genoeg en de reusachtige koffer is simpelweg een van de ruimste in de categorie. De afwerking is beter dan in vroegere Dacia's, al zijn er nog altijd wat details die beter kunnen.
-
Budget
Met een instapprijs van zowat 9.000 euro voor de benzineversie en ongeveer 11.000 euro voor de diesel is de Dokker de minst dure bestelbreak op de markt. Hij doet zelfs beter dan de kleinere Citroën Nemo, Fiat Qubo en Peugeot Bipper. Voor een gelijkaardig laadvolume moet je elders minstens 6.000 euro meer ophoesten. Het is dan ook logisch dat zijn bestelbreakrivalen de tol zullen betalen voor dit prijsbeleid dat alle concurrentie tart. Te beginnen bij... de Kangoo van Renault.
De Dokker, die technisch sterk verwant is aan de Lodgy, is nog minder duur. Hij kan weliswaar geen zeven inzittenden vervoeren, maar onder zijn bestelbreakkoetswerk biedt hij dezelfde kwaliteiten inzake binnenruimte, moduleerbaarheid en comfort. Bovendien kan hij rekenen op een sterk verbeterde kwaliteitsindruk en moderne uitrusting, evenals op een relatief zuinige dieselmotor en een uitstekende verhouding prijs-kwaliteit. Tenzij je maar een krappe parkeerplaats ter beschikking hebt en je dus je heil moet zoeken bij de kleinere bestelbreaks (Citroën Nemo/Fiat Qubo/Peugeot Bipper), is er geen enkele reden waarom je elders zou gaan shoppen. De Dacia Dokker biedt namelijk alle kwaliteiten die je verwacht van een gezinsgerichte bestelbreak, terwijl zijn prijs alle concurrentie tart.