Ik ben altijd een Clio-fan geweest. Van zowat elke generatie, met een zware voorkeur voor de sportieve RS-modellen. Maar de technisch nochtans nauw verwante Captur en ik, wij werden nooit vrienden. Dat het een SUV is, helpt niet. Ik heb de hype nooit helemaal begrepen, want wat voegt een verhoogd koetswerk toe als je niet over vierwielaandrijving of off-roadtalent beschikt? Nu goed, dat is een andere discussie.
Terug naar de vorige Captur-generatie. Ik vond het koetswerkontwerp te vrouwelijk, het interieur te goedkoop en het weggedrag te hobbelig. Het klikte simpelweg niet. Een heleboel Belgen gaven me ongelijk. De Captur ontpopte zich tot een van de populairste Renault-modellen, met verkoopsaantallen die jaar na jaar bleven toenemen. Een succes dat het nieuwe model graag wil evenaren, als het kan zelfs overtreffen. En daarom kookt Renault met dezelfde ingrediënten.
De nieuwe Captur bouwt op dezelfde fundamenten als de Renault Clio en de gesmaakte verpakking van zijn voorganger kreeg een update, want waarom zou je een hitnummer radicaal omgooien? Het koetswerk werd 11 centimeter langer, zodat het interieur wat meer ruimte biedt. De over 16 centimeter verschuifbare achterbank blijft present, net zoals de dubbele koffervloer. Het laadvolume bedraagt 536 liter en behoort voortaan tot de top van het compacte cross-oversegment.
De specificaties? Ik kon een weekje testrijden met de Renault Captur TCe 155, op de voorwielen aangedreven door een 1,3 liter-turbobenzine en gekoppeld aan de gerobotiseerde EDC-transmissie met dubbele koppeling en zeven versnelllingen. De Highland-grijze testwagen met zwart contrastdak kwam als Initiale Paris, het hoogste uitrustingsniveau.
Leuk
Nog niet zo lang geleden maakte Renault er een gewoonte van om de toets waarmee je de cruisecontrole activeert, ergens op de middenconsole te verstoppen. Bij de Captur staat die links op het multifunctionele stuur. Op diezelfde bedieningsmodule staat ook een sneltoets om de rijvakassistentie op of af te zetten. Bijzonder handig wanneer je wegenwerken nadert, waar gele lijnen de tijdelijke verkeerssituatie aanduiden. Want daar weet de gemiddelde rijvakhulp geen raad mee, met de nodige irritaties tot gevolg. Dat weet de Renault Captur dus te vermijden.
Het nieuwe Easy Connect is zoveel beter dan de vorige multimediamodule. Dan heb ik het niet alleen over de schermkwaliteit van de display of over het design van de verschillende menu's, maar vooral over de snelheid en het gebruiksgemak. Een collega die eerder met de Captur reed, kloeg over onregelmatigheden bij het afspelen van zijn muzieklijsten en podcasts. Maar zelf heb ik geen enkel probleem ervaren.
Ik hou van kleine details. Dingen die geen concrete meerwaarde bieden, maar er wel op wijzen dat het ontwikkelingsteam zijn hart en ziel in het product gestoken heeft. Zoals de digitale display van de Renault Captur. Onderaan het instrumentarium staat niet zomaar een auto, wel een grijze Captur. En als je pinkt, lichten ook diens richtingaanwijzers op. Een stom detail, misschien. Maar ik ben er dol op.
Jammer
In de Clio krijgt de EDC-transmissie een klassieke versnellingspook, de nieuwe Captur doet het met een blits vormgegeven exemplaar bovenop de zwevende middenconsole. Die oogt bijzonder mooi en ligt lekker in de hand, maar de bediening is allesbehalve foutloos. De verschillen tussen R, N en D zijn traploos, waardoor je soms in neutraal zit wanneer je eigenlijk vooruit wil. En vooruit rijdt wanneer je denk reeds in achteruit te zitten. Niet meteen handig bij snelle parkeermanoeuvres, zo bleek.
Hoewel ik de taal in het Easy Connect-infotainmentsysteem op Nederlands had gezet, bleef het digitale instrumentarium Franse data afficheren. Dat zou toch gelinkt mogen zijn. Ook de bandenwaarschuwing bleef maar oplichten, zelfs nadat ik de spanning had gecontroleerd en de indicatie gereset had. Daar word ik dus zot van, zo van die nutteloze meldingen voor je neus.
De Captur is een Renault. Een goede Renault. Maar het is geen Ferrari Pista. Dat is toch een nadeel voor mij.
Dus
Ik ben aangenaam verrast door de nieuwe Captur. Zeker in deze uitvoering, want de pittig presterende TCe 155 rijdt aangenaam en de uitvoering Initiale Paris biedt een heleboel luxe. Was zijn voorganger nog een modieuze puber, dan is de tweede generatie echt volwassen geworden. Binnenkort rijd ik met de Nissan Juke en de Peugeot 2008, maar die zullen verdraaid goed moeten zijn op deze Renault te evenaren, laat staan te overtreffen.
Nota: mijn gemiddelde testverbruik bedroeg 7,4 liter per 100 kilometer.
21
