Korte tests / Mercedes C 180 - interessante basisversie?
Geschreven door Werner Van Kerckhoven op 02-12-2021
De huidige Mercedes C-Klasse heeft intussen al bewezen wat hij in zijn mars heeft. Maar wat is hij waard met de basisbenzinemotor, de C 180? Wij testten hem als vierdeurs.
Voor zijn nieuwe C-Klasse speelde Mercedes visueel op safe: het profiel van deze grote middenklasser bleef nagenoeg onveranderd, alleen lonken de voor- en achterkant voortaan sterker naar de andere modellen uit Stuttgart. Dat laatste valt bij deze vierdeurs iets meer op dan bij de break, doordat de C-Klasse zijn verticale achterlichten inruilde voor de ranke horizontale lichtblokken zoals ook de A Sedan en E-Klasse die hebben.
Van die twee modellen verschilt de C echter duidelijk in het interieur, om te beginnen met zijn grote centrale aanraakscherm dat uit de S-Klasse werd geleend. Deze interface zelf is best intuïtief opgebouwd, maar het ontbreken van fysieke sneltoetsen mag toch een puntje van kritiek heten – al is dat pas echt problematisch voor het stuurwiel, waar de aanraakzones de helft van de tijd niet of ongepast reageren op veegbewegingen van je vinger.
Goeie punten zijn er dan weer voor de aankleding. Op een occasionele uitschuiver na (dat zou eigenlijk niet mogen op dit prijsniveau) zit het geheel stevig in elkaar en getuigen de materialen van kwaliteit. Een bijzondere vermelding is er voor de optionele sfeerverlichting, die ronduit indrukwekkend is zodra het duister invalt, met zelfs van binnenuit verlichte ventilatiemonden die van kleur kunnen veranderen.
De rijhouding is goed en plaats is er overal genoeg – ook achterin, waar de inzittenden de vruchten plukken van de grotere afmetingen en langere wielbasis. Dat de vierdeurs 3 centimeter minder hoofdruimte op de achterbank biedt dan de Break, zal alleen de grootste passagiers parten spelen. Verder heeft de C-Klasse met vier deuren een laadvolume van 455 liter. Dat is zeker geen record voor een auto van net geen 4,80 meter lang, maar in de praktijk meer dan voldoende.
Op motorvlak vinden we deze C 180 helemaal onderaan in het gamma. In het vooronder van deze instapper ligt dezelfde drukgevoede 1,5-liter-viercilinder als in de C 200, maar dan afgetopt op 170 pk (bij 5.500 o/m) en 250 Nm (bij 1.800 tot 4.000 o/m). Dat volstaat om deze rijklaar toch meer dan 1,6 ton zware vierdeurs in 8,6 seconden naar 100 km te laten spurten en een topsnelheid te geven van 231 km/u. Voor een basisversie klinkt dat allesbehalve verkeerd...
Rijgedrag
Of deze kleinste benzinemotor in de C-Klasse ook in werkelijkheid overtuigt of niet, hangt helemaal af van hoe je hem gebruikt. Blijf je met de C 180 rond de spreekwoordelijke kerktoren, dan onderscheidt deze viercilinder zich door zijn zachte karakter (toch in de auto, want aan de buitenkant klinkt hij helemaal niet zo geciviliseerd wanneer hij stationair draait). Ook op de werking van de negentrapsautomaat is dan weinig aan te merken.
Het plaatje verandert echter zodra er meer variatie in de tempowisselingen begint te komen. Het probleem ligt niet zozeer bij een gebrek aan pit, maar vooral bij de ellenlang gespreide 9G-Tronic, waarvan de sturing ook nog eens steevast zo laag mogelijke toerentallen opzoekt. Met als gevolg dat wanneer je plots veel vermogen nodig hebt, de bak in één klap twee, drie of zelfs vier versnellingen terugschakelt. Bij het invoegen op de linkerrijstrook van de snelweg bijvoorbeeld wordt de 1,5-liter in één keer van 1.500 o/m tot boven 4.000 o/m gejaagd.
Die brutale uithalen vloeken met de sereniteit die voor de rest van deze C-Klasse afdruipt. Want ondanks het AMG Line-pakket en de schitterende (maar o zo kwetsbare) negentienduimvelgen met flinterdunne laagprofielbanden (255/35 achteraan) van onze testauto getuigt het onderstel altijd van souplesse in zijn reacties – zelfs de Sport-stand van de adaptieve schokdemping is nog altijd erg inschikkelijk. Zonder dat het weggedrag daaronder lijdt, want dankzij de snedige voortrein en het nauwkeurige stuur laat de C-Klasse zich altijd prettig mennen.
Het hoge gewicht van deze C 180 wreekt zich wel enigszins aan de pomp. Op de snelweg kun je door de zevenmijlslaarzen van de 9G-Tronic rond de 7 l/100 km draaien, maar op een traject met veel stoppen en optrekken komt de grens van 10 l/100 km toch snel in beeld... Uiteindelijk strandden we op een testverbruik van 7,8 l/100 km, wat gezien de weinig veeleisende testomstandigheden toch net iets meer is dan we hadden gehoopt.
Verdict
Als entreeticket tot alle luxe, weelde, comfort en toptechnologie eigen aan de huidige Mercedes C-Klasse kan deze C 180 volstaan... op voorwaarde dat je een rustige rechtervoet hebt, want anders verliest hij veel van zijn charme. En zuinigheidsrecords breken doet hij in geen geval. Het is tegenwoordig misschien vloeken in de kerk, maar iets zegt ons dat de niet zo gek veel duurdere basisdiesel – de C 200 d van 163 pk en 380 Nm – door zijn grotere souplesse veel beter bij de grote en zware C-Klasse past.
14
