Het XX-programma werd in het leven geroepen in 2005, met de beroemde FXX op basis van de Ferrari Enzo. Het draait daarbij om hardcore varianten, enkel aangeboden aan een select groepje klanten, die zich er tot nog toe alleen mee konden komen uitleven op circuit in het kader van de Corse Clienti. Voor die gefortuneerde klanten is zo’n potje komen sturen op hoog niveau een leuk verzetje, voor Ferrari is het bittere ernst: dat XX-programma is voor Maranello een waar R&D-laboratorium, waar de ingenieurs de technische grenzen kunnen aftasten.
De nieuwe Ferrari SF90 XX voegt een extra dimensie toe. Niet alleen omdat je kan kiezen tussen de open Spider en de gesloten Stradale, maar vooral omdat dit XX-model wél gehomologeerd is voor de openbare weg. De ingenieurs besteedden extra aandacht aan de plug-inhybride V8-motor en aan de hoogtechnologische on-boardsystemen, maar het is de aerodynamica waarop het meeste winst geboekt wordt. De SF90 XX is de eerste straatlegale Ferrari sinds de F40 (1987) en de F50 (1995) die een vaste achterspoiler krijgt.
De SF90 XX is de eerste straatlegale Ferrari sinds de F40 (uit 1987) en de F50 (uit 1995) die een vaste achterspoiler krijgt.
Die spoiler zorgt voor 530 kilogram neerwaartse druk bij 250 km/u. Let ook op de speciale luchthapper in de snuit (met ducts op de voorzijde die de bagageruimte schrappen) en op de aangepaste achterzijde, die een enorme diffusor combineert met hoger gemonteerde uitlaatpijpen en nieuwe achterlichtblokken: de dubbele exemplaren van de Ferrari SF90 Stradale maken bij de XX immers plaats voor een dunne ledstrip.
Concept Ferrari SF90 XX Stradale
De XX-variant van de Ferrari SF90 Stradale behoudt diens centraal achterin gemonteerde V8-biturbo, maar het F145FB-blok ontwikkelt nu 797 pk. Een winst van 17 pk die te danken is aan een aangepast inlaattraject, een hogere compressieverhouding en nieuwe zuigers in combinatie met een andere bekleding voor de wanden van de verbrandingskamers. Door het secundaire luchtsysteem te laten vallen is de motor 3,5 kilogram lichter geworden, terwijl de ingenieurs ook aan de klank van de 4 liter-V8 werkten.
De drie elektromotoren van de gewone Ferrari SF90 blijven op post: twee op de voortrein en een derde tussen benzinemotor en versnellingsbak. Aan de hardware werd niet geraakt, maar een verbeterde koeling en een aangepaste sturing duwen het vermogen naar 233 pk (+13 pk). Je kan nog steeds elektrisch rijden en dat tot een snelheid van 135 km/u, in de eDrive-stand ben je met een voorwielaangedreven Ferrari onderweg. De batterij heeft een capaciteit van 7,9 kWh en belooft een elektrische rijbereik van een 25-tal kilometer.
Slechts 2,3 seconden volstaan om van 0 naar 100 km/u te knallen, het sprintje van 0 tot 200 km/u hoeft niet langer dan 6,5 seconden te duren.
Alle motoren samen kunnen tot 1.030 pk leveren, maar dat maximumvermogen is enkel beschikbaar met de eManettino op het stuur in de Qualifying-modus. De elektronica zorgt dan automatisch voor de zogenoemde Extra Boost, een surplus aan power van 2 tot 5 seconden.De extra downforce van het herwerkte koetswerk zorgt ervoor dat de topsnelheid van de Ferrari SF90 XX Stradale op 320 km/u blijft steken, maar de aanpassingen aan de plug-inhybride aandrijflijn zorgen wel voor extra acceleratievermogen: 2,3 seconden volstaan om van 0 naar 100 km/u te knallen, het sprintje van 0 tot 200 km/u hoeft niet langer dan 6,5 seconden te duren.
Rijgedrag Ferrari SF90 XX Stradale
De eerste rondjes op het testcircuit van Fiorano doen we het nog rustig aan. Zo krijgen we de kans om vertrouwd te raken met alle bedieningselementen van de Ferrari SF90 XX. De functionele cockpit en de woest klinkende V8 doen je bijna vergeten dat je niet met een GT3-racer onderweg bent, maar met een auto waarmee je op zondagochtend ook even naar de bakker gaat om koffiekoeken.
De teugels van dit steigerende paardje mogen vieren, is gewoon genieten. Voelen en horen hoe die V8 in de toeren klimt: puur plezier is het. Waar het ook maar kan, trappen we het gaspedaal tegen de vloer, en driftig gaan we aan de slag met de schakellepels aan het stuur – een spelletje dat niet snel gaat vervelen. Jammer genoeg is het circuit van Fiorano maar een zakdoek groot, en bij gebrek aan voldoende lange rechte stukken komen we niet aan de zevende en achtste versnelling toe.
Dat heeft testrijder Raffaele de Simone niet tegengehouden op Fiorano te ronden in een tijd van 1.17,308...
Als je hem de sporen geeft, blijkt de Ferrari SF90 XX een verdomd temperamentvolle bolide, maar hij blijft tegelijk ook relatief gebruiksvriendelijk. Je voelt dat de aanwezige rijhulpsystemen – waaronder het ABS Evo uit de 296 GTB – hun werk doen en dat de gekozen afstellingen gericht zijn op een makkelijk te doorgronden en speels gedrag, eerder dan op het vinden van de allerlaatste honderdste van een seconde. Dat heeft testrijder Raffaele de Simone niet tegengehouden op Fiorano te ronden in een tijd van 1.17,308, bijna een anderhalve seconde sneller dan de SF90 met Assetto Fiorano-pakket.
e SF90 XX voelt zich duidelijk als een vis in het water op een circuit, en constante rondjes draaien is met deze plug-inhybride geen enkel probleem – het is eerder de coureur die vermoeid zal raken dan de auto… tenzij de banden de handdoek in de ring gooien. Want dat is misschien het enige dat we deze Ferrari kunnen verwijten: zijn wegbanden, en het rijgevoel dat daaruit voortvloeit. En dat heeft dan niet eens zozeer te maken met die rubbers zelf, noch met het onderstel van deze SF90, maar eerder met een filosofische kwestie. Want moet een auto als deze überhaupt straatlegaal zijn?
Verdict Ferrari SF90 XX Stradale
Bij Ferrari is passie geen loze marketingterm. Het is een mindset waarvan iedere werknemer doordrongen is, en die je terugziet in elk hoekje van de geschiedenis. In Maranello weten ze hoe ze met hun tijd moeten meegaan – dat bewijzen hun verkoopresultaten – zonder al te zeer te raken aan het erfgoed en het DNA.
Met de SF90XX heeft het Steigerende Paardje zich gewaagd aan een moeiijke syntheseoefening tussen de openbare weg en een afgesloten omloop, en het resultaat is zeker geslaagd. Het helpt natuurlijk als je van zo’n hoogstaande basis kunt vertrekken als de SF90 Stradale, maar dan nog blijft het een huzarenwerk om het juiste evenwicht te vinden tussen de typische XX-ingrediënten en de vereisten die aan een wegauto worden gesteld.
8
