Geen enkele menselijke eigenschap is me vreemd, dus een beetje ijdelheid kan ook wel. De vooral positieve reacties die je scoort als je ergens met een blitse sportwagen aankomt en het enthousiasme van vooral jonge autofans, het kan wel eens plezier doen en ook best grappig zijn. Omdat het me ook herinnert aan mijn jonge jaren, de tijd dat er nog papieren Countachs en Corvettes op mijn slaapkamermuren hingen.
Maar ik ben tegelijk ook wel een tikkeltje verlegen, dus verplaats me vandaag liever toch iets discreter. Vandaar de in de loop der (test)jaren gegroeide belangstelling voor M-modellen en AMG’s. De RS 7 Sportback past ook in dat rijtje. Een machtige mechaniek met geweldige prestaties in een jasje dat doorgaans alleen door de kenners als iets heel bijzonders wordt herkend...
Leuk
Het dubbele karakter van deze Audi. Zelfs met de gigantische 22-duimsvelgen en de stugge sportophanging blijft hij desgewenst best comfortabel. En ook praktisch natuurlijk, met vijf zitplaatsen en heel wat laadruimte. Als familiewagen zeker een alternatief voor de SUV’s waar de rest van het land van droomt. Met nog een geweldige lijn ook, zelfs al gaat die nu toch al een tijdje mee.
En tegelijk is de hele auto en dus ook het onderstel berekend op het benutten van de geweldige prestaties die de mechaniek, met een 4 liter met twee turbo’s van 600 pk en een efficiënte achttrapsautomaat, toelaat telkens je daar om vraagt. Lees: je een plaats vindt maar het nog kan en mag. Wat natuurlijk niet vaak meer voorvalt, maar dit geheel terzijde.
De prestaties zijn verbluffend, de besturing is nauwkeurig, de wegligging is zowel dynamisch als geruststellend en de koolstofkeramische remmen zijn bijzonder efficiënt en – na enige gewenning – ook goed te doseren. Quasi perfect, wat al eens wordt verward met saai. Maar ik zou hier heel goed mee kunnen leven, mochten ze de auto bij Audi echt niet meer terug willen…
Jammer
Ik stoorde me er ook al bij vorige tests van recente Audi’s aan, de elektronische waakhonden die zich te vaak en zelfs onnodig komen moeien. Dat ik mijn handen op het stuur moet houden, terwijl er minstens nog één op ligt. En dat ik tussen de lijnen van mijn rijvak dien te blijven, terwijl ik zo’n 35 jaar geleden al heb geleerd hoe dat moet. Laat die dingen hun werk doen, maar laat ze geen schoolmeestertje spelen. In moderne Audi’s staan sommige van die veiligheidsfuncties net iets te alert afgesteld.
En waar zijn de handige draaiknop en de andere ‘echte’ toetsen van dat vroeger toch als een voorbeeld geldende Audi-interieur gebleven? Noem me ouderwets, maar ik moet nog altijd het aanraakscherm ontdekken dat met al zijn menu’s en submenu’s gebruiksvriendelijker (en dus veiliger) is dan een goed ingerichte cluster knoppen. BMW en Mercedes gaan nog altijd voor een combinatie van de twee (aanraakscherm en knoppen), Audi helaas niet meer.
En dan zijn er nog de prijs, de hoge fiscale lasten, het verbruik… Dat trekt mijn portefeuille niet. Maar goed, dat is ook het geval bij een gele Ferrari of een oranje Lamborghini.
Dus
Ik ben fan van de looks en van de motor, maar er blijft nog net iets te veel "jammer"’ over om toch ook eens niet naar M- of AMG-gerief te gaan kijken. Al hebben BMW en Mercedes wel het nadeel dat ze geen model kunnen aanbieden dat zo mooi is als deze RS 7 Sportback.
20
