Jarenlang was Philippe Authome restaurateur van beroep: als autochirurg en liefhebber van wulps gevormd plaatstaal maakte hij er een erezaak van om oude vierwielers die ergens in een hoekje stof stonden te vergaren, weer in hun oorspronkelijke glorie te herstellen.
Op zijn zestigste geniet Philippe nu van een welverdiend pensioen, zodat deze V8-melomaan eindelijk tijd heeft het platteland van de diepe Ardennen te doorkruisen met zijn Italiaanse schone. “Een Ferrari 348 TB uit 1990, afkomstig uit Zwitserland”, steek hij van wal. “De vorige eigenaar was een advocaat die voor een bank werkte en 65.000 kilometer op de teller zette.”
Hogere kunst
Waarom precies een 348? “Omdat ik dat model gewoonweg subliem vind. Knappe stukjes mechaniek zoals deze Ferrari zijn voor mij kunst. Hogere kunst zelfs. Want een schilderij – laat het dan nog van een grootmeester zijn – beroert maar één zintuig. Een uitzonderlijke auto zet ze allemaal op scherp: je kunt hem zien, horen, voelen en zelfs ruiken. Om nog maar te zwijgen van het stuurplezier dat je beleeft. Het is elke keer weer genieten van dit formidabele beest, waarin alles draait om sportief autorijden – daar heb ik een verbruik van 15 l/100 km graag voor over.”
Nu weet Philippe wel hoe je zo’n auto moet behandelen. “Als ik hem ’s ochtends van stal haal voor een ritje over de smalle wegen van de Franse Ardennen, ben ik uiterst behoedzaam. Tot de versnellingsbak voldoende opgewarmd is om optimaal te kunnen spelen met de pook in dat befaamde H-vormige rooster. Die bak, dat is Zwitserse precisie gekoppeld aan een Italiaanse mechaniek.”
Probleemloos
Sinds Philippe in 2005, toen net opnieuw vrijgezel (“het beste moment in je leven om een irrationele auto te kopen”), de 3,4 liter grote V8 van 320 pk voor het eerst liet brullen, heeft hij ongeveer 30.000 kilometer afgelegd met zijn bella macchina.
“De preproductiemodellen van de 348 werden in de autopers afgekraakt voor hun wilde overstuur, maar voor de definitieve versies werd dat opgelost door de bevestiging van de driehoeken achteraan aan te passen. En nu kun je de limieten aftasten zonder verrast te worden.”
Dat zo’n Ferrari geen al te beste reputatie heeft qua betrouwbaarheid, wuift Philippe weg. “Het klopt dat om de zes jaar de hele motor eruit moet om de distributieriem te kunnen vervangen. Maar verder ik heb in al die jaren geen enkel probleem gehad. Niet het minste.”
Tekst: Dominique Dricot
Foto's: © Julien Mahiëls
BLIJF OP DE HOOGTE VAN HET LAATSTE AUTONIEUWS!
Nieuwe modellen, tests, advies, exclusieve evenementen! Het is gratis!
Nieuws
