Sinds de Giulietta in 2020 na een carrière van zo’n tien jaar met pensioen ging, telde het gamma van Alfa Romeo nog slechts twee modellen – een beetje weinig voor een merk om te overleven. Hoog tijd dus dat het aanbod wat werd gespekt, en dat gebeurt om te beginnen met de Tonale, waarvan de conceptcar al in 2019 werd voorgesteld op het salon van Genève.
Geheel volgens de tijdsgeest is het model dat de facto de Giulietta opvolgt in het C-segment, een SUV. En de Italianen hebben alles in het werk gesteld om van de naar eigen zeggen meest technologisch geavanceerde Alfa ooit een succes van te maken. Dat is ook wenselijk, aangezien Carlos Tavares, de grote baas van Stellantis (de groep waar Alfa Romeo tegenwoordig toe behoort) het merk tien jaar de tijd heeft gegeven om zijn voortbestaan te legitimeren.
Tijdens de (digitale) onthulling van Alfa's eerste compacte SUV is het woordje 'premium' dan ook meermaals gevallen, al zien ze in Milaan ook zogenaamde 'upper mainstream'-modellen als de 3008 van stalgenoot Peugeot als rivaal – als daar maar geen familieruzie van komt... Verder wees Alfa-CEO Jean-Philippe Imparato er nog eens op dat we van nu tot 2026 elk jaar een nieuw model van de constructeur mogen verwachten.
Opmerkelijk trouw
Het eerste dat opvalt aan de Tonale, is dat hij opmerkelijk trouw blijkt aan de conceptcar waarop hij gebaseerd is. Projectverantwoordelijke Alessandro Maccolini verklaarde tijdens de reveal van het productiemodel dat de belangrijkste verschillen louter te maken hebben met homologatieredenen en praktische of economische haalbaarheid.
Behalve de iets minder smalle koplampen en de klassieke buitenspiegels in plaats van camera’s vallen er aan de buitenkant dan ook nauwelijks verschillen te bespeuren. Zozeer dat je je zou kunnen afvragen waar de Italianen zich al die tijd mee bezig hebben gehouden. Temeer omdat ze niet helemaal van een wit blad moesten beginnen; de Tonale rust immers op een bestaand platform. Niet het algemeen bejubelde Giorgo-onderstel van de Giulia en de Stelvio, maar dat van de Jeep Compass, al onderging dat voor de gelegenheid wel enkele evoluties.
Zo werd de spoorbreedte vergroot en besteedden de Alfa-ingenieurs naar verluidt extra aandacht aan de gewichtsverdeling over beide assen. Met respectievelijk 1,84 en 1,6 meter is de productieversie ongeveer even breed en hoog als een Compass, maar met 4,53 meter is hij wel 14 centimeter langer dan zijn platformdonor.
Alfa-DNA
We zijn er niet rouwig om dat Alfa's nieuwste qua uiterlijk zo weinig afwijkt van de Tonale Concept, want die laatste werd destijds over het algemeen erg positief onthaald, met dank aan zijn vloeiende lijnen en evenwichtige proporties. Op het zicht verraadt niets dat het platform van de Jeep Compass werd gebruikt. De verpakking is immers onmiskenbaar Alfa, met heel wat historische verwijzingen.
Om te beginnen is er natuurlijk die driehoekige grille die onderaan in de voorbumper geflankeerd wordt door grote zijdelingse luchtinlaten. Al even typisch zijn de haast iconische ‘teledial’-velgen met hun cirkelvormige gaten als stijlelement waarop het model wordt voorgesteld (17 tot 20 duim). De drievoudige koplampen en achterlichten, waarbij die laatste met elkaar verbonden zijn door een ledstrip, doen dan weer denken aan de SZ van eind jaren 80, begin jaren 90, maar ook aan de recentere Brera en 159.
Verder verwijst de vorm van de achterste ruiten en de gordellijn volgens Alfa respectievelijk naar de bloedmooie 8C uit 2007 en naar de Giulia GT uit de jaren 60. Voorwaar geen slechte referenties. En de Italianen beloven dat het weggedrag net als dat van de Giulia en de Stelvio navenant zal zijn, met weinig onderstuur en een directe respons, met name dankzij een bovengemiddeld directe stuurinrichting, een elektronisch sperdifferentieel op de voorwielaangedreven versies en een optimale gewichtsverdeling. De ondertussen vertrouwde D.N.A.-schakelaar voor de verschillende rijmodi is uiteraard ook weer van de partij.
Cannocchiale
Ook het interieur ademt Alfa-genen uit. Kijk maar naar de vorm van de kap boven de instrumenten, die doet denken aan een verrekijker (cannocchiale in het Italiaans), zoals in de GT Junior of de Giulia Super van weleer. En net als in die illustere voorouders uit het pré-SUV-tijdperkis ook hier de toerenteller altijd goed zichtbaar. Verder vermelden we nog de ‘turbinevormige’ ventilatieopeningen, het stuur met daarop de start-stopknop en de schakellepels erachter, die net als in de Giulia en de Stelvio van echt aluminium zijn (maar nog altijd wat groot uitgevallen zijn). Aangezien de onthulling digitaal plaatsvond (de oorspronkelijk geplande voorstelling in het museum van het merk in Arese werd geannuleerd omwille van corona), konden we de kwaliteitsindruk nog niet in levenden lijve beoordelen.
Maar terwijl de Giulia destijds op de markt werd gesmeten met een op dat moment al gedateerd infotainmentsysteem en nog wat losse eindjes inzake afwerking (euvels die bij de eerste update grotendeels werd rechtgezet), introduceert de Tonale van bij het begin een nieuw geconnecteerd infotainmentsysteem dat op Android draait, ‘over the air’ kan worden bijgewerkt, en stembediening via Amazon Alexa omvat. Het dashboard telt standaard twee schermen (het digitale instrumentenpaneel van 12,3 duim waarop de navigatiekaart kan worden herhaald, en het centrale aanraakscherm van 10,25 duim). Op de beelden ziet het geheel er alvast bijzonder verzord en elegant uit.
(Nog) geen EV, wel MHEV, PHEV en... diesel
De benzineversies van de Tonale zijn allemaal geëlektrificeerd (een primeur voor Alfa), maar hoewel de Tonale Concept destijds werd voorgesteld als EV, is er van een volledig elektrische versie geen sprake. Toen we er tijdens de digitale onthulling naar vroegen, antwoordde Alfa Romeo-productverantwoordelijke Daniel Tiago Guzzafame echter dat zo'n emissieloze variant mogelijk zou zijn, maar nog niet gepland is omdat men "de vraag van de markt wil afwachten".
Het glimlachje dat er op volgde, doet ons echter vermoeden dat de Italianen er toch al mee bezig zijn (het tegendeel zou ons eerlijk gezegd verbazen). Of zal het toch de nog compactere Brennero zijn die de eerste Alfa wordt met een volledig elektrische aandrijving, voordat het merk in 2027 volledig elektrisch wordt? Een koppelingspedaal is in ieder geval nergens meer te vinden, want elke Tonale krijgt een gerobotiseerde versnellingsbak.
Lichtjes verrassend is dat er nog een diesel is, een 1.6 van 130 pk en 320 Nm. De instapversie op benzine is eveneens goed voor 130 pk (en 240 Nm), met een nieuwe 1.5 die "een bestaande krachtbron" als basis gebruikt, maar werkt volgens de Miller-cyclus (waarbij de inlaatkleppen langer geopend blijven). Het is ook de eerste benzinemotor binnen de Stellantis-groep waarvan de turbo een variabele geometrie heeft.
Deze viercilinder is ook verkrijgbaar met 160 pk en wordt in beide gevallen ondersteund door een riemaangedreven starter-alternator en een 48-voltsysteem. Bijzonder, aangezien het dus slechts om een mildhybridesysteem gaat, is dat de auto zich soms toch volledig elektrisch kan voortbewegen, bijvoorbeeld bij het parkeren of in stop & go-verkeer.
In de Verenigde Staten zal de Tonale ook te krijgen zijn met een drukgevoede 2.0 zonder enige mildhybridetechnologie. Die is goed voor 256 pk en wordt standaard gecombineerd met vierwielaandrijving en een negentrapsautomaat. Deze versie wordt echter niet aangeboden in Europa. Geruchten over de mogelijke komst van een Tonale Quadrifoglio worden door Alfa noch bevestigd, noch ontkend.
Voor- of vierwielaandrijving
Beide mildhybrides en de diesel zijn voorwieltrekkers, in tegenstelling tot de Plug-in Hybrid Q4. Die topversie pakt uit met 275 pk, trekt volgens Alfa in 6,2 seconden op van 0 tot 100 km/u en zou een elektrisch rijbereik kunnen voorleggen van 60 tot 80 kilometer, goed voor een totaal rijbereik van "meer dan 600 kilometer".
Deze oplaadbare hybrideversie, waarvan het gewicht "onder de 1.900 kilo" zou liggen, maakt gebruik van de 1.3 MultiAir van FCA-origine en een elektromotor van 90 kW, waarbij de ene de voorwielen en de andere de achterwielen aandrijft. In de Jeep Compass is dit aandrijfgeheel goed voor een gecumuleerd vermogen van 240 pk, maar in de Tonale wordt dat 275 pk. De batterij van 15,5 kWh volledig opladen zou 2,5 uur in beslag moeten nemen aan maximaal 7,4 kW.
2 afwerkingsniveaus + 2 packs
Voor de uitvoeringen houdt Alfa vast aan historische benamingen. De Tonale wordt aangeboden in de uitrustingsniveaus Super en Ti, die respectievelijk kunnen worden aangevuld met de pakketten Sprint en Veloce. Daarnaast is er nog een speciale lanceringseditie Edizione Speciale. Wat de verschillende versies juist inhouden, weten we nog niet, maar in ieder geval belooft Alfa de modernste rijhulpsystemen, waarmee level 2-autonoom rijden mogelijk is. Een primeur is dat de Tonale een NFT (non fungible token) meekrijgt, zeg maar een soort van digitaal onderhoudsboekje, dat moet helpen om de restwaarde hoog te houden.
De Tonale, die in de voor de gelegenheid flink gemoderniseerde Zuid-Italiaanse fabriek van Pomigliano d'Arco zal worden gebouwd, kan worden besteld vanaf maart/april. Dat zal trouwens ook online kunnen, waarbij Alfa dezelfde voorwaarden belooft als bij de dealer. Twijfelende klanten kunnen over de streep worden getrokken door de garantie van vijf jaar.
Op prijzen is het nog enkele weken wachten, de eerste leveringen zijn gepland voor juni. Eerst de mild hybrides, daarna de diesels. Op de commercieel nochtans belangrijke PHEV-versie is het nog wachten tot het eind van het jaar. Wij kijken alvast uit naar onze eerste kennismaking in real life... en zijn uiteraard ook benieuwd hoe de echte Alfisti deze eerste nieuwe Alfa onder Stellantis-paraplu zullen onthalen...
BLIJF OP DE HOOGTE VAN HET LAATSTE AUTONIEUWS!
Nieuwe modellen, tests, advies, exclusieve evenementen! Het is gratis!
Nieuws
