Wat was de Toyota GR86 me bevallen. Zelfs na een gezinsweekend met vrouw en kinderen bleef de liefde overeind. Al moet ik toegeven dat het overmatig geserveerde rijplezier met een heleboel compromissen komt. De afwerking is matig, de gebruikte materialen ondermaats en zowel de luxe- als de comforttoepassingen lopen achter. Dat krijgt je met een analoge sportwagen voor het digitale tijdperk.
En dan komt de 2 Reeks Coupé om het hoekje kijken. In tegenstelling tot de Z4 Roadster en de GR Supra heeft deze BMW niets gemeen met de Toyota (dat voor de ontwikkeling van de GR86 opnieuw in zee ging met Subaru). Behalve dan het concept. Want ook de BMW 2 Coupé predikt ouderwets rijplezier, maar verpakt die ambitie in een moderner jasje.
Om de vergelijking een beetje eerlijk te houden, ging ik een weekje op pad met de BMW 220i Coupé. Voorin ligt een 2 liter grote turbobenzine die 184 pk en 300 Nm op de achterwielen zet via een achttrapsautomaat. Het sprintje van 0 naar 100 km/u vraagt 7,5 seconden en de topsnelheid bedraagt 236 km/u. Dat is wel wat trager dan de GR86, maar de stap naar de 230i zou het prijsverschil met de Toyota verder vergroten… tot meer dan 15.000 euro.
Leuk?
Ik ben geen fan van het hedendaagse BMW-design. Niet van de potsierlijke radiatorroosters en niet van de zwarte achterlichtblokken. Ook de BMW 2 Reeks vond ik aanvankelijk een verschrikking om naar te kijken. Toch op papier of op een computerscherm, want in levenden lijve valt het allemaal best mee.
De zwarte velgen zou zelf ik niet gekozen hebben, maar het Brooklyn Grey staat de BMW 2 Reeks Coupé opperbest. Het doet de lijnen mooi uitkomen en contrasteert mooi met de nieren en de lichtblokken. Niet alle designdetails zijn even geslaagd, maar de proporties kloppen.
De binnenzijde is typisch BMW. Overzichtelijk, netjes geassembleerd en technologisch helemaal bij de les, maar een beetje generisch en voorspelbaar. Ik mis iets dat typisch is voor een BMW 2 Coupé, zodat je niet de indruk krijgt dat de ontwerpers de copy-pastetool voor een zoveelste keer bovengehaald hebben.
De zitpositie is geweldig. Ik ben vooral fan van de zetels, met dat uitschuifbare elementje voor je onderbenen. Je kan de stoel ook lekker laag zetten, zoals dat in een coupé eigenlijk hoort. Alleen de stuurvelg mag wat slanker. De toegang tot de achterbank is niet top, maar er is wel meer plaats dan in een GR86. En met een laadvolume 390 liter is ook de koffer beduidend ruimer. Een sportieve BMW die praktischer is dan een Toyota, kijk eens aan…
München heeft zijn best gedaan om de BMW 2 Reeks Coupé een dynamisch weggedrag te geven en dat merk je. Het bredere spoor en de langere wielbasis zorgen voor meer stabiliteit dan bij de vorige generatie, maar de perfecte 50/50-gewichtsverdeling zorgt nog steeds voor scherpte, evenwicht en controle. Het voelt aanvankelijk wat afstandelijk aan, maar wat gepruts met de rijmodi en een verlaten weg doen wonderen voor de connectie tussen man en machine.
Jammer?
De achtbak is geweldig, maar een manuele schakeloptie had de BMW 2 Reeks Coupé niet misstaan. En een heleboel snufjes zijn wellicht overbodig, toch voor het publiek waarop deze sportcoupé zich richt. Het luxelaagje is misschien wat te dik, waardoor ook het rijplezier en de sensaties wat ondergestopt worden.
Over sensaties gesproken…. De drukgevoede tweeliter-benzinemotor is bijzonder soepel en opvallend stil, zelfs behoorlijk zuinig voor wie het rechterpedaal spaart. Maar de vierpitter mist sprankel, alsof het de krachtbron helemaal niet kan schelen hoeveel toeren hij nu eigenlijk draait of wat een rode zone is. De overigens niet geweldige schakelpeddels hebben dan ook weinig zin.
Dat de turbobenzine van 2 liter eerder een last dan een zegen bleek, ligt ook aan het hoge gewicht van de BMW 2 Reeks Coupé. Rijklaar meer dan 1,5 ton, ondanks allerlei lichtgewichtmaterialen en slimme constructiemethoden. Die kilo’s kan hij uitstekend verstoppen, enkel tijdens het remmen voel je de massa. Wel netjes dat ook de klauwen van de achterremmen in het blauw uitgevoerd worden overigens.
Dus?
Het vroor de stenen uit de grond en het merendeel van de testperiode lag ik rillend van de koorts op de zetel, dus veel kilometers heb ik jammer genoeg niet op de teller kunnen zetten. Maar die paar uitjes leverden wel meteen een klik met de BMW 220i Coupé op. Veel breder inzetbaar dan een Toyota GR86, waardoor de stap naar dit soort sportieveling toch wat sneller te zetten valt.
Maar wat de Toyota GR86 je op een dienblaadje biedt, moet je bij de BMW 2 Coupé wel nadrukkelijk gaan zoeken: het talent om een simpele verplaatsing van A naar B in een amusant ritje te veranderen. Het kan, zelfs met die wat ingetogen tweeliter. Maar dat mag heus met wat minder schroom.
Misschien had BMW de 2 Reeks Coupé wat goedkoper moeten proberen maken. Wat luxelaagjes verwijderen, waardoor het verschil met de 4 Reeks Coupé en zelfs de Z4 Roadster wat uitgediept zou worden. Meer in lijn met de BMW 1 Reeks Coupé tii Concept uit 2007, bijvoorbeeld. Dat neemt niet weg dat ik handenwrijvend wacht op de nieuwe BMW M2. Dat gaat een speeltje worden…
15
