Ik durf er geen concreet jaar noch een precieze locatie opkleven, maar het was eind de vorige eeuw in de Ardennen ergens. Een door regen geteisterd scoutskamp. Greppels graven rond de tenten, schoenen die maar niet droog wilden worden en een kampvuur dat vooral rook in de plaats van vlammen spuwde. Een van de leiders had een Suzuki Vitara. Een witte Cabrio.
Van een SUV-hype was nog geen sprake, toch vonden wij die Suzuki Vitara Cabrio bijzonder cool. Je kon ermee door de bossen crossen, gaan waar geen andere auto meer kon staan. Het ene modderbad volgde het andere op. Maar zoals dat gaat met jongeren die maar net hun rijbewijs hebben en denken dat ze iets te bewijzen hebben, loert overmoed om de hoek.
Op het kampterrein stroomde een riviertje. En in dat riviertje laggen rotsblokken. Spek naar de bek van de Suzuki Vitara, natuurlijk. Maar de vierwielaangedreven avonturier is nooit zo ver geraakt. Het riviertje was buiten zijn oevers getreden en had de aangrenzende weilanden verzadigd. De Vitara zakte tot zijn assen in de smurrie en de straatbanden gooiden de handdoek in de ring: gedaan met spelen.
Het verhaal kreeg een happy end, want een inderhaast opgetrommelde Audi 100 Quattro zou de meubelen komen redden. Een touw, stokken onder de wielen, veel geduw en getrek, nog meer gevloek. We staken het op de roekeloze leider, niet op de sympathieke auto. Daarvoor was die Suzuki Vitara Cabrio simpelweg te leuk. Inmiddels zijn we enkele generaties verder en heeft het gamma er een Strong Hybrid gedoopte variant bijgekregen. Rijdt die zich ook vast?
Leuk
Suzuki en Toyota vinden elkaar wel eens. Denk maar aan de Swace, eigenlijk een Toyota Corolla Hybrid. Of aan de Across, eigenlijk een Toyota RAV4 PHEV. Maar dat wil niet zeggen dat de Vitara Strong Hybrid over een door hybridespecialist Toyota ontwikkeld aandrijfgeheel kan beschikken. En dat is jammer, want de HSD-module van de vijfde generatie maakt indruk. Tot we deze Suzuki daadwerkelijk konden testrijden...
De Suzuki Vitara is een zelfladende hybride die een atmosferische 1,5-liter-benzinemotor (met hoge compressie, zodat hij draait volgens de zuinigere Atkinson-cyclus) paart aan een elektrische hulpmotor. Samen ontwikkelen ze een vermogen van 115 pk voor een maximaal koppel van 138 Nm. Niet meteen imponerende cijfers, maar daar staat wel een laag brandstofverbruik tegenover. Geholpen door het feit dat je over korte afstanden volledig elektrisch kan rijden (afhankelijk van de staat van de batterij, die opvallend snel weer energie wint), houd je de gemiddelde dorst zonder veel problemen rond de 5 liter per 100 kilometer.
De Suzuki Vitara Strong Hybrid heeft blauwe streepjes in zijn koplampen gekregen, wat samen met de nieuwe ledlichtjes in de voorbumper, het tweekleurige koetswerk en het panoramdak voor een keurige presentatie zorgt. En dat verandert niet wanneer je de kofferklep opentrekt. Het batterijpakket knabbelt weliswaar 89 liter van het totale volume, toch blijft er 289 liter aan bagageruimte over. De koffer is bovendien goed toegankelijke en beschikt over een vlakke laadvloer, waarover een handige beschermmat gelegd is: de Cool-Liner.
Jammer
Het interieur van de Suzuki Vitara Strong Hybrid maakt geen al te frisse indruk. Het ruimteaanbod is correct en de ergonomie doordacht, maar het wat eenvoudige infotainment en de wel erg povere materiaalkeuze verpesten het feestje. Voor een wagen waaraan een prijskaartje van meer dan 30.000 euro hangt, mag het iets meer zijn. Zeker voor een uitrustingsniveau dat Suzuki omschrijft als Grand Luxe.
Neen, snel is de Suzuki Vitara Strong Hybrid niet. De sprint van 0 naar 100 km/u vraagt bijna 13 seconden en de topsnelheid bedraagt 180 km/u. Maar dat is op zich geen probleem. Wel dat de hernemingen gepaard gaan met een heleboel motorlawaai en met brutale schokken in de aandrijflijn. De gerobotiseerde versnellingsbak houdt het immers met een enkele koppeling,
De Suzuki Vitara is nooit een fijnbesnaarde stuurmansauto geweest, maar dankzij het eerlijke weggedrag viel er wel wat rijplezier te beleven. Nu schaaft het additionele gewicht van het batterijpakket wat van die speelsheid weg, waardoor de robuuste ophanging soms lomp reageert op oneffenheden. Op een stoffig en smal achterafweggetje tovert de Suzuki Vitara Strong Hybrid alsnog een glimlach op je aangezicht, niet in het minst omdat hij nog een klassieke handrem heeft.
Dus
De schrik om vast te komen te zitten op een scoutsterrein zit er nog steeds in. Daarom zou ik een Suzuki Vitara altijd bestellen met vierwielaandrijving. Ondanks het hybride aandrijfgheel is dit immers geen modieuze SUV om door de binnenstad te flaneren, maar een buitenjongen die opleeft wanneer hij zich een keer vuil kan maken. Want het is die rechttoe-rechtaanbenadering die er zo'n sympathieke jongen van maken. Het crappy interieur moet je er dan maar bijpakken.
Of de Strong Hybrid een meerwaarde biedt? Jawel, want het brandstofverbruik is laag en de overgangen tussen verbrandings- en elektromotor geschieden naadloos. Dat kan niet gezegd worden van de versnellingsbak, die deze Suzuki Vitara nog trager doet aanvoelen dan hij eigenlijk al is. Voor wie er een actievere rijstijl op nahoudt, lijkt me de mildhybride 1.4 Boosterjet 48V de betere keuze.
22
