- Score redactie /20
Zeggen dat de Mercedes C-Klasse een bestseller is, is een understatement, want hij is al generaties lang een regelmatige, zelfs vaste bron van inkomsten voor Benz. Een klassieker dus, een intouchable, die moeilijk te vernieuwen lijkt zonder de stamgasten, de getrouwen, te choqueren. Maar hij moet ook regelmatig worden opgewaardeerd, de concurrentie zit natuurlijk ook niet stil.
De oplossing die Mercedes gevonden heeft? Het is dezelfde die Porsche toepast op zijn 911. Niet te veel aan de buitenkant komen. Een paar kleine aanpassingen, een lichte handtekening hier, een vouw in de carrosserie daar, maar behoud vooral de verhoudingen en de algemene look. Anderzijds kreeg het interieur meer speelruimte om te innoveren, het marktsegment te verruimen en de technologie op te waarderen. En dat is precies wat Mercedes heeft gedaan met deze nieuwe generatie van de C-Klasse, waarvan de mate van nieuwheid niet meteen opvalt als je hem bekijkt.
Maar we hebben het hier tenminste niet over een SUV/cross-over, maar over een 'gewone' berline, en dat alleen al is positief... Zeker als je erin rijdt.
Leuk
Onze Mercedes C-Klasse testauto is een 300 op benzine, aangedreven door een tweeliter-viercilinder (zie het hoofdstuk "Jammer"), uiteraard voorzien van een turbo, maar ook van een microhybridesysteem op 48 volt. Hij ontwikkelt 265 pk en 400 Nm, in beide gevallen over een breed toerenbereik. Een kleine "EQ Boost" starter-alternator, met een vermogen van 20 pk, ontlast soms de benzinemotor (en laat hem toe een beetje minder brandstof te verbruiken en dus een paar gram CO2 te besparen), of geeft hem zelfs een tijdelijke boost indien nodig.
En de integratie van elektriciteit en benzine is succesvol in de zin dat het onopgemerkt blijft. De elektronica reageert onmiddellijk wanneer de auto opnieuw wordt gestart, voordat de benzine het overneemt, en hoewel je niet echt de indruk krijgt dat je 258 + 20 pk hebt omdat de reacties zo soepel en hoog zijn, moet je toegeven dat de auto snel op snelheid komt, geholpen door het reactievermogen van de automatische versnellingsbak met 9 versnellingen, die zijn werk vlot doet, ongeacht de gekozen rijmodus.
Ondanks de afwezigheid van luchtvering, die werd afgeschaft omdat er bij de vorige generatie te weinig vraag naar was, moet worden gezegd dat het chassis, door het bereiken van een bijna perfect evenwicht tussen comfort en een rigoureus rijgedrag, een van de beste in zijn categorie is. Dit is een zeer klassiek ogende drievolumesedan, maar hij verbergt zijn spel goed. De C 300 is aangenaam en comfortabel voor zware snelwegrijders, maar blijft het ook zodra het bochtenwerk begint, dankzij een precieze voorkant, een aangename besturing met goed gekalibreerde bekrachtiging, beperkte carrosseriebewegingen, een neutrale houding in bochten en een precieze gaspedaalcontrole waarmee je kan flirten met de grenzen van de adhesie als je wil spelen.
Eerlijk gezegd heb ik achter het stuur soms de politieke correctheid genegeerd, maar laten we dat onder ons houden... Wil je dat ik het heb over connectiviteit, multimedia, infotainment, aanraakschermen, aanpassing van het display, veiligheids- en comfortuitrusting, ...? Eerlijk gezegd pas ik ervoor, aangezien alles (of bijna alles) vaak enkel toegankelijk is via eindeloze menu's die niet mijn kopje thee zijn. "Hey, Mercedes, zet de vering in Sport en let's hit the road, Jack." Maar "Hey, Mercedes" begreep het bevel niet. Next.
Jammer
We hebben alles gezegd wat we goed vinden aan de motor en het chassis van deze C-Klasse. Er is echter een keerzijde. Het is een viercilindermotor, discreet bij constante snelheid, maar hij maakt geen mooi geluid onder belasting. Het is verre van het fluweelzachte, lichtjes hoge geluid, de zo bijzondere en begeerlijke tessituur van een zescilinder-in-lijn, dan wel -in-V. En dan te bedenken dat de toekomstige 63 AMG-versies vanaf volgend jaar ook een vierpitter zullen hebben. Hybride. Maar toch 4 cilinders! Een nieuw hoofdstuk...
Een andere klacht, die meer te maken heeft met mijn persoonlijke benadering van auto's dan met deze C-Klasse, is de "MBUX etcetera" multimedia-apparatuur, die zo complex en functioneel is dat één week achter het stuur me niet in staat stelde om alles te doen. Maar ik heb het ook niet gemist. Bewijs dat meer niet altijd beter is? Maar ik moet eerlijk zijn en zeggen dat de functies die ik getest heb, vrij goed werkten.
Hoe dan ook, hoef je je geen zorgen te maken: dit hypergeconnecteerde wonderland is niet voor iedereen. In de basisversie AMG-Line begint deze C 300 bij € 56.870. De onze, zoals op de foto's, met al zijn opties, komt op bijna € 72.000. Duur, maar je moet het relativeren, wetende dat de kleinste premium SUV en PHEV ruwweg in dezelfde schuit zitten. Als mijn boekhouder en mijn belastinginspecteur mij de keuze geven, zal die snel gemaakt zijn.
Dus
Wie het geld kan leggen en wie een beetje van rijden houdt, is deze C 300, die vreemd genoeg (nog?) niet als stationwagon op de Mercedes-configurator bestaat (jammer) een aanrader. Comfortabel en praktisch in het dagelijkse leven, maar ook in staat om kleine bochtige wegen met een zeker geluk te beschouwen. Niet met de levendigheid van een Alpine A110, natuurlijk, maar met een zekere efficiëntie en een plezier dat zeldzaam is geworden in een grotendeels "SUV-achtig" segment.
Bij een constante snelheid van 120-130 km/u blijft het brandstofverbruik beperkt tot ongeveer 7 l/100 km, zodat etappes van meer dan 800 km mogelijk zijn. Hetzelfde brandstofverbruik kan natuurlijk ook oplopen tot 9,5-10 l/100 km. Het hangt dus van jou af...
Bekijk ook onze video over de Mercedes C-Klasse
Verwante testen
22-06-2021
8In dit artikel : Mercedes-Benz, Mercedes-Benz C-Klasse
BLIJF OP DE HOOGTE VAN HET LAATSTE AUTONIEUWS!
Nieuwe modellen, tests, advies, exclusieve evenementen! Het is gratis!