Eerste test / Audi A1 Sportback 2019: Trendvolger

Het concept

Noem het gerust een teken des tijds: de A1 wordt voortaan enkel nog aangeboden met vijf deuren, als Sportback dus – waardoor dat achtervoegsel de facto overbodig is geworden. Het nieuwe model pakt uit met strakkere en gespierdere lijnen, die eigenlijk dicht in de buurt komen van die van de SUV Q2. Het verschil met de vorige generatie is dus groter dan we gewend zijn van Audi. In hun gebruikelijke delirium zien de marketinglui in deze nieuwkomer echter eerder gelijkenissen met de Ur-Quattro uit de jaren 80. Goed, de luchtopeningen vlak boven het radiatorrooster vormen een sympathieke knipoog naar het verleden, maar om daarvoor nu een stadsauto te gaan vergelijken met een (echte) sportieve coupé, dat vinden we er toch wat over. Maar goed…

Wat er verandert

De nieuweling rust op het MQB A0-platform (dat van de VW Polo) en is in vergelijking met de eerste A1 gegroeid (het omgekeerde was verbazend geweest): hij werd 56 millimeter langer, waardoor hij nu aan 4,03 meter zit. Tegelijkertijd is de A1 ook 2 centimeter lager. Dat verklaart waarom hij er breder uitziet, terwijl dat in werkelijkheid niet het geval is. Hoe dan ook heeft deze groeistuip zo zijn invloed op de binnenruimte, vooral dan achterin, zeker als je weet dat de wielbasis met 10 centimeter is toegenomen. En het minimumkoffervolume groeit met 65 liter, tot 335 liter, terwijl dat met de achterbank neergeklapt kan worden uitgebreid tot 1.090 liter.

In tegenstelling tot bij de eerste generatie is er deze keer geen dieselversie. Het aanbod begint met de 30 TFSI (eenliter-driecilinder van 115 pk), met daarboven de 35 TFSI (1.5-viercilinder van 150 pk met cilinderuitschakeling) en als topversie de 40 TFSI (tweeliter-viercilinder van 200 pk). De 30 en 35 TFSI worden standaard gekoppeld aan een manuele versnellingsbak met zes verhoudingen, die als optie vervangen kan worden door de gerobotiseerde S-Tronic... die dan weer standaard is op de 40 TFSI. Binnen enkele weken zal het aanbod nog worden uitgebreid met de instapversie 25 TFSI, een tot 95 pk toegeknepen variant van de 30 TFSI die het zal moeten stellen met een manuele vijfbak.

Hoe hij rijdt

Voor deze eerste kennismaking concentreerden we ons op de 30 TFSI met manuele versnellingsbak. Een eerste aangename verrassing is dat deze eenliter-driecilinder discreet is, zowel wat geluid betreft als qua trillingen. Alleen wanneer je hem meer opjaagt, kan hij zijn architectuur niet verstoppen, maar storend wordt het nooit. Gelukkig maar, want gezien de lange spreiding van de verhoudingen is het soms nodig de TFSI in de toeren te jagen, al is het maar om vlot in te halen – temeer omdat de motor wat fut mist onder 2.000 o/m. Maar al bij al past hij goed bij de A1.

Qua comfort leek de geluiddemping ons erg verzorgd. En niet alleen wat de motorgeluiden betreft, maar ook die van wind- en rolgeluiden. Met het basisonderstel leek de schokdemping al erg geleidelijk, met koetswerkbewegingen die zowel bij het in- als bij het uitveren goed afgeremd worden. Ook het zachte wegcontact stelden wij op prijs, net als de soepele manier waarop dwarsnaden geabsorbeerd worden – temeer omdat onze testauto was uitgerust met wielen van 17 duim, die a priori niet helpen op dat vlak.

Daarbij moeten we wel een kleine kanttekening maken, want de wegen waarop deze eerste kennismaking plaatsvond, verkeerden over het algemeen in een erg goede staat. Om ons definitieve oordeel ter zake te kunnen vellen zullen we dus nog even wachten tot we de A1 op ons Belgische wegennet aan de tand hebben kunnen voelen. De elektrische stuurbekrachtiging ten slotte leek ons een natuurlijke feedback te verschaffen. De vrij bezadigde afstelling ervan past goed bij het weggedrag, dat vooral de nadruk legt op rijgemak en stabiliteit.

Budget

Zodra je plaatsneemt achter het stuur, word je verleid door het design van het interieur, al was het maar omdat het centrale scherm van 10,1 duim perfect geïntegreerd is in het dashboard en naar de bestuurder is gericht. Dat ziet er toch harmonieuzer uit dan die schermen die zogenoemd ‘zwevend’ boven op het dashboard worden gezet. De rest van de instrumenten is eveneens volledig digitaal, maar de Virtual Cockpit blijft een optie (182 euro). Zoals gewoonlijk bij Audi kun je boven op de basisprijs nog heel wat meer geld uitgeven (de catalogus met opties en packs telt meer dan... dertig pagina’s), maar we weten nu eenmaal dat uitgebreide personaliseringsmogelijkheden bijzonder in de smaak vallen bij de klanten van dit soort auto, ook al kan de rekening daardoor flink oplopen.

Ons verdict

De A1 kreeg niet alleen een sterkere persoonlijkheid, dankzij een gespierdere stijl die aansluit bij de rest van het gamma, maar evolueert ook op een logische manier qua binnenruimte en rijhulpsystemen. Tegelijkertijd biedt hij ook meer personaliseringsmogelijkheden, aangezien de klant voor het eerst interieur- en exterieurlijnen naar believen kan combineren. We hadden misschien wel graag een dynamischer weggedrag gehad, maar in deze tijden van beteugelingen allerhande lijkt de door Audi gekozen filosofie alles bij elkaar erg coherent.