Eerste test / Cadillac Escalade: overdaad schaadt [niet?]

Het concept

In 1990 lanceerde Cadillac de Escalade, een kolossale SUV op een pick-upchassis met een uitstraling waarvoor destijds de uitdrukking 'bling-bling' uitgevonden leek. Het gevaarte zakte bijna door zijn assen door het gewicht van alle chroom en kende een ongezien succes onder een publiek dat niet vies is van een beetje patsen. Vooral in de hip-hopscene wist de Escalade heel wat fans te verzamelen, die zich bovendien met veel geestdrift aan allerlei buitenissige tuning te buiten gingen.

Het ding reed als een schip op woeste baren en was totaal onaangepast aan de Europese smaak. Daarom duurde het ook tot de derde generatie voor Cadillac de Escalade officieel bij ons invoerde. Vandaag zijn we aan de vierde generatie toe, waarvoor de Amerikanen een oprechte inspanning hebben geleverd om hem wat minder onbehouwen te maken.

Wat er verandert

Alles. De vierde Escalade is volledig nieuw en Cadillac heeft alles uit de kast gehaald wat het in huis heeft. De auto blijft een kolossaal gevaarte op een starre achteras, maar hij staat voor het eerst op adaptieve schokdempers (MagneRide). Een in de hoogte verstelbare luchtvering om het instappen te vergemakkelijken kent hij nog niet, maar in de plaats daarvan biedt hij als optie gemotoriseerde treeplanken, die uitklappen zodra je een deur opent. In de neus ligt weer een 6.2-V8, maar die heeft niets met die van zijn voorganger te maken. Hij is rechtstreeks ingespoten, kent een actieve cilinderuitschakeling en is in feit afgeleid van de motor uit de jongste Corvette. Er zijn slechtere referenties. Zijn 426 pk en 610 Nm worden via een zestrapsautomaat doorgegeven aan naar keuze de achterwielen of de vier wielen, te kiezen via een draaiknop. De auto wordt standaard geleverd met zeven zitplaatsen: twee voorin, twee in het midden en een derde rij met drie plaatsen in de koffer. Als optie kunnen de twee 'captain's chairs' in het midden worden vervangen door een driezitsbank en dan heb je een achtzitter. De klant kan bovendien kiezen tussen een 'korte' versie van 5,18 meter of de verlengde ESV van liefst 5,7 meter, die meer ruimte biedt op alle zitrijen. We zouden sowieso die laatste aanraden, want daarin staat de derde rij even ver van de vloer als de tweede, terwijl die in de korte versie recht op de bodem is geschroefd waardoor je met je knieën tegen je kin zit. In beide versies waren we onder de indruk van de enorme vooruitgang die Cadillac heeft geboekt op het vlak van afwerking. In vorige generaties stak het op dit gebied niet zo nauw, maar vandaag zien we overal in het interieur en op het koetswerk strakke, rechte naden en, we durven het woord bijna niet te gebruiken in deze context, smaakvolle kleurencombinaties. Al blijft de auto natuurlijk een weinig subtiele, hoekige en agressieve uitstraling hebben - het doelpubliek zou niet anders willen.

Hoe rijdt hij?

Beter dan we hadden gevreesd, eigenlijk. Cadillac Europe heeft dezelfde man die het chassis van de Corvette aan de Europese smaak heeft aangepast ook op de Escalade losgelaten. Toegegeven, het gevaarte kan zijn enorme afmetingen en zijn gewicht van 2,7 ton op geen enkel moment verbergen, maar het gevreesde wiegen, pompen en deinen blijft veel beter onder controle dan we hadden gedacht. We waren te spreken over het algemene evenwicht van de kolos, die op bochtige wegen niet zo snel de kluts kwijt geraakt als je zou vrezen en die bij te sterk aandringen zeer gemoedelijk gaat ondersturen. Het meest Amerikaanse aan zijn rijgedrag komt van de erg sponzige remmen, die maken dat je toch even je ijkpunten moet hercalculeren om je remafstand in te schatten. Maar zo zwaar als de auto aanvoelt bij het remmen en in bochten, zo vlot laat zijn machtige V8 je zijn gewicht vergeten. De kolos sprint in 6,7 seconden van 0 naar 100 km/h en drinkt daarbij niet zo overdreven veel als je zou vrezen. Het normverbruik van 13,1 l/100 km hebben we nooit gehaald, want wij verbruikten... minder. Zelfs met regelmatig een forse herneming tussendoor kwamen wij niet boven de 12,5 l/100 km uit. Niet slecht voor een gezinswoning op wielen.

Budget/uitrusting

Er zijn twee uitrustingsniveaus: Premium en Platinum. Het eerste kost 98.100 euro en is extreem volledig (leer, keyless go, navigatie, head-updisplay,...), het tweede is 10.400 euro duurder en biedt daarvoor de gemotoriseerde treeplanken, een chiquere leersoort, een specifieke aankleding, een masserende bestuurdersstoel en vijf in plaats van twee tv-schermen in het interieur.

Concurrentie

Cadillac verwijst zelf naar de Range Rover en de Mercedes GL als rivalen, maar qua prijs zit hij vooral in de buurt van die eerste. Objectief gezien hoeven die twee modellen in elk geval niets van hem te vrezen, want qua rijgedrag of verfijning kan hij niet aan hen tippen. Maar zijn erg specifieke uitstraling heeft zijn schare fans en die vinden de Europese SUV's ongetwijfeld te subtiel en te saai om naar te kijken. Over kleuren en smaken...

Ons verdict

De Cadillac Escalade heeft altijd al zijn imposante uiterlijk als troefkaart gespeeld en dat is voor deze nieuwe generatie niet anders. Toch maakt hij grote sprongen vooruit op allerlei vlakken: hij is veel beter afgewerkt, rijdt gezonder en stabieler dan voordien en biedt een moderne uitrusting. Maar met een basisprijs van 100.000 euro is hij echter veel duurder dan bijna alle Europese SUV's, die toch nog altijd oneindig veel beter rijden en meer verfijnd zijn, dus hij zal gewoon hetzelfde type klant blijven aanspreken als voordien: mensen op zoek naar 'iets anders', die minder wakker liggen van een sportief rijgedrag of ultieme verfijning.

TECHNISCHE FICHE - Cadillac Escalade

Motor: V8, 6162 cc
Vermogen: 426 pk bij 5600 o/m
Koppel: 610 Nm bij 4100 o/m
0-100 km/h: 6,7 s
Topsnelheid: 180 km/h (begrensd)
Normverbruik: 13,1 l/100 km
CO2-uitstoot: 302 g/km
Basisprijs: 98.100 €