Eerste test / Renault Kadjar: French Touch

Het concept

De stijl van de nieuwe Kadjar is sterk op die van de Captur geïnspireerd. Nochtans is het silhouet wel degelijk dat van de jongste Nissan Qashqai (op de markt sinds eind 2013). Zo vinden we de bolle motorkap terug met de uitstekende vleugels, of de koetswerklijn die omhoogloopt tot in erg uitgesproken schouders. Toch zijn het ontwerp van de achterkant en de uitsnijding van de zijruiten specifiek, al is het verschil niet flagrant, tenzij dan voor de achterste zijruitjes. Hetzelfde geldt voor de achteraan aflopende daklijn, die het minimumvolume van de koffer ten goede komt (472 liter voor de Renault tegenover 439 liter voor de Nissan). Volgens de Franse constructeur delen de Kadjar en de Qashqai 60 procent van hun onderdelen, waarvan het grootste deel niet zichtbaar is.

Wat er verandert

De Nissan en de Renault hebben dezelfde wielbasis (2,646 meter) en draaicirkel (10,7 meter). Toch is de Franse SUV 7,4 centimeter langer, wat de koffer ten goede komt. De moduleerbaarheid is dan weer gestoeld op die van de Japanner, maar dan nog iets beter, want het neerklappen van de rugleuning van de achterbank op de zitting maakt een nog vlakkere laadvloer vrij. Bovendien kan je die handeling ook doen via een hendel in de kofferruimte, een gemak dat de Nissan ontbeert. De deurpanelen en het dashboard van de Kadjar hebben een design dat het DNA van de jongste producten van Renault overneemt. Er is een voelbare inspanning geleverd om het geheel een goede kwaliteitsindruk te geven. De armaturen van de voorstoelen en de achterbank komen uit de gemeenschappelijke organenbank van Renault-Nissan, maar de kussens kregen een specifieke behandeling. De zones die de zijdelingse steun moeten verzekeren (maar ook die van de heupen) blijken meer effectief en groter gedimensioneerd dan die in de Qashqai.

Hoe rijdt hij?

De zithouding aan het stuur is erg horizontaal, zelfs een beetje te veel, en verschilt niet van die in de Qashqai. De ijking van de ophangingsveren (hardheidsgradaties in functie van de aangeboden versie) is door Renault geoptimaliseerd voor de Kadjar. Die kiest trouwens nog voor een paar andere alternatieven. Zo verkiest de Franse auto meer straatgerichte banden van Continental of nieuwe vierseizoensbanden van Goodyear (Vector 4Seasons), terwijl de Japanner trouw blijft aan zijn Bridgestone Duelers. Qua geluiddemping (wind-, motor- en rolgeluiden) heeft de inspanning van Renault minder effect dan die van Nissan, met misschien wel iets meer filtering van de ophanging (de typische Franse wolligheid).

De Kadjar is even stabiel als de Qashqai, even neutraal en precies in bochten, waar zijn koetswerkbewegingen onder controle worden gehouden, zowel in de voor- als in de vierwielaangedreven versies (het X-Mode-systeem is hetzelfde als dat wat Nissan al sinds het begin in de X-Trail aanbiedt). De voorwielaangedreven variant heeft recht op een specifieke trekkrachthulp met een Expert-stand die speciaal is ontwikkeld voor rijden op griparme ondergrond en losser terrein. Met dat systeem en op ietwat veelzijdige banden weet de Kadjar zich overal goed uit de slag te trekken.

Budget & uitrusting

Wij testten twee van de drie aangeboden motorversies, allebei met 130 pk: ofwel op benzine de 1.2 TCe (205 Nm) met voorwielaandrijving, of op dieselvlak de 1.6 dCi (320 Nm) met 4x4. Onnodig te vermelden dat de minder koppelrijke van de twee regelmatig één, twee of zelfs drie versnellingen moet terugschakelen om te kunnen hernemen, met als gevolg uiteraard grotere schommelingen in het verbruik (zo'n 8 à 9 l/100 km) dan in de diesel (6 tot 7 l/100 km). Een manuele zesversnellingsbak is hier standaard. De gerobotiseerde overbrenging met dubbele koppeling EDC is enkel op de 1.5 dCi 110 als optie verkrijgbaar, maar die konden we helaas niet testen, terwijl die in België nochtans wel het grootste deel van de omzet voor zich zal nemen (met beide types versnellingsbak).

Lezers met achtergrondkennis zullen de overeenkomsten zien tussen de motoren van de Qashqai en die van de Kadjar: enkel het vermogen van de TCe 130 verschilt van dat van de 1.2 DIG-T in de Nissan, die het bij 115 pk houdt. De Renault onderscheidt zich meer door de automatische versnellingsbak die het aanbiedt, want de Fransen zijn aanhangers van de 'dual clutch' EDC met zes versnellingen (enkel op de dCi 110), terwijl Nissan zoals wel meer Japanners trouw blijft aan de CVT-automaat met variabele overbrenging (en zeven 'virtuele' verhoudingen). Opgelet, in beide gevallen is de automaat enkel compatibel met voorwielaandrijving. Renault onderscheidt zich verder van Nissan door zijn multimediasysteem (R-Link 2) en de muziekinstallatie (Bose), waarbij de Fransen tegelijk hipper wil zijn (aanraakscherm in tabletstijl) en meer premium (in de Bose Edition).

Concurrentie

De Japanse SUV wordt in het Verenigd Koninkrijk gebouwd (Sunderland), maar zijn Franse evenknie loopt in Spanje (Palencia) van de band. De productie van beide modellen is gedelegeerd naar landen die het hun respectieve constructeurs mogelijk maken om dezelfde prijzen te hanteren. En op efficiënte wijze de Koreaanse dubbelconcurrentie (Hyundai ix35 en Kia Sportage) van antwoord te dienen, maar ook de solo spelende Peugeot 3008.

Ons verdict

Door een middenklasse-SUV te maken op een platform dat door de Nissan Qashqai is ingewijd, maar de auto esthetisch wel bij de kleine en erg succesvolle Captur te laten aansluiten, haalt Renault alle troefkaarten binnen. De Kadjar, die een mooi geproportioneerd silhouet heeft en die erg homogene oplossingen aanbiedt, zal ongetwijfeld zijn plaats veroveren in zijn segment. Hij overschaduwt nu al de Koleos, die in 2016 wordt vervangen door Renaults afgeleide van de Nissan X-Trail en die dus een soort verlengde Kadjar met zeven plaatsen is. De enige onzekerheid draait nog rond de naam van die lange variant: wordt het Koleos+2, Grand Koleos of, nog waarschijnlijker, Grand Kadjar?