Eerste test / Subaru XV : Schijn bedriegt

Wel meer merken hebben een paar jaar geleden geprobeerd om een hoog op de poten gezette versie te lanceren van een bestaande berline of break, maar doorgaans zonder veel succes – of wie herinnert zich nog de Ford Focus X Road of Hyundai Getz Cross, om maar die twee te noemen? Toch wist Subaru op vijf jaar tijd 700.000 XV’s te slijten, waarvan iets meer dan de helft (360.000 stuks) in de VS. Europa nam er maar 70.000 af, wat meteen verklaart waarom je hem bij ons veel minder kruist. Die cijfers waren voor Subaru bemoedigend genoeg om de XV een opvolger te geven. De constructeur beschouwt het model zelf als een SUV (dus niet als een cross-over) en geeft hem daarom alles en zelfs meer mee om ook naast het asfalt geen modderfiguur te slaan.

Zo wordt de XV vanaf de basisversie standaard geleverd met een echte permanente vierwielaandrijving (met een statische koppelverdeling over voor- en achteras van 60/40 procent) en een X-Mode-knop, die alle elektronica aanpast aan rijden op ruw terrein en die bovendien de afhaalhulp inschakelt. Minstens even belangrijk is de bodemvrijheid van 220 millimeter. Dat is evenveel als een Land Rover Discovery Sport, om maar meteen een klepper te noemen, en 20 tot 30 millimeter meer dan de meeste SUV’s van andere massaconstructeurs. 

Het is voor de Belgische markt misschien weinig relevant, maar Subaru liet ons uitgebreid testrijden op een uitdagend offroadparcours met sneeuw, ijs, diepe moddergeulen en andere zware obstakels, en daar bleek de XV zich verbijsterend goed uit de slag te trekken, met tijdens al die martelingen een ophangingscomfort dat laat vermoeden dat hij op luchtveren staat – wat, voor alle duidelijkheid, niet het geval is.