Detailtests / 2024 Nissan Qashqai e-Power (N-Design)

De Nissan Qashqai heeft zijn plaatsje in de annalen van de autogeschiedenis meer dan verdiend. Destijds stond de Japanner aan de wieg van een voertuigtype dat al snel de hele wereld zou veroveren: dat van de compacte cross-over, vandaag zowat het belangrijkste segment van onze markt. Nissan stak al een eerste keer een teen in het water met de Qashqai Concept op het salon van Genève in 2004, 2,5 jaar later volgde op het salon van Parijs een productiemodel met dezelfde naam. De ­eerste Qashqai’s rolden in februari van 2007 de Europese showrooms buiten, en sindsdien is hun succes niet meer te stoppen.

Voor Nissan kwam het allemaal niets te vroeg. In een poging Toyota bij te benen had het merk zich in de jaren tachtig zwaar in de schulden gestoken. Zo erg zelfs dat het in het decennium daarop moeite had om zijn gamma te vernieuwen en eind jaren ­negentig het faillissement stilaan om de hoek loerde… De reddingsboei kwam uit Frankrijk, via Renault, dat in 1999 met de Japanners de Alliantie Renault-Nissan oprichtte: een deal waarin beide merken onderling aandelen uitwisselden, en waarbij toenmalig Renault-topman Louis Schweitzer prompt Carlos Ghosn aan het hoofd van Nissan plaatste om het schip recht te trekken. Op de manier waarop we dat van hem gewend zijn, ging de Libanees-Braziliaanse Fransman met de botte bijl door de kostenposten, waarbij hij wereldwijd onder meer 28.000 (!) banen schrapte.

Als een bom

Na die pijnlijke operatie was Nissan klaar voor zijn wederopstanding; alleen een symboolmodel dat het nieuwe gamma kon trekken, ontbrak nog. Begin 2002 riep Ghosn daarom een team van 25 ingenieurs bij elkaar in het Technical Centre van het merk in Japan, met als opdracht na te denken over een opvolger voor de Almera. Daar rijpte het geniale idee om inspiratie te gaan zoeken in de wereld van de SUV’s, maar dan binnen een compacter formaat. De spoorbreedtes en wielbasis van een Almera zeg maar, gecombineerd met typische 4x4-elementen: een hogere bodemvrijheid, een hogere zit en een look die naar avontuur geurt. De Qashqai was geboren…

Zeggen dat die op zijn eentje Nissan van de ondergang heeft gered, is niet eens zo overdreven. Het model sloeg in Europa in als een bom: alleen al in zijn debuutjaar werden er meer dan 100.000 exemplaren van verkocht, en intussen staat de teller op meer dan 4 miljoen stuks. Sindsdien heeft het recept van deze compacte cross-over bij zowat alle merken navolging gekregen, maar de Qashqai is altijd een vaste waarde gebleven in dit felbevochten segment. Dat geldt ook voor deze derde generatie, die in 2021 debuteerde en nu na drie jaar de gebruikelijke tussentijdse facelift krijgt.

Bescheiden groei

Terwijl de eerste Qashqai uit 2006 4,31 meter lang was, meet de huidige 4,42 meter. Wat al bij al een bescheiden toename is, in het licht van de groeistuip die moderne auto’s doorgaans bij elke generatiewissel ondergaan. Het gamma telt nog altijd drie motorversies, allemaal met een benzinekrachtbron in het vooronder. Instapversie is de Mild Hybrid 140; enkel beschikbaar met manuele zesbak en voorwielaandrijving.

Daarboven vinden we de 158 pk-variant van diezelfde Mild Hybrid (manueel of uitgerust met de CVT XTronic), die ook beschikbaar is als 4WD, en in dat geval standaard gekoppeld wordt aan de XTronic (waarvan de werking trouwens niet ieders meug zal zijn). En tot slot is er nog de hier geteste e-Power, een full hybrid van 190 pk zonder echte versnellingsbak (we komen er nog op terug). Opvallend is dat de onderstellay-out afhangt van de gekozen velgmaat, en de facto daardoor gebonden is aan het uitrustingsniveau: terwijl de Acenta (17 duim), N-Connecta (18 duim) en de Tekna (19 duim) het achteraan met een torsieas doen, krijgen de N-Design (zoals onze testauto) en Tekna+ 20-duimers en de bijbehorende meerarmige achteras mee.

Facelift 2024

Technisch gezien verandert er daarmee weinig tot niets bij deze facelift, die vooral ­gevolgen heeft voor de look, het infotainment en de veiligheidsuitrusting (die werd in lijn gebracht met de GSR2-regels zoals Europa die sinds juli 2024 verplicht op elke nieuw verkochte auto). Esthetisch valt in de eerste plaats de nieuwe neus op, en dan voornamelijk het grote hexagonale radiatorrooster, dat doorloopt in de flanken via de lichtunits voor de dagrijverlichting en de (voortaan dynamische) richtingaanwijzers.

Achteraan bestaan de lichtblokken nu uit vier leds achter een doorzichtige afdekking. De bumpers zien er zowel voor- als achteraan ook wat spannender uit, de velgen hebben een ander design en nieuwe kleuren maakten hun debuut. Van het resultaat zal niemand steil achterovervallen, maar het geheel ligt wel prettig op het netvlies en maakt een ­robuuste en degelijke indruk.

Foto's: Julien Mahiels