In het kort
-
Techniek
De 2.0-diesel van Fiat-origine, hier enkel aangeboden met 160 pk, is een dappere en aangename krachtbron. Bij stationair toerental en onder forse belasting produceert de motor enkele dieselgeluiden, maar op kruissnelheid komt hij stil uit de hoek. De manuele versnellingsbak schakelt zeer aangenaam, zij het niet supersnel. De lange versnellingsbakverhoudingen verstikken de motor een beetje bij lage toerentallen, maar beperken het verbruik op de autosnelweg.
-
Wegligging
Wie bij de naam Malibu aan de grote, deinende Amerikaanse sleeën van vroeger denkt, heeft het mis: deze Chevrolet rijdt als een goede Europese berline. Hij is weliswaar niet uitermate dynamisch, maar blijkt zich altijd efficiënt en erg gezond in bochten te gedragen. De Malibu voldoet dus perfect aan zijn rol van gezinsberline. Hoewel hij het onderstel van de Opel Insignia overneemt, kan hij geen aanspraak maken op de gestuurde schokdemping van de Duitser.
-
Veiligheid
Als robuuste berline beschermt de Malibu zijn inzittenden sowieso bij botsingen. Maar vergeleken met zijn rivalen zondigt hij door het ontbreken van de nieuwste rijhulpsystemen zoals een dodehoekcontrole, spoorassistentie, een automatische noodremhulp of verkeersbordenherkenning. Nog sterker is dat de deuren niet automatisch vergrendeld worden tijdens het rijden. Tot slot is het opletten in de stad, waar de grote buitenafmetingen en het slechte zicht achteruit hinderlijk zijn.
-
Comfort
Met zijn Duitse afstellingen en grote velgen vertoont de Malibu een behoorlijk stug wegcontact, maar oncomfortabel wordt hij nooit. De geluiddemping komt overeen met het niveau van zijn Europese rivalen. Voor het overige is er in deze berline veel plaats, maar dat mag ook wel voor zo'n grote auto. Meer nog, de verhouding buitenmaten-binnenruimte is maar zeer matig. Twee volwassenen zitten echter goed op de achterbank; de derde passagier is minder goed af.
-
Praktische kant
Het sterke punt van de Malibu is zijn uitgebreid standaarduitrusting. In België wordt het model full option geleverd. Het interieur is zeer rijkelijk aangekleed en de afwerking is in het algemeen verzorgd. Achterin instappen levert geen problemen op, ondanks de zeer imposante achterdeuren. Wat de kofferinhoud betreft, behoort deze berline deel tot de koplopers in dit segment. Slechts een handvol modellen doet op dat gebied nog net iets beter.
-
Budget
De verhouding prijs-uitrusting is ronduit interessant. En de prijs kan niet meer aandikken, aangezien de lijst met opties uiterst beperkt is. Alleen kan de basisprijs absoluut gezien hoog blijken, vooral voor een model waarvan de herverkoopwaarde op onze markt onzeker blijft. Een wat kalere en minder dure versie zou misschien geen slecht idee zijn. Net zoals een minder krachtige versie de belasting op inverkeerstelling had kunnen verminderen voor wie in Brussel of Wallonië woont.
Amerikaanse auto's zijn niet meer wat ze geweest zijn... Door de mondialisering zijn ze meer dan ooit aangepast aan onze autocultuur. De nieuwe Chevrolet Malibu gedraagt zich dan ook als een degelijke Europese berline, dankzij het onderstelgeheel van de Opel Insignia. De Amerikaan onderscheidt zich van die Duitser door zijn specifieke stijl en een nog interessantere verhouding prijs-uitrusting. Is dat voldoende om een plaats te veroveren in het drukke segment van de gezinsberlines? We hopen het voor deze Chevrolet, een auto die je algemeen gezien niets kunt verwijten. Wel vragen we ons af waarom de invoerder geen minder uitgeruste basisversie voorstelt voor een bodemprijs. Want ondanks de luxueuze uitrusting zouden klanten wel eens kunnen aarzelen om 30.000 euro op te hoesten voor een wagen waarvan de herverkoopprijs een groot vraagteken is. Maar het feit dat de Malibu bij ons wellicht een curiosum zal blijven, zal in ieder geval zijn exotische karakter ten goede komen in een segment dat al even gebonden is aan formats als de gemiddelde tv-serie.
Tests
Onze tests
Stockwagens
Stockwagens in de kijker
Tweedehands
