Korte tests / Alfa Romeo Giulia en Stelvio Quadrifoglio Verde 100th (2023) - feestbeesten

Het voorstel was naast exclusief ook vooral onweerstaanbaar: ter ere van het honderdjarige bestaan van zijn Quadrifoglio Verde-logo had Alfa Romeo ons uitgenodigd op de plek waar de auto’s met het groene klavertjevier hun adelbrieven wisten te verdienen: het circuit. We zouden eerst Montlhéry aandoen, en vandaaruit zuidwestwaarts koers zetten naar Le Mans, waar op dat moment Le Mans Classic plaatsvond. Alfa had bovendien gepast vervoer geregeld: de nieuwe Quadrifoglio 100th Anniversario-varianten van de Giulia en de Stelvio. Kortom, we konden ons opmaken voor drie dagen puur autogeluk op Italiaanse wijze.

Concept Alfa Romeo Giulia & Stelvio Quadrifoglio 100th Anniversario

Het duo Giulia/Stelvio kreeg in oktober vorig jaar een facelift, na respectievelijk zes en vijf jaar carrière. Alfa Romeo heeft echter bewust gewacht op het eeuwfeest van het klavertjevierlogo om ook de Quadrifoglio-versies een opfrisbeurt te geven, inclusief een exclusieve speciale feesteditie: de 100th Anniversario. Met welgeteld honderd geproduceerde exemplaren van de Giulia en evenveel van de Stelvio is dat nu al bijna een collector’s item… Bij onze aankomst op het Autodrome de Linas-Montlhéry, net onder Parijs, stonden meerdere exemplaren ons op te wachten. De keuze voor dit circuit is niet toevallig: Alfa Romeo was hier in het verleden meermaals succesvol. In mei 1939 braken de Italianen hier zelfs het toenmalige snelheidsrecord, toen een 8C een top haalde van 238,9 km/u.

Het meest zichtbaar is de facelift voor 2023 ter hoogte van de koplampen, die een nieuwe lichtsignatuur kregen dankzij matrix-ledtechnologie. Voor de rest is de ‘gewone’ Quadrifoglio amper veranderd. Binnenin maakt de sportversie nu meer gebruik van 3D-koolstofvezel, en krijgt de Quadrifoglio op zijn beurt het nieuwe digitale instrumentenpaneel van 12,3 duim, dat het geheel wat moderner doet ogen. Dit scherm is personaliseerbaar, waarbij de ontwerpers ook het goede idee hadden om in een ‘analoge’ versie met wijzerplaten te voorzien in vintagestijl, zoals de klokken van weleer. In het rijprogramma Race wordt alle plek grotendeels ingenomen door een reusachtige toerenteller, geflankeerd door het klavertjevierlogo. De 100th Anniversario-uitvoeringen hebben verder recht op enkele specifieke decoratieve elementen, zoals goudkleurige remklauwen, speciale ‘1923-2023’-plaatjes in dezelfde kleur, en buitenspiegelbehuizingen en een radiatorrooster van koolstofvezel. Binnenin is de opdruk ‘100th’ op het dashboard geborduurd. In goudkleur natuurlijk, net zoals de stiksels van het dashboard en de stoelen.

Maar de voornaamste evolutie van de nieuwe Quadrifoglio’s is niet zichtbaar. Zo kreeg de 2,9 liter grote biturbo-V6 er 10 pk bij (nu 520 pk), maar belangrijker nog is dat de elektronische vectoriële koppelverdeling werd vervangen door een echt zelfsperrend differentieel. Daarnaast herbekeken de ingenieurs ook nog de voor- en de achtertrein. Sommige onderdelen werden verbeterd en de gestuurde schokdempers kregen een nieuwe afstelling. Zonder al te veel in detail te treden verklapte High Performance Validation Manager Domenico Bagnasco dat ze de Quadrifoglio’s iets hebben laten opschuiven in de richting van de radicalere GTA(m)-versie. De Italiaan voegde eraan toe dat de Giulia beter doet dan “zijn snelste concurrent”, waarmee hij allicht doelt op de BMW M3. Hoog tijd dus om eens te kijken wat daarvan aan is…

Rijgedrag Alfa Romeo Giulia & Stelvio Quadrifoglio 100th Anniversario

Om eerlijk te zijn: rijden op het circuit van Monthléry stond al een hele tijd op onze bucketlist – deze plek is zo legendarisch! Helaas heeft deze piste ooit betere tijden gekend. De iconische kombochten van het snelheidsovaal nemen we bijvoorbeeld enkel voor de foto’s, op het gemakje. Niet zonder reden, want het verweerde en gebarsten beton schudt en rammelt onze auto door elkaar. Toch blijft het een groots moment, zeker wanneer we een stukje naar boven mogen rijden en ondervinden hoe steil die bochten zijn – goed vasthouden is de boodschap!

Voor het stevigere werk trekken we naar het 6,5 kilometer lange Circuit Routier, voor vier rondjes met elk model. Niet zo heel veel, dat klopt, maar wel genoeg om verstomd te staan van de Giulia Quadrifoglio. We waren al helemaal vergeten hoe snedig zijn voortrein is, zeker nu die dus de bijstand krijgt van een mechanisch sperdifferentieel. Onder- en overstuur lijkt deze Giulia niet te kennen, zo duivels precies laat hij zich mennen. De Sport-modus maakt dat de elektronische bewaarengelen nog altijd een oogje in het zeil houden, maar dat vinden we eerlijk gezegd best prima zo: het allesbehalve biljartlakengladde asfalt blijkt zowel voor de remweg als voor de trekkracht geregeld problematisch. En aangezien we niet hebben kunnen experimenteren met de elektronische regelingen voor het onderstel en de motorrespons in deze auto die een top van 308 km/u haalt, willen we het lot liever niet tarten. Want een schuiver in Monthléry, dat betekent óf de muur in óf tegen een boom…

Het verschil met de Stelvio is meteen voelbaar. Omdat deze SUV 200 kilogram meer weegt, maar ook omdat zijn zwaartepunt hoger ligt en omdat hij merkbaar soepeler is afgeveerd. Nochtans hebben we ons er beter mee geamuseerd dan met de Giulia. Terwijl die laatste uitnodigt tot een puur efficiënte en strakke rijstijl zonder tierlantijntjes, ‘leeft’ de Stelvio Quadrifoglio meer, zodat je meer moet werken en improviseren om er het maximum uit te halen. Op de slechte stukken weg geniet hij onze voorkeur, vanwege minder nerveus en vooral minder plankhard dan de Giulia, die eigenlijk een perfect wegdek nodig heeft. Maar het meest van al staan we ervan te kijken hoe sportief deze super-SUV is. De Stelvio blijft met voorsprong een van de sportiefste hoogpotige auto’s op de markt, zeker als Quadrifoglio met zijn waanzinnige V6. Een Giulia Quadrifoglio kost 93.500 euro, voor de Stelvio is dat zelfs 102.700 euro. De prijs van de 100th Anniversario-versies doet zelfs niet ter zake, die zijn toch allemaal al de deur uit.

Om van Monthléry naar Le Mans te rijden was Alfa Romeo zo vriendelijk om ons de A11 en zijn lange rechte stukken te besparen, en ons in de plek door het erg idyllische landschap van Perche met zijn heuvels en valleien te sturen. Voor deze route kregen we opnieuw een Giulia toegewezen, wat ons a priori deed vrezen voor onze rug – en onze trommelvliezen. Onterecht, zo bleek: met de DNA-hendel in de stand ‘Natural’ is deze berline net erg stil (zelfs met de optionele Akrapovic-uitlaat), relatief soepel en allesbehalve nerveus. Kortom, stevig, maar netjes. Ook in deze stand blijft het stuur uiterst communicatief en nauwkeurig. Een dergelijke combinatie van onderstel en motor maakt van een rit als deze een waar plezier. 300 kilometer verderop stappen we fris als een hoentje uit – we hadden het gevoel dat we helemaal tot aan de kust van de Atlantische Oceaan hadden kunnen doorrijden, als het had gemoeten. Voor we het contact uitzetten, valt ons oog nog op het verbruik: minder dan 10 l/100 km, ook dat is al even buitengewoon. 

Schoon volk dus, en al even mooie carrosserieën – het is simpelweg onbegonnen werk om hier de tientallen aanwezige historische modellen allemaal in detail voor te stellen. En dan moet het hoogtepunt van de dag nog komen: we mogen deelnemen aan de parade van de clubs op het officiële Le Mans-circuit. Er zijn maar twee gelegenheden waarop het grote circuit toegankelijk is: tijdens de jaarlijkse 24 Uur van Le Mans en tijdens de tweejaarlijkse Le Mans Classic. Kortom, een uitgelezen kans die we met beide handen grijpen. We draaien de piste op achter de TZ3 Stradale – het exclusieve karakter daarvan indachtig kunnen we dus maar best op tijd in de remmen gaan. Maar de organisatoren leggen er nog eens de nadruk op: dit is een parade, geen race. Het draait er dus om gewoon van deze zeldzame opportuniteit te genieten.

Al snel nemen het enthousiasme en de adrenaline echter de bovenhand op onze zelfdiscipline en gaat de snelheidsmeter toch omhoog. We jagen de zescilinder een aantal keren de hoge toeren in – met de nodige veiligheidsmarge weliswaar, temeer omdat we hier niet alleen op het circuit zijn. Tal van andere categorieën zijn eveneens van de partij, en het is slalommen tussen en met Aston Martin Vantages, een Chevrolet-hot-rod, een BMW Z3 M en een Toyota Supra Mk IV. Het gevaar zit hem in plotse vertragingen, want terwijl onze Stelvio Quadrifoglio in een mum van tijd stilstaat, geldt dat allesbehalve voor de Spider Duetto of de GT Junior die ons volgen...

Een twintigtal minuten duurt ons plezier – net genoeg voor twee rondjes, afgewerkt in een bijzonder uitgelaten sfeer. Met een dikke smile op het gezicht rijden we de stands weer in, klaar om even te gaan uitblazen in de Alfa Romeo-logo boven de pitlane, recht tegenover de publiekstribunes. Straks gaan we nog wat struinen tussen al die tentoongestelde schoonheden hier. Het spektakel gaat nog een heel weekend door, op en naast de piste. En daarna wordt het weer stil, tot 2025!

Verdict Alfa Romeo Giulia & Stelvio Quadrifoglio 100th Anniversario

Met deze varianten die de honderdste verjaardag van het Quadrifoglio Verde vieren, heeft Alfa Romeo de sportieve versies van de Giulia en Stelvio nog beter gemaakt op het gebied van rijplezier en een vleugje exclusiviteit toegevoegd. Beide auto's bieden een hoog comfortniveau voor langeafstandsritten, maar zijn ook in staat om een flinke dosis sensatie te leveren op bochtige wegen, of zelfs wanneer je het gas loslaat op een racecircuit. Het onderstel met zijn meer GTA-achtige instellingen en de V6 met zijn Ferrari-touch stellen alleszins niet teleur! Het enige minpuntje is dat alle 100 exemplaren van beide modellen al verkocht zijn….