Korte tests / Alpine A110 R (2023) - het beste voor het laatste?

Concept Alpine A110 R

De R is in essentie een variant op het gekende thema van de Alpine A110, al is zijn filosofie anders. De gematigdere basisversies stellen onschuldig rijplezier voorop, terwijl deze eerder achter rondetijden jaagt.

Daartoe kreeg hij wat extremere vleugels, goed voor extra kilo’s neerwaartse druk, een herwerkte en manueel instelbare schokdemping en een lading koolstofvezel. Zowel de motorkap als de wielen zijn uit dat materiaal gehouwen, goed voor een gewichtsbesparing op plaatsen die ertoe doen.

In totaal is de R 34 kilo lichter dan de S-versie, waardoor de naald van de weegschaal onder de drempel van 1,1 ton duikt.

In totaal is de R 34 kilo lichter dan de S-versie, waardoor de naald van de weegschaal onder de drempel van 1,1 ton duikt. Ook de met zespuntsgordels getooide kuipstoelen uit één stuk zijn van carbon. De bijtgrage semislicks van Michelin (Pilot Sport Cup 2), die ook al op de S te krijgen zijn, komen hier standaard.

De aandrijflijn van de Alpina A110 R is onveranderd overgenomen: 300 pk is met dit gewicht immers ruimschoots voldoende. En de 340 Nm aan trekkracht is bovendien het maximum dat deze gerobotiseerde zevenbak verteert. Meer vermogen zou een reeks ingrepen vergen die zodanig veel extra kilo’s aan boord halen, dat het de inspanning niet waard is.

Het zou ook de kosten nog verder opkrikken, terwijl dit sowieso al geen koopje is: met 105.000 euro is de Alpine A110 R liefst een dikke 30.000 euro duurder dan de S. Het is ook veruit de duurste auto die de Renault-groep ooit gemaakt heeft. Niettemin is de productie voor dit jaar alvast uitverkocht.

Rijgedrag Alpine A110 R

Vanzelfsprekend leveren de verbeteringen wat op, al dien je daarvoor wel het grensbereik op te zoeken. Op de limiet biedt de Alpine A110 R met zijn betere koetswerkcontrole en beter gebalanceerde bouw nog nét iets meer mogelijkheden dan de S. Je kan hem in het heetst van de strijd nog wat bijsturen, wat op circuit een stuk meer vertrouwen schenkt.

De banden en de extra neerwaartse druk creëren bovendien wat meer mechanische grip, waardoor je met dit ding een stap vooruit zet tegen de chrono. De Fransen beweren een halve seconde per circuitkilometer.

De snedigere en efficiëntere R heeft niet dat speelse van de gezapigere versies.

De offers? Dat valt nogal mee. De schokdemping blijft afdoende om een verkeersdrempel te verwerken zonder je rug te bezeren. Bij kruissnelheid blijft de Alpine A110 R bovendien stil genoeg, ondanks de verminderde geluidsisolatie.

De snedigere en efficiëntere R heeft echter niet dat speelse van de gezapigere versies, die met hun bescheidener rubbers iets progressiever aan het schuiven gaan. Een kwestie van voorkeur.

Dito voor de esthetische evolutie. Ontegensprekelijk is dat hij in dagelijks gebruik een stuk minder prettig is. Doordat er geen achterruit meer is, heb je bijvoorbeeld ook geen achteruitkijkspiegel meer. En zespuntsgordels zijn wel pitstraatwijs, maar ronduit vervelend in het dagelijkse leven.

Verdict Alpine A110 R

De Alpine A110 blijft een vijfsterrenauto, maar deze R-versie illustreert dat zoals gewoonlijk meer niet beter is. Tenzij je écht nog dat greintje extra wil op circuit, zijn de mildere varianten net zo prettig voor een stuk minder geld, en bovendien heel wat eleganter. Voor wie de GT4-versie van de Porsche Cayman toch net iets té duur vindt, is dit echter een bijzonder geloofwaardig en verduiveld circuitvaardig alternatief.