Korte tests / Mercedes-AMG C 63 (2015) - AMG wordt OMG

Concept

De  Mercedes-AMG C 63 is het nec plus ultra van de C-Klasse. 510 pk die, gehuld in een net berline- of breakpak, van elke brave burger instant een hooligan kunnen maken. Meer dan een wreef over het gaspedaal is daar zelfs niet voor nodig. Gevoelige zielen keren waarschijnlijk al van karakter van zodra de sleutel wordt omgedraaid. Deze C laat dan ook niemand koud. Wat is er nieuw? Laat ons misschien beginnen bij het belangrijkste: de geweldenaar onder de kap. Daar zat tot voor kort één van de laatste Mohikanen, een atmosferische 6,3 liter-V8. Geprezen voor zijn beklijvende karakter werd dat blok op handen gedragen door de fans, een schare die voor de strafste der C's ondertussen goed 40.000 leden telt.

Alleen zit de tijdsgeest niet mee. Hoe geweldig die V8 ook mag ronken en hoe hard hij aan de achterwielen sleurt, het is uiteindelijk wat er door de cilinders gejast wordt (en wat er nadien van overblijft) dat bepaalt of een motor levensvatbaar kan blijven. Niet dus in het geval van de oude 6.2. Onder druk van ecologische besoignes sleutelden ze in Affalterbach dan maar een nieuwe achtcilinder in elkaar. Een 4 liter-V8 met dubbele blazersectie. Twee turbo's dus die het atmosferische gehuil en gedreun van de vorige moeten doen vergeten, onderwijl ervoor zorgend dat de C 63 niet op z'n eentje een nieuw gat brandt in de ozonlaag. Een nieuwe motor die meteen in twee vermogentrims komt. De 'gewone' C 63 doet het met 476 pk, de hier geteste S piekt bij 510 paarden.

Daarnaast werd ook de neus onder handen genomen. Die V8 moet immers de plaats krijgen die hij verdient, dus werden de voorvleugels elk met 14 millimeter verbreed. Er kwam ook 54 millimeter bij in de lengte, terwijl de koets hier en daar extra werd verstevigd om de krachten op te vangen die de aandrijving genereert. Knapper maakt hem dat evenwel niet. Hoewel duidelijk geprononceerder dan een huis-tuin-en-keuken-C is de C 63 esthetisch een pak braver dan zijn voorganger. De hanenkam is er nog wel, maar werd voor deze lichting een heel stuk bijgetrimd. Best jammer, want net aan die boute looks dankt de C 63 zijn cultstatus.

Tot slot werd ook de naam lichtjes bijgesteld. Wie zich nu een C 63 aan wil schaffen, hoort bij zijn dealer te vragen naar de Mercedes-AMG C 63. De AMG achter de modelnaam, is voorbehouden voor de Sport-versies, zoals de 450 AMG in het geval van de C-Klasse. Vergelijk het met de S-en bij Audi die, net als de AMG Sport, een brug moeten slaan tussen het normale gamma en het absolute raspaard van de familie. Een nieuw kind dus dat vroeg om een naam, al heeft Mercedes het in deze wel bijzonder ingewikkeld gemaakt. Maar goed, de Mercedes-AMG C 63 dus.

Rijgedrag

En, het moment suprême waar we allemaal zitten op te wachten: hij doet dat met een dergelijke sonore overgave dat er tegen die tijd geen haar meer plat ligt. Met het gas tegen de stuit, en het sturende Dynamic Select in Race, huilt, schreeuwt en tiert de V8 de hele buurt bij elkaar. Los je het gas, dan blijven de kelken onder de bumper reutelen, hikken en vuren. Eigenlijk stopt de C 63 pas met razen als je er effectief het leven uithaalt en de sleutel dus terug uit het contact trekt.

Om het even met zijn voorganger te vergelijken: de soundtrack van de nieuwe werd bewerkt (voorgaande geluidseffecten rolden immers uit de optionele Performance-uitlaat waar drie elektronisch gestuurde kleppen bepalen hoe hard de C 63 mag brullen), maar klinkt daarom niet minder indrukwekkend. Noem het het digitaal optimaliseren van een klassieker. Hoe het ook zij, we hebben de ronk van de oude C 63 geen seconde gemist. De 4 liter is dus sneller, even innemend en ook zuiniger. Althans op papier. Met 8,2 liter Euro 98 zou je immers 100 kilometer ver moeten raken (8,4 voor de break) wat neerkomt op 192 g/km CO2 (196 g/km voor de break). Da's een verbetering van 32% ten opzichte van zijn voorganger. Bijzonder knap.

Binnenin blijft het Comfy, zoals in een gewone C, weliswaar aangevuld met wat extra sportieve toetsen. Zoals de (optionele) kuipjes. Of de (standaard) knoppen van de adaptieve dempers en de manuele modus van de MCT-automaat. Die laatste is trouwens een doorontwikkeling van de zeventrapsautomaat uit de vorige C 63 AMG en dus niet de gerobotiseerde bak met dubbele koppeling die de AMG-GT tussen de achterwielen heeft.
 De reden is er vooral één van praktische aard. Die DCT werd ontwikkeld voor een transaxiaal concept. Of in verstaanbaar Nederlands, idealiter bevindt die bak zich op de achteras, iets wat bij de C moeilijk kon worden gerealiseerd. Gelukkig maar, want dat laat meer plaats voor bagage en inzittenden. De C 63 S valt dan ook perfect in te zetten voor langere expedities die daarom niet perse via een circuit moeten verlopen.

Crimineel snel, da's zowat het enige adjectief dat constant blijft hangen. Als de 510 pk het wit van je ogen niet uitgezet krijgen, dan zorgt de 700 Nm daar geheid voor. Bij elke bocht die je uitkomt moet je doseren. Of dient de elektronica overuren te kloppen. Nochtans heeft Mercedes zich alle moeite getroost de cavalerie zoveel mogelijk te beteugelen. Een mechanisch sper met elektronische Haldex-koppeling is standaard op de S, net als de adaptieve dempers, de variabele elektrische stuurbekrachtiging, een aangepaste ophanging en de (alweer bij te betalen) composietremmen. Componenten die je keihard voelt zwoegen als je echt de zweep laat knallen. Bezin dus eer je het ESP volledig het zwijgen oplegt. Veel heeft deze C namelijk niet nodig om achteraan uit te breken. Gelukkig kondigen schuivers zich steeds op tijd aan en vallen ze al bij al makkelijk te controleren. Maar je boet wel in aan efficiëntie en snelheid. Mocht dat uiteraard een issue zijn.

Verdict

De fans mogen op beide oren slapen: deze C 63 is nog steeds een 'echte'. Hij mag dan al wat braver ogen, eens je de V8 wakker schudt, transformeert de ideale schoonzoon alsnog in uitgelaten crapuul. AMG voorzag de C 63 dan ook opnieuw van een verleidelijk karakter, een troef die nog maar weinig autobouwers vandaag uit durven spelen. Eigenheid wil nog al eens de duimen leggen ten voordele van meer efficiëntie en hogere bochtensnelheden, een toegift die eigenlijk niet nodig is. Een bewijs dat de nieuwe C 63 in deze overtuigend levert.