Concept
Toen Kia in 2017 de Stinger lanceerde, diende die vooral als imagobooster. Met deze karaktervolle en op rijplezier gerichte vijfdeurscoupé met achter- of vierwielaandrijving wilden de Koreanen een alternatief te bieden voor Duitse premiummodellen als de Audi A5 Sportback of de BMW 4-Reeks Gran Coupé. Dat daarbij vooral die laatste werd geviseerd, was niet toevallig, aangezien niemand minder dan Albert Biermann (ex-BMW M) verantwoordelijk was voor de afstelling van het chassis. De Kia Stinger oogstte dan ook veel lof voor zijn weggedrag.
Logisch dus dat de facelift geen betrekking heeft op essentiële zaken zoals het onderstel. Wel werden zowel de buitenkant als het interieur subtiel bijgeschaafd. Vooraan is het verschil miniem: Kia maakt gewag van nieuwe koplampen, maar eerlijk gezegd moet je wel érg veel moeite doen om het verschil te zien. Achteraan kun je er minder makkelijk naast kijken dat de lichtblokken van de Kia Stinger werden hertekend, vooral wanneer ze branden: de doorlopende strook die beide achterlichten verbindt, licht voortaan mee op, zoals dat tegenwoordig de mode is – al moeten we toegeven dat wij de 'oude' achterlichten mooier vonden aansluiten op de kenmerkende zijdelingse reflectoren in de achtervleugels. De tien afzonderlijke leds van de richtingaanwijzers die volgens Kia verwijzen naar een zwart-witgeblokte finishvlag, vinden we dan weer een leuke toets.
Ook binnenin moet je de nieuwigheden met een vergrootglas gaan zoeken – het gaat om details als de sierinzetstukken of sfeerverlichting, of de voortaan frameloze achteruitkijkspiegel die de al reële premiumindruk van het interieur nog wat versterkt. De grootste vernieuwing vind je in het midden van het dashboard, want de Kia Stinger neemt het recente Uvo Connect-infotainmentsysteem over van onder andere de jongste Sorento. Dat laat zich bedienen via een aanraakscherm van 10,25 duim en biedt boven op Apple CarPlay en Android Auto verschillende onlinediensten. Het systeem ziet er veel gelikter uit dan het oude, en via de Uvo-app op je smartphone kun je tal van functies op afstand bedienen of bijvoorbeeld je geparkeerde Stinger terugvinden. De functie om volgens Kia rustgevende natuur- of terrasgeluiden af te spelen, had voor ons niet per se gehoeven, temeer omdat het (standaard) HarmanKardon-hifisysteem met 15 luidsprekers en 720 watt van een degelijke kwaliteit is.
De instrumenten blijven analoog, maar het schermpje ertussenin kan nu wel camerabeelden van de desbetreffende dode hoek tonen wanneer je de richtingaanwijzer activeert, opneiuw net als in de Sorento. Dat laatste is een van de nieuwe veiligheidsfuncties van de Kia Stinger, die zijn inzittenden voortaan eveneens waarschuwt wanneer ze de deur willen openen op het moment dat er een auto of fietser aankomt. Andere rijhulpsystemen werden verbeterd of kregen bijkomende functies, onder andere voor het herkennen van achteropkomend verkeer.
Mechanisch werd alles ongemoeid gelaten, maar er werd wel gesnoeid in het motorgamma. Bij ons is de vernieuwde Stinger namelijk enkel nog te krijgen met zijn 3,3 liter grote biturbo-V6 van 366 pk en 510 Nm in combinatie met vierwielaandrijving. De 2.0 T van 255 pk en de 2.2 CRDi-diesel werden dus geschrapt. Op Europese schaal was de 3.3 namelijk de populairste motorversie (in België was dat de drukgevoede tweeliter op benzine, waarvan in ons land zo'n honderd stuks per jaar verkohct werden).
Weggedrag
In de praktijk is de Kia Stinger nog altijd een waar plezier om mee te rijden. Niet alleen qua pure prestaties, maar vooral omdat het chassis zo kundig is afgesteld, en dankzij de adaptieve ophanging een uitstekende verhouding comfort-weggedrag biedt. Ook over de feedback van het stuur kunnen we alleen maar positief zijn. In de Sport- en Sport +-modus voelt alles wel wat ‘virieler’ aan, maar zelfs dan is het onderstel nog niet karikaturaal stug. De V6 vertoont een erg romig karakter en verspreidt een nobele uitlaatklank die discreet is bij een rustige rijstijl in de Comfort-rijmodus en wat dieper bij een meer dynamische rit zonder echter te overheersend te worden.
Ook de werking van de vierwielaandrijving dwingt respect af: ze maakt het weggedrag van de Kia Stinger niet lomp, zoals bij sommige rivalen het geval is. Het achterwielaangedreven karakter blijft grotendeels behouden en de voortrein is opmerkelijk levendig en nauwkeurig. De trekkracht is indrukwekkend en op bochtige weggetjes is het evenwicht voorbeeldig en voel je in feite nauwelijks iets van het nog altijd relatief hoge gewicht… dat natuurlijk voor een deel ook te wijten is aan de ultravolledige uitrusting van de GT – de enige nog overblijvende uitvoering.
Dat gewicht maakt in combinatie met de vierwielaandrijving en de grote longinhoud van de motor wel dat de Kia Stinger nog altijd een flinke slok benzine lust: een gemengd normverbruik van 10,9 l/100 km (WLTP) en bijbehorende CO2-uitstoot van 247 g/km zijn heden ten dage niet echt iets om mee uit te pakken. Wat dat betreft, heeft grote voorbeeld BMW zijn zaakjes meer op orde: de iets minder krachtige (326 pk), maar even snelle 440i xDrive Gran Coupé (0-100 in 5 seconden, tegenover 4,9 voor de Stinger) kan prat gaan op 7,9 tot 8,3 l/100 km en 191 tot 201 g/km. Zelfs de 510 pk sterke Alfa Romeo Quadrifoglio stoot volgens de WLTP-norm 'maar' 206 gram per gereden kilometer uit... In de praktijk klokten wij met de Kia Stinger af op 14,6 l/100 km, maar heel veel moeite hoef je niet te doen om richting 20 liter te gaan. Natuurlijk kun je wel heel wat litertjes tanken met het prijsverschil tussen de Stinger en zijn Beierse rivaal: de Kia wordt namelijk bomvol uitgerust geleverd voor 54.990 euro, terwijl je voor de in basislivrei vrij kaal uitgevoerde BMW minstens 58.800 euro moet ophoesten... plus wellicht tienduizend(en) euro's aan opties.
Verdict
De Kia Stinger prikt nog steeds op de juiste plekken. Deze krachtige vijfdeurscoupé, die je zou kunnen omschrijven als het Koreaanse liefdeskind tussen een BMW 4-Reeks Gran Coupé en een Ford Mustang, biedt bakken ouderwets rijplezier en karakter.
Je betaalt er echter wel de prijs voor, zowel qua belastingen als aan de pomp en bij de aankoop. En dat zal er voor veel potentiële klanten in dit segment, waarin merkimago een belangrijke rol speelt, te veel aan zijn, ook al kost hij dan een pak minder dan zijn Duitse rivalen wanneer je die aankleedt met een vergelijkbare uitrusting.
Anderzijds zal deze underdog op onze wegen ironisch genoeg exclusiever zijn dan die eeuwige, meer voor de hand liggende concurrenten. In een utopische wereld waarin triviale zaken als verbruik, uitstoot en belastingen van geen tel zijn, zouden wij het dan ook wel weten… Wie durft?
- Prestaties, rijplezier, trekkracht
-
Verhouding comfort-weggedrag
-
Karakter, uitrusting
- Prijs, fiscale lasten
-
Hoog verbruik
-
Zicht naar achteren
28
