Korte tests / Volkswagen Golf GTE – GTI met een stekker?

Concept

De naam GTE is intussen geen onbekende meer bij Volkswagen. In Wolfsburg plakt het label al sinds 2014 op de plug-inhybride uitvoering van de Golf (en de Passat). Die eerste Golf GTE koppelde een 1.4 TSI aan een elektromotor die in de behuizing van de DSG-versnellingsbak was geïntegreerd, en dat recept is eigenlijk in al die jaren niet veranderd. Meer nog, diezelfde 1.4 van 150 pk en 250 Nm en diezelfde gerobotiseerde versnellingsbak met zes verhoudingen zijn ook in de nieuwe GTE nog altijd van de partij.

Wel worden ze in deze Golf VIII gecombineerd met een krachtiger elektromotor van 85 kW (115 pk), zodat het gecumuleerde vermogen en koppel oplopen tot 245 pk en 400 Nm. De stroom is afkomstig uit een batterijpakket van 13 kWh onder de koffervloer. Spreek je enkel de elektromotor aan, dan haal je in theorie een WLTP-rijbereik van 64 kilometer. Genoeg om de – evenzeer theoretische – CO2-uitstoot onder 50 g/km te houden en de Golf GTE dus fiscaal aantrekkelijk te maken.

De interne lader is beperkt tot 3,7 kW, zodat een lege batterij vullen ongeveer 4 uur in beslag neemt aan een laadstation (en ongeveer 6 uur aan een stopcontact). De laadklep zit niet langer achter het merklogo in de neus verscholen, maar is nu in de linkervoorvleugel geïntegreerd. Samen met de logo’s op de neus en de achterklep is dat extra klepje ook het enige waaraan je een GTE uiterlijk kunt onderscheiden van een GTI of een GTD – voor de rest ziet de plug-inhybride sportversie er net zo gelikt uit.

Ook in het interieur kiest de krachtigste plug-inhybride voor de uitmonstering van de sportieve Golfs, met onder meer een stoffen stoelbekleding met ruitjesmotief – met dat verschil dat de ruitjes hier blauw zijn, de ‘elektrische’ kleur van Volkswagen. De binnenruimte blijft behoorlijk, net als het laadvolume: alleen het vak onder de vloer verdween om er de batterijen en aanverwanten in onder te brengen. Dat betekent meteen dat laadkabels in de koffer vervoerd moeten worden.

Rijgedrag

De hamvraag is natuurlijk: rijdt de Golf GTE ook even prettig als een GTI? Want ten slotte sleept hij 160 kilogram extra mee... De eerste indruk is alvast positief: het stuur is nauwkeurig en net zwaar genoeg om een sportief gevoel te geven, en de adaptieve schokdemping houdt alles netjes onder controle. Maar in een (over)enthousiast aangesneden bocht laat de 1,7 ton zich wel degelijk voelen. Kortom, de GTE rijdt gezond en stabiel, maar zeker niet levendig, laat staan speels.

Qua zuivere prestaties zit de Golf GTE in Hybrid-modus de GTI op de hielen, al behoudt de stamvader het (psychologische) voordeel, met 6,3 tegenover 6,7 seconden. Peanuts eigenlijk, temeer daar in de dagelijkse praktijk de rollen omgedraaid zijn: bij de hernemingen heeft de GTE een streepje voor dankzij het onmiddellijk beschikbare koppel van zijn elektromotor. Zeker korte tussensprintjes everlopen dan ook indrukwekkend – en met meer grinta en brio dan in de GTI.

Bij zwaardere en/of langer aangehouden krachtsinspanningen voel je daarentegen dat de 1.4 niet de body heeft die je van een auto met een sportief imago mag verwachten – met als gevolg dat de DSG plots meerdere verhoudingen tegelijk moet terugschakelen. Het wordt allemaal nog wat pijnlijker duidelijk wanneer de batterij leeg is, want dan verwatert de elektrische duw in de rug al vrij snel... Daarom waarschijnlijk dat de Hybrid-modus altijd een kleine kWh-reserve opbouwt om steeds voldoende elektropunch achter de hand te hebben...

Omgekeerd kun je er ook voor kiezen om de batterij eerst volledig leeg te rijden. In die E-modus is de GTE kattenrap in de stad, daarbuiten volstaan de elektrische prestaties om vlot mee te kunnen met het verkeer. De beloofde 64 elektrische kilometers haalden we niet, maar we kwamen wel systematisch meer dan 50 kilometer ver. Ook in de Hybrid-modus springt de GTE trouwens spaarzaam met zijn energie om: zelfs als je met een lege batterij vertrekt, moet je al hard je best doen om er meer dan 7 l/100 km benzine door te jagen.

Verdict

De Volkswagen Golf GTE ziet eruit als een GTI, presteert als een GTI en voelt aan als een GTI... maar als je echt de limieten gaat opzoeken, heeft hij niet de coherentie van een echte sportieveling – en al helemaal niet wanneer de batterijen leeg zijn. Voor liefhebbers van hot hatches zal hij daardoor wat te licht uitvallen, maar als snelle, spaarzame en fiscaal voordelige eyecatcher heeft hij zeker bestaansrecht.