Blog / Zo fout dat het weer goed is - onze top 5

Wie niet waagt, niet wint. Maar dat wil niet zeggen dat je als durfal ook beloont wordt. Wie springt, stort net zo gemakkelijk te pletter...

Fiat Multipla (1998)

Met voorsprong het beste voorbeeld. We hebben het dan specifiek over de prefacelift. Inderdaad, die met de kikkerogen. Uitgespuwd werd het ding. Verguisd! Waar zaten de Italianen met hun gedachten? Ook Fiat was duidelijk geschrokken, getuige de veel braver gestylede versie die volgde.

Vandaag echter is die eerste generatie Multipla degene die je hebben moet. En klaarblijkelijk ook wilt. Er is namelijk wel wat vraag naar, zij het dat die interesse botst op een gering aanbod. Door het geringe verkoopsucces, zeer zeker. Maar evengoed omdat de gebruikte materialen toen eveneens nogal…euh…discutabel waren.

Renault Avantime (2001)

Tja, de naam zegt het zelf. Voor zijn tijd. Wat evenwel betekent dat – met het verstrijken van de jaren – de grote Renault steeds beter in het frame begint te passen. Mik hem in het hedendaagse verkeer en zie het asymmetrische hoeken-en-lijnen-spel oplossen in de ondertussen veel grotesker geworden designs die nu onze wegen bevolken.

Pas op, de Avantime steekt er nog altijd bovenuit. Zij het nu louter nog letterlijk. Dergelijke hoogbouw is ons ondertussen vreemd. Hetzelfde trouwens voor de CO2-uitstoot die daarbij hoort.

Aston Martin Cygnet (2011)

Alsof je een baby een vals gebit laat bloot lachen. Of hoe de Aston Martin-grille de Toyota iQ allerminst goed deed. En doet. Ook vandaag vergt het overgedimensioneerde smoelwerk nog altijd de nodige bijstelling van de perceptie.

Dat gezegd zijnde, is het met voorsprong de goedkoopste Aston Martin die je op de kop kan tikken. Een van de meest exclusieve ook (het hoeft waarschijnlijk niet gezegd dat de Britten er niet zo heel veel van hebben verlapt). En sowieso de meest betrouwbare.

Hyundai Veloster (2011)

Met de Veloster dachten we met z’n allen dat het alfamannetje bij de hot hatches was opgestaan. Breed geschouderd, agressieve loens uit de koplampen. Tot het ding zijn 1,6 liter in gang trapte en het lijzige gepruttel verraadde dat de power louter in de looks zat.

Vreemd genoeg is het net daardoor dat je er nu je voordeel mee doet. Waardig ouder worden gaat namelijk een stuk beter als er niet te veel wordt geprutst op, onder of rond de motorkap. Heel wat Velosters zijn dan ook nog OG. Originaliteit die bij uitbreiding ook geplakt mag worden op de extra achterdeur aan de passagierskant.

Nissan Cube (2009)

Het zijn rare jongens, die Japanners. Al zullen ze allicht ook in Tokyo en omstreken wel twee keer hebben gekeken toen Nissan zijn Cube de spotlight inreed (de eerste voor ons, de derde voor het thuispubliek).

Opnieuw doet de naam het ding alle eer aan, want de ludospace oogt wat als een kubus. Evenwel eentje met een hoek af. Getuige de vele rondingen die het geheel zijn aparte styling geven. Uiteraard liepen we er hier in Europa niet storm voor. Mocht je dus op zoek zijn naar een one of a kind ruimtewonder…