Nieuw model / BMW M2: Klein maar (erg) dapper

De BMW M2 werd verwacht voor het salon van Frankfurt, maar liet tot vandaag op zich wachten. Hij volgt de 1-Reeks M Coupé op en kiest voor een lichtgewicht chassis, 1495 kg, gespierde lijnen, een actief differentieel en een 3.0-turbozescilinder in lijn die als optie kan worden gecombineerd met een gerobotiseerde M DKG-versnellingsbak met dubbele koppeling. De elektronica van de M2 is fijngeslepen op de Nordschleife van de Nürburgring en krijgt een functie die driften of bliksemstarts met rokende banden toelaat (op circuit).

Het hart van het monster

Onder de motorkap van de M2 wijkt BMW niet af van de regel van de zescilinder-in-lijn. Deze drieliter heeft een turbo met dubbele ingang die in de uitlaatcollector is ingewerkt. Specifiek voor deze motor zijn de high performance-bougies en het herwerkte carter dat vermijdt dat de olie in één hoek wegstroomt bij sterke acceleraties of in bochten. Het geheel ontwikkelt 370 pk, terwijl het koppel van 465 Nm tijdelijk kan oplopen tot 500 Nm dankzij een overboost-functie. Standaard wordt de zescilinder aan een manuele zesversnellingsbak gekoppeld en geeft hij automatisch tussengas wanneer je terugschakelt. Deze compacte versnellingsbak gebruikt wrijvingselementen in koolstof en een smering via droog carter. Als optie biedt BMW een gerobotiseerde zevenversnellingsbak met dubbele koppeling aan, de M DKG, die schakelt zonder lastonderbreking. Deze wordt geleverd met schakelhendels aan het stuur.

Topprestaties

Met M DKG-bak en launch control sprint de M2 van 0 naar 100 km/h in slechts 4,3 seconden, terwijl een geoefend coureur die klus met de manuele bak in 4,5 tellen kan klaren. In beide gevallen wordt de coupé op 250 km/h begrensd door de elektronica, maar wie het optionele M Driver-pack bestelt, krijgt daar 20 km/h bovenop. De klank van de dubbele uitlaatlijn moet de bestuurder ophitsen om het beste uit de M2 te halen, die weet dat hij als het moet kan rekenen op M Compound-remmen met geperforeerde en geventileerde schijven met een ring in gietijzer en een bol in aluminium.

Elektromechanische samenwerking

De basis van de rijdynamiek van de aluminiumverslaafde M2 wordt gevormd door het stijve geheel en het relatief lage gewicht van de assen, die zijn geleend van de M3. BMW voegt daar een reeks elektronische verbeteringen aan toe met bijvoorbeeld het actieve M-differentieel met meerschijvenkoppeling dat samenwerkt met de elektronische stabiliteitscontrole DSC. De bestuurder kan die laatste gefaseerd uitschakelen. In de tussenstand MDM, die automatisch wordt geactiveerd wanneer je de Sport+-rijmodus kiest, grijpt het systeem later in bij onder- of overstuur. Je kan dan met andere woorden gecontroleerde zijstapjes maken. Verder krijgt de auto een ‘Smokey’-functie, waarbij je kan wegrijden met rokende achterbanden. Ook de elektrische stuurbekrachtiging krijgt twee programma’s.

Uiterlijk vertoon

Een sportieve BMW met M-logo moet een zekere etiquette respecteren, met atletische of zelfs agressieve rondingen. De M2 blijft trouw aan deze traditie, met een koetswerk dat vooraan 55 en achteraan 88 millimeter is verbreed. Ook de vette bumpers en de dubbele uitlaatpijpen maken hem gespierder, net zoals de grote negentienduimvelgen met dubbele spaken. In het interieur onderscheidt hij zich door zijn sportstoelen, zijn M Sport-stuurwiel en M-versnellingspook, die allemaal subtiele blauwe stiknaden krijgen. Het instrumentenbord krijgt specifieke wijzerplaten en tellernaalden, terwijl de snelheidsmeter tot 300 km/h gaat en de toerenteller tot 8.000 o/m. Als optie kan je de M2 bestellen met gadgets zoals een GoPro-app waarmee je jezelf kan filmen of een resem programma’s om je prestaties te analyseren. Dat soort zaken zullen ongetwijfeld belangrijker zijn in de ogen van de doorsnee M-klant dan de relatief lage CO2-uitstoot van 199 g/km (185 g/km met M DKG).