Ontcijferd / Testbestelling Frans ecovignet: buitensporige wachttijd

We vertrokken van het volgende scenario: we hebben zin in een midweek Parijs. En omdat we weten dat we een “Crit’Air”-ecovignet nodig hebben op weekdagen tussen 8 uur en 20 uur, beslissen we om er zo eentje te bestellen. Dat kan alleen via een website, die enkel in het Frans en het Engels toegankelijk is. Geen Nederlands, Duits, Spaans of Italiaans, wat nochtans courante talen zijn in de buurlanden van Frankrijk… Of toch niet op de officiële site van de Franse overheid. Andere sites hebben dat hiaat ook gezien en bieden de mogelijkheid om het ecovignet in heel wat andere talen te bestellen… voor 5 keer de normale prijs. Om maar te zeggen dat je die beter mijdt als de pest.

Het bestellen

Op de website certificat-air.gouv.fr moeten we eerst een paar vakjes aanvinken en dan geven we alle gevraagde informatie in, zoals de nummerplaat, het land, het chassisnummer, de Euronorm, de brandstof en de CO2-uitstoot. Vervolgens moeten we een kopie van het inschrijvingsbewijs digitaal doorsturen (door het te scannen of te fotograferen). Opgelet echter: het bestand moet in het formaat .jpeg of .png worden aangeleverd en mag niet groter zijn dan 200 Kb. We doen dus het nodige met ons Belgische inschrijvingsbewijs (in het Nederlands voor deze test). Eens dat allemaal achter de rug is, betalen we met onze kredietkaart 3,7 euro voor het vignet en 1,1 euro verzendkosten voor een EU-land (of Zwitserland). In totaal kost het vignet ons dus 4,8 euro. Daarna krijgen we een mail die aangeeft dat we hebben betaald en dat het dossier wordt behandeld. Maar we kunnen nog niet vertrekken…

72 uur (of niet?)

Dan is het namelijk nog wachten op de elektronische factuur en op een digitale kopie van het certificaat. Dat zou volstaan als we door de politie worden tegengehouden omdat we geen vignet achter de voorruit hebben. Een kopie van deze mail zou namelijk een geldig bewijs zijn dat we in orde zijn. Alleen hebben we die mail nog steeds niet ontvangen. De site meldt dat we 72 uur moeten wachten. Op het moment dat we dit schrijven, zijn we al meer dan 3 dagen verder. We zouden eraan zijn voor de moeite als we “dringend” naar Parijs moesten, of als we te elfder ure zouden vernemen dat er piekvervuiling is vastgesteld in Rijsel, Lyon of Grenoble (omdat we zo slim zijn geweest om naar het Franse tv-journaal te kijken, de Franse pers te lezen of de kaarten en waarschuwingen op het internet te volgen).

30 dagen

Het echte ecovignet om rechts achter de voorruit te kleven (waar het vecht om een plekje naast het Duitse vignet) of op het windschot van een motorfiets komt pas na 30 dagen (als alles goed verloopt). Pas dan zullen we naar Frankrijk kunnen trekken zonder over onze verplaatsing na te moeten denken. Tenzij we ondertussen van auto veranderen, bijvoorbeeld om professionele redenen of omdat onze eigen auto in panne is gevallen en we met een vervangwagen rijden… Het systeem levert ook problemen op voor toeristen die een auto buiten Frankrijk huren maar die toch naar Parijs, Rijsel, Lyon of Grenoble moeten, of naar een van de andere steden die op termijn ook plannen hebben met het ecovignet (Bordeaux en Straatsburg). Het is onmogelijk om het klevertje op tijd te bekomen, temeer omdat de betrokken dienst zijn eigen termijnen niet respecteert. Het heeft ook geen zin om te bellen, het (erg dure) betaalnummer is niet bereikbaar vanuit het buitenland.