De Mazda CX-80 kan je omschrijven als een verlengde CX-60 met een derde zitrij. Toch kan je die 25 extra centimeter smoeilijk omschrijven als een detail, want het opzet van deze SUV is toch anders dan die van zijn kortere broertje. Dat bleek na een weekje testrijden met de stekkerhybride CX-80 E-Skyactiv, in de uitvoering Takumi Plus en in de zeszitsconfiguratie met twee captain chairs op de twee zetelrij. Ik vond de Mazda bij momenten geweldig, al heb ik deze SUV ook soms gehaat.
Leuk Mazda CX-80
Persoonlijk vind ik het koetswerk van de CX-80 knap vormgegeven, met proporties die de SUV beter passen dan de CX-60. De forsere achterpartij is beter in balans met de gestrekte motorkap van deze SUV. Al is het vooral binnenin genieten geblazen, want het interieur is een enorm geslaagd samenspel van elegante en sobere lijnen met verfijnde en kwalitatieve materialen. Het geheel oogt verfrissend en helder, een voordeel voor vele concurrenten die het bij saai en grijs houden. Een blik op het prachtige dashboard zegt eigenlijk genoeg.
Ook ergonomisch bewandelt Mazda zijn eigen weg. De iDrive-achtige draaiknop tekent nog steeds present, waardoor het makkelijk navigeren is door het eenvoudig opgevatte infotainmentsysteem. De multimediamodule doet het zonder ingewikkelde menu's met ontelbare tabbladen, maar verkiest een intuïtieve structuur waarin je gauw je weg vindt. De centrale display is enkel aanraakgevoelig voor Apple CarPlay of Android Auto, de head-updisplay bundelt de meest relevante informatie voor onderweg en de zitpositie blijkt bijzonder doordacht.
Nu zit dé aantrekkingskracht van de Mazda CX-80 natuurlijk in die extra zitrij, zodat er twee extra passagiers kunnen meereizen. Mijn testwagen hield het bij zes in de plaats van zeven zitplaatsen, met twee zogeheten captain chairs op de tweede zetelrij - twee afzonderlijk, elektrisch verstelbare en over 12 centimeter verschuifbare stoelen. Een perfecte configuratie, want met twee kinderen zaten prinsheerlijk. En als mijn schoonouders ons vergezelden, konden we de kinderen een rijtje naar achteren schuiven. Dat comfortabele interieur gaat hand in hand met een comfortabele afstelling van de vering, zodat je niet op 100 kilometer meer of minder hoeft te kijken.
Jammer Mazda CX-80
Hoe geweldig het ook toeven is binnenin de Mazd CX-80, in die aangename bubbel word je te vaak gestoord door de motor. Merkwaardig genoeg blijkt het plug-inhybride aandrijflijn de achilleshiel van deze SUV. Met een 40 à 45 kilometer is het elektrisch rijbereik aan de krappe kant, maar het is de luidruchtige, wat amechtig presterende vierpitter die de pret vergalt. De wisselwerking met de elektromodule verloopt bovendien nogal rommelig, alsof het aandrijfgeheel niet meteen weet uit welk hout pijlen te maken. Van enig raffinement is jammer genoeg nauwelijks sprake.
Het laadvolume dan... Zolang je die derde zitrij weggeplooid houdt, biedt de koffer meer dan voldoende stouwruimte. Vooral omdat de rechte vormen ervoor zorgen dat je de bagage makkelijk kan stapelen. Maar in zes- of zevenzitsconfiguratie kan je achterin hoogstens enkele boodschaptassen kwijt. De Mazda CX-80 is een uitstekende vakantiewagen, maar grote gezinnen investeren best in een dakkoffer of een aanhangwagen - toch als ze meer willen meenemen dan een tandenborstel, wat ondergoed en een extra paar schoenen.
Dus Mazda CX-80
De Mazda CX-80 heeft alles om bij me in de smaak te vallen, want deze flnk uit de kluiten gewassen SUV combineert een geslaagd koetswerkontwerp met een verfijnd comfort en een doordachte ergonomie. Zelfs de prijs is - relatief gezien dan toch - best aantrekkelijk in vergelijking met wat de concurrentie durft vragen. Zelfs met de beperkte bruikbaarheid van de derde zitrij kan ik leven.
Maar die plug-inhybride aandrijflijn komt het feestje vergallen. Geef mij de Mazda CX-80 dan maar met dieselende zespitter; die klinkt beter, draait soepeler en verbruikt minder.
24
