Hij is nog vers, maar inmiddels al niet meer te krijgen. Van bij de lancering in 2022 vertelde Toyota erbij dat de GR86 slechts twee jaar te koop zou zijn. Dus dat er niet meer exemplaren aan onze oevers zouden aanmeren dan er productieslots voorzien waren voor de Europese markt (plus enkele Subaru's BRZ).
Bij ons ging het niet zo hard als in het Verenigd Koninkrijk, waar alle beschikbare bestelbons voor de Toyota GR86 in amper anderhalf uur ingevuld waren. Maar inmiddels helpt er ook in ons land geen lievemoederen meer aan. Al voor de herfst van 2022, amper drie maanden na de lancering, heeft de Toyota-boer het 'uitverkocht'-bordje moeten ophangen.
Tenzij je écht een Toyota GR86 wil. Met andere woorden: tenzij je bereid bent wat extra op te hoesten. Wie gaat snuisteren tussen de 'occasies' in ons land en de buurlanden, vindt algauw nieuwe – soms zelfs nog niet eens gebouwde – exemplaren voor enkele duizendjes boven de catalogusprijs van 34.600 euro.
Voor wie nog een Toyota GR86 wil, is dat balen. Voor wie er toch eentje heeft kunnen bemachtigen, is het dubbel genieten. Zij weten dat de waarde van hun pretauto al rijdend (of glijdend) omhooggaat. Hoe dan ook: ik wou de GR86 nog uitgeprobeerd hebben alvorens hij officieel en definitief uit de handel gaat.
Leuk Toyota GR86
De Toyota GR86 ziet er appetijtelijker uit dan de GT86 van weleer. Weliswaar even slank en met de aloude sportwagenproporties, maar netter gedetailleerd. De integratie van de zijdelingse luchtsleuven of van de achtervleugel is uitgevoerd met vormelijke discipline. En ook de achterlichtblokken zijn verzorgder gestileerd, zeker tegenover de speelgoedachtige exemplaren van de vorige generatie.
De tot 2,4 liter vergrote viercilinderboxer van de Toyota GR86 is relatief zuinig. Het is te zeggen: met een dikke 8 l/100 km kan je je verplaatsen. Anders dan bij moderne turbomotoren is dat een redelijk stabiel gemiddelde, dat niet als een pijl omhoogschiet wanneer je in een gezwinde bui verkeert. Allemaal niet onbelangrijk voor een model dat zich als een betaalbare sportwagen presenteert.
Oh ja, dient het nog gezegd dat dit een genietersauto van het allerhoogste allooi is, zo eentje van het genre dat enkel de Japanners nog maken? Atmosferisch, achterwielaangedreven, handgeschakeld en licht van bouw: je kan kiezen tussen een Mazda MX-5 en een Toyota GR86. Of wacht, neen dus: enkel een MX-5 kan je nog kopen. Tast toe.
Jammer Toyota GR86
Het multimediasysteem van de Toyota GR86 is echt een afknapper: er zit geen gps in, de bluetoothverbinding hapert en de muziekbediening communiceert niet met mijn telefoon – nochtans geen type smartphone die van een andere planeet komt.
Je kan zeggen dat dat in een stuurmansauto als deze een detail is, maar dat is het allerminst: op plezante baantjes wil je dat die dingen de beleving nog een niveautje omhoogtillen in de plaats van stokken in de wielen te steken. De oude GT86 had op dat vlak zijn zaken beter voor elkaar.
Ook de rest van de interieurinrichting is niet van het allooi van de vorige generatie. Dat was geen uitblinker op dat vlak, maar de nieuwe is minder sfeervol en zit verpakt in materialen die de verkoopprijs niet waard zijn. Die platte ventilatiesleuven in het midden of dat harde plastiek, het lijkt zo uit de jaren 90 te komen.
En echt jammer: je kan er dus geen meer krijgen.
Dus Toyota GR86
Hoewel ik ervan overtuigd ben dat een vaardige sportwagenbouwer als Toyota's Gazoo Racing-divisie ook met een elektromotor en een volgende batterijgeneratie een pretauto als deze gaat kunnen maken – weliswaar zonder ronk, maar net zo beweeglijk – blijft deze sportwagen 'op grootmoeders wijze' er eentje om te koesteren.
Het recept van de Toyota GR86 klopt, en is zodanig goed uitgevoerd dat deze bijna-pensionaris meteen bij het roerend erfgoed mag geparkeerd worden. Dat hij als jonge occasie duurder is dan een nieuwe zegt alles. En het is geeneens onterecht.
16
