Blogtests / Wat vind ik van de Volkswagen ID.4 77 kWh?

Naar mijn gevoel is het niet de laadinfrastructuur (want er staat al behoorlijk wat) noch de prijs (want de gebruikskost is een stuk lager) die maakt dat elektrische auto’s nog altijd niet zo gewild zijn. Wel het aanbod.

Wie vandaag elektrisch wil rijden, heeft de keuze uit ofwel een stadswagen of compacte middenklasser (al dan niet in crossoverformaat), ofwel een kilowattbom van 60.000 euro en meer. Akkoord, er is een redelijk praktische Tesla Model 3 voor minder dan 50.000 euro, maar hoe zit het met de gewone gezinswagen? Auto’s genre Citroën Berlingo of Skoda Octavia Combi, modellen die je in elke straat wel ergens voor de deur van een middenklassewoning ziet staan?

De ID.4 beantwoordt die vraag, ook al is zijn SUV-achtige carrosserie dan iets minder rationeel te verantwoorden. Wijt het aan de nood om een batterij in de bodem te plaatsen. En aan de ijskoude economische realiteit dat mensen bereid zijn iets meer te betalen voor een SUV-achtige, waardoor VW de kost van die batterij gemakkelijker recupereert.

Leuk

Een elektrisch platform laat een betere ruimtelijke ordening toe, zo bewijst ook deze ID.4, op de MEB-architectuur van de VW-groep. Ondanks de relatief lange snuit en het feit dat de motor onder de koffer zit, heb je een interieur dat ruimer is dan je zou verwachten op een lengte van geen 4,6 meter.

Rond de 20 kWh/100 km, dat is gezien het koetswerkconcept van de ID.4 een keurig verbruik. Daarmee zit je anno 2021 (in afwachting van het capaciteitstarief dat eraan zit te komen) aan een energiekost van geen 5 euro per 100 kilometer. Geen benzine of diesel doet beter.

De XL1 en de T3 uitgezonderd is het al van de Kever geleden dat Volkswagen nog achterwielaangedreven auto’s gebouwd heeft, maar met onder andere de ID.3 en -4 doen ze het weer. Een praktisch voordeel daarvan is dat de voorwielen meer uitslag hebben, omdat er geen cardanassen zijn en ook geen motor en transmissie in de weg zitten, waardoor de draaicirkel aangenaam klein is voor een auto van deze omvang.

Jammer

Volkswagen springt iets te gretig op de digitale kar, zonder twijfel ook met het oog op de lagere kost van aanraakschermen tegenover toetsen. Blits allemaal, maar het gebruiksgemak schiet er helaas bij in: de gladde stuurknoppen zijn ronduit vervelend, de veegbediening voor volume en temperatuur allesbehalve een vooruitgang, en helemaal van de pot gerukt is dat er in de voordeur slechts twee toetsen zijn om de vier ruiten te bedienen. Onbegrijpelijk, want met bijvoorbeeld de vorige Golf-generatie had Wolfsburg zijn zaakjes qua ergonomie helemaal voor elkaar. Het warm water heruitvinden lukt echt niet altijd.

De afstelling van het chassis en de aandrijflijn zijn goed, enkel het brutaal aangrijpen van het rempedaal is vervelend. Alles went, maar het is niet eenvoudig om zonder schokken te rijden met de ID.4.

Deze 77 kWh is nu ook niet zó familiaal geprijsd, ongeveer 45.000 euro kost-ie, oftewel zo’n 10.000 euro meer dan een vergelijkbare Golf Variant op benzine of diesel. Met de huidige tarieven van de respectievelijke energiebronnen verdien je die investering als particulier pas na 200.000 (benzine) tot 400.000 kilometer (diesel) terug.

Dus

Kan je een auto van meer dan 40.000 euro een gezinswagen voor de middenklasse noemen? Neen. Hand in hand met zustermodel Enyaq van Skoda zet de ID.4 al wel een stap in de goede richting, met een technologische basis waarop nog meer mogelijk moet zijn dan dit. Een elektrische Golf of Passat Variant of Octavia Combi, bijvoorbeeld, 5.000 euro goedkoper, gestroomlijnder, geschoeid met wielen van een normaal formaat en met de bedieningselektronica van een tiental jaren geleden, want die was beter dan die van vandaag. Het zou een schot in de roos zijn, want dat gat in de markt blijft er tot nader order nog steeds.