Eerste test / Fiat Talento Combi 1.6 MJET : Franse roots

Voor zijn bestelwagengamma werkte Fiat al een hele tijd samen met PSA, maar voor de opvolger van de Scudo gingen de Italianen aankloppen bij Renault. De Talento, zoals de nieuweling gedoopt werd (naar de versie met korte wielbasis van de allereerste Ducato), is in feite gewoon een Renault Trafic met een andere neus en een ander logo op het stuur – net als de Opel Vivaro en de toekomstige Nissan NV300 trouwens. Neem je de versie met handsfree instapsysteem, dan is de sleutel zelfs de vertrouwde startkaart van het Franse merk. Ook de motoren zijn Frans. Het gaat het dan om een 1.6-diesel, die er ondanks zijn beperkte cilinderinhoud toch verrassend goed in slaagt deze auto van 5 of 5,4 meter lang voort te stuwen. 

In de Talento Combi – de personenwagenuitvoering, die in de versie met lange wielbasis tot negen inzittenden kan vervoeren – is bij ons dan ook enkel de biturbovariant van 125 pk en 320 Nm of 145 pk en 340 Nm te krijgen. Op sportieve prestaties hoef je daarmee uiteraard niet te rekenen, maar de Talento rijdt wel erg sereen, ook qua wegligging. Binnenin mag je niet de verfijning van een klassieke eenvolumer verwachten, maar kun je rekenen op een goed comfort en dito rijhouding, wat in combinatie met de uitgebreide functionaliteit van deze Talento een uitstekende reisauto maakt.