Eerste test / Mercedes E350

Het concept van een grote Mercedes-berline die leuk is om mee te rijden, was tot voor de lancering van de huidige E-Klasse haast even vervreemdend als de schilderijen die magisch realisten à la Pyke Koch en Carel Willink in de jaren twintig en dertig van vorige eeuw op het kunstminnende publiek loslieten. Gelukkig is ondertussen veel veranderd. Mercedes heeft het recept voor een vermakelijke berline gekraakt en ook nog eens overvloedig toegepast, al dan niet met de hulp van AMG. Het succes bleef dan ook niet uit, want sinds maart 2002 gingen al meer dan 700.000 klanten voor de nieuwe E door de knieën. Dat vooral de dieselversies in onze landen in de smaak vielen, laat zich raden. Als je echter weet dat 44 procent van de E-Klasses die wereldwijd verkocht worden, voorzien is van een zescilinder, dan begrijp je dat Mercedes het aan zichzelf verplicht was om zijn benzinegamma te updaten. Zoals te verwachten begint dat wegwerken van
de “achterstand” ten opzichte van de belangrijkste
Duitse rivalen ook in de E-Klasse met de 350 V6-motor zoals we die onlangs leerden kennen in de SLK en de
CLS. En tot ons grote jolijt werd aan die krachtbron niet gesleuteld.