Eerste test / Seat Ibiza SportCoupé

Frontaal gezien merk je nauwelijks het verschil tussen de drie- en de vijfdeurs. Je moet even rond de auto lopen om de verschillen te zien. In tegenstelling tot de vijfdeurs, die voor afgeronde hoeken kiest, heeft de driedeurs achterste zijruiten in een boogvorm, die zich uitrekken over een gespannen koetswerklijn. Ook de kofferklep heeft een heel eigen stijl. En ten slotte zijn ook de achterlichten fijner.

Het aanbod is ongewijzigd overgenomen van de vijfdeurs. Qua overbrenging innoveert Seat door de gerobotiseerde DSG-bak met zeven verhoudingen in dit segment aan te bieden. Deze versnellingsbak met dubbele koppeling wordt enkel met een oude bekende geleverd, de 1.6-benzine, en onderscheidt zich van de eerste DSG's door zijn droge koppelingen.
Wanneer de hendel in de normale stand staat en je weinig gas geeft, volgen de versnellingen elkaar op bij toerentallen die nooit hoger liggen dan 2.000 o/m. Trap je het pedaal dieper in, dan wordt het toerental herberekend waarbij wordt geschakeld, om te voldoen aan de behoefte. In de sportstand is het mogelijk om de rode zone te bereiken.

We hebben dezelfde versie eerst geprobeerd met het standaardonderstel en dan met het sportchassis (met 25 procent stuggere veren en een antirolstang van 19 in plaats van 18 millimeter). Hoewel koetswerkbewegingen in beide gevallen te weinig worden afgeremd, worden wegoneffenheden op een minder toegeeflijke manier gefilterd in de Sport, die we om die reden zouden afraden.

Los van alle frivoliteiten rond de naamgeving vormt de Ibiza SportCoupé een esthetisch alternatief met een duidelijk meer uitgesproken persoonlijkheid dan de vijfdeurs. Daarmee kan hij klanten aanspreken zonder kinderen, of mensen die minder veeleisend zijn op praktisch of functioneel vlak.

U kunt de volledige test nalezen in AutoGids 750 van 23/07/2008.