Detailtests / 2023 DS 3 E-Tense 54 kWh (Opera)

De DS 3 – toen nog gespeld als ‘DS3’ – is de auto waarmee in 2010 het hele DS-avontuur begon. Met wat in wezen een afgeleide was van een banale C3, had Citroën het boude plan opgevat om de concurrentie aan te gaan met ‘premiumrivalen’ als de Alfa Romeo MiTo, Audi A1 en Mini. Een gedurfd nummertje, dat echter goed uitdraaide, want die eerste DS3 deed het zeker niet slecht.

Op dat moment was DS nog geen zelfstandig merk, en dus prijkten ook de dubbele visgraten van moedermerk Citroën nog op de neus. Die verdwenen in 2016, bij de tweede facelift van het model. Nog vier jaar lang hield die eerste DS 3 (die ook bestond als ‘cabrio’, met een canvas dak) het daarna vol: hij bleef in productie tot in 2020… toen zijn opvolger nota bene ook al twee jaar in de showrooms stond. Vijf jaar na zijn introductie in 2018 krijgt die DS 3 Crossback nu een tussentijdse verjongingskuur. Een update die in het geval van de elektrische E-Tense-variant zo ver gaat dat de term ‘facelift’ hem eigenlijk tekortdoet.

Geen Crossback meer

In navolging van grote broer DS 7 gooit ook de DS 3 bij zijn opfrisbeurt de term ‘Crossback’ in zijn naam overboord. Nochtans gaat het hier wel degelijk nog altijd om een cross-over – een beetje een passe-partoutnaam voor allerlei auto’s die niet echt binnen de klassieke segmenten thuishoren, maar ook niet helemaal SUV zijn. Tja, de grootste puristen zullen het allicht niet graag horen, maar om succesvol te zijn lijkt een auto tegenwoordig nu eenmaal grote wielen en een verhoogde zithouding te moeten hebben…

Aangezien DS een luxedochter is binnen de Stellantis-groep, heeft het Franse merk het voordeel dat het voorrang krijgt en als eerste aanspraak kan maken op nieuwe technologie. Zo was de DS 3 Crossback in 2018 de eerste auto van de groep die op het CMP-platform rustte, en mocht het model nu bij zijn facelift een nieuw elektrisch aandrijfgeheel inwijden, dat een krachtigere motor combineert met een grotere batterij.

Voor de twee benzineversies bleef alles bij het oude: de 1.2 PureTech met 100 pk en een manuele zesversnellingsbak, of de 130 pk-uitvoering van dezelfde motor, gekoppeld aan een achttrapsautomaat, staan nog altijd in de catalogus. Op sommige markten bestaat de DS 3 ook nog met een 1.5 BlueHDi van 130 pk en automaat, maar die dieselversie is in ons land niet verkrijgbaar.

Meer dan een facelift?

Esthetisch is de impact van deze facelift vooral vooraan zichtbaar, waar de bumper en het radiatorrooster hertekend werden. Daarnaast werden de ledkoplampen fijner, en kunnen ze worden uitgerust met matrixtechnologie met automatische grote lichten. Verder zien we een volledig nieuw gamma velgen, terwijl het kleurenpalet werd uitgebreid met de tinten Diva-rood en Lacquered Grey. De DS 3 onderscheidt zich nog altijd door zijn personaliseringsmogelijkheden (voor de kleur van het dak of de binnenbekledingen), terwijl de materiaal­keuze (nappaleer of alcantara) duidelijk wijst op de premiumambities van het merk. Spijtig is wel dat de mogelijkheden op dat vlak gebonden zijn aan de uitrustings­niveaus.

Zo is er voor de Opera (zoals onze testauto) alleen maar het nappalederen interieur in Basalt Zwart. Iets soortgelijks geldt voor de velgen: er zijn zeven modellen, maar die zijn niet allemaal op alle versies beschikbaar. Tot slot vermelden we nog het nieuwe stuurwiel (afkomstig uit de DS 4) en een groter scherm (10,3 duim) op de middenconsole, dat toegang geeft tot het nieuwe DS Iris-infotainmentsysteem.