Detailtests / 2025 Toyota Land Cruiser 250 2.8 Diesel (First Edition)

Zijn offroadkwaliteiten bewees deze nieuwe Land Rover vorig jaar al uitgebreid tijdens een trip door Schotland (zie AG1139), maar we konden het toch niet laten hem ook nog eens over enkele uitgesleten Ardense bos- en veldwegen te sturen. Om daar vast te stellen dat je geen Zuid-Afrikaanse parkwachter hoeft te zijn om deze Toyota door zwaar terrein te loodsen: gewoon de juiste knop indrukken en bijsturen waar nodig, de auto doet de rest. Wetende dat de Land Cruiser tijdens zijn ontwikkeling gemarteld werd in de ­extreme omstandigheden van het Midden-Oosten en Australië, zou geen enkel stukje België hem te lastig mogen zijn.

Hoe dan ook, in ons land blijft offroadwerk natuurlijk een uitzondering en zal de Land Cruiser vooral toch asfalt voor de wielen geschoven krijgen. Daar biedt zijn nieuwe stuur meer precisie en een betere feedback, maar vooral het veercomfort gaat er voelbaar op vooruit, tot op het punt dat je bijna zou vergeten dat je met een ladder­chassis onderweg bent. Het gebeurt niet vaak dat we voor ons plezier een weg in slechte staat gaan opzoeken, maar met deze Toyota was dat wel degelijk het geval.

Zijn onderstel weet een soort van filterende en zachte laag te leggen tussen het interieur en alle putten in de weg. Veel heeft natuurlijk ook te maken met de Michelin Landtrek-mixbanden met hoge wangen (65) die de potige achttienduimers met zes bouten schoeien. Daarmee vangen de wielen zelf al een flink deel van de schok op. 

Er de vaart inhouden

Ook op de snelweg, bij 120 km/u en met de motor op de achtergrond murmelend bij 2.000 o/m, komt het gevoel van een zwevend tapijt aardig in de buurt, maar de Land Cruiser weet misschien nog het meest te verrassen op secundaire wegen in minder goede staat. Uiteraard gaat zo’n bakbeest wat leunen in de bochten, maar alles blijft altijd netjes onder controle, zodat je slinger­baantjes met een onverwacht ­stevig tempo kunt afwerken.

Natuurlijk komt ook daar die nieuwe stuurinrichting weer om de hoek kijken. Ze is voortaan elektrisch bekrachtigd, om compatibel te kunnen zijn met de actieve spoorassistent. Voeg daar nog vier grote remschijven aan toe en je krijgt een bijzonder samenhangend geheel. Sportief wordt deze Land Cruiser 250 nooit, maar hij kan er wel de vaart inhouden zonder dat de inzittenden zeeziek dreigen te worden. In stadskernen is de Land Cruiser logischerwijze minder in zijn element. De goed gekozen stuurbekrachtiging en het uitstekende zicht rondom – aangevuld met de camerabeelden – helpen wel, maar dit is en blijft natuurlijk een auto van bijna 5 meter lang.

Soevereine dieselkracht

Hoewel 204 pk relatief bescheiden is voor dit segment, geeft de 2.8-diesel zijn vermogen wel op een soevereine manier vrij. Alleen bij het hernemen had hij naar ons gevoel wat alerter mogen zijn, een (klein) euvel waaraan de elektrische ondersteuning van de nakende Mild Hybrid-variant allicht wel een mouw zal passen. In elk geval zorgt de nieuwe automaat, nu met acht in plaats van zes verhoudingen, voor meer rust in het interieur, doordat de motor minder hoog in de toeren wordt gejaagd. Bij een ontspannen rijstijl getuigt het geheel van een zachte en schokvrije werking en laat de Land Cruiser zich moeiteloos voortdrijven op het imposante koppel (500 Nm vanaf 1.600 o/m) van zijn viercilinder.

Trap je het gaspedaal dieper in, dan kan de 2.8 Diesel zijn langeslagkarakter daaren­tegen niet wegsteken. De vierpitter moet dan zwaar aan de bak en dat laat hij duidelijk horen – een heel verschil met de zijdezachte punch van sommige concurrenten met zescilindermotor. Wat nog maar eens bewijst dat deze Land Cruiser niet bedoeld is om iedereen aan de kant te drummen, getuige ook zijn bescheiden topsnelheid (165 km/u met de achttienduimwielen). Een rijstijl waarbij je op het gemak zijn reserves aanspreekt, ligt hem beter, bijvoorbeeld om een aanhanger (tot 3,5 ton) te slepen.