Blogtests / Wat vind ik van de Peugeot 408?

Sinds enige tijd waait er op designvlak een frisse wind bij Peugeot, grotendeels geïnitieerd door de ondertussen naar aartsvijand Renault overgestapte Gilles Vidal. Maar een artistiek idee integreren in een industrieel proces vergt tijd, wat ons vandaag een aangenaam bijgewerkt Peugeot-gamma oplevert met een krachtige stijl die zijn doel lijkt te raken.

Zozeer zelfs dat die recent werd toegepast op het wat dubieuze universum van de ‘SUV-cross-overs-coupés’ waarvan we nog altijd het reële nut niet goed inzien. Maar tegen alle verwachtingen in slaat deze 408 de nagel op de kop.

Leuk Peugeot 408

Ik ben geen fan van SUV-coupés, om het zacht uit te drukken. Maar ik moet toegeven dat deze Peugeot een coherente, evenwichtige en dynamische stijl vertoont. De achterklep, die zachtjes afloopt naar een kleine, vloeiende spoiler, verlicht de lijn, waarvan de persoonlijkheid wordt versterkt door de uitgsproken, gespierde heupen.

Ondanks de talloze overbodige vouwen en randen trekt zijn lijn toch aandacht, wat altijd een goed teken is. Persoonlijk ben ik meer een fan van een vloeiend en sober ontwerp, zoals bijvoorbeeld bij Mazda, maar ik geef toe dat deze Peugeot een onmiskenbare aantrekkingskracht heeft. Een aantrekkingskracht die doorloopt tot in het interieur, met kwaliteitsvolle materialen en een verzorgde afwerking. De stoelen zitten comfortabek en je voelt je onmiddellijk comfortabel. En persoonlijk heb ik niets tegen dat kleine stuurwiel waar sinds zijn introductie al zoveel over geschreven is.

Deze testversie is uitgerust met de kleine drukgevoede driecilinder 1.2 Puretech in zijn configuratie met 130 pk, die standaard gekoppeld wordt aan een automatische versnellingsbak. Voldoende om de kwaliteiten te verheerlijken van een chassis dat de klemtoon heeft opgeschoven van dynamiek naar comfort. De extreme levendigheid van een 309 GTi is immers allang verleden tijd. Hier hebben we te maken met een neutrale en perfect geruststellende auto, die ondanks zijn negentienduimwielen een correct filtering biedt.

Deze Peugeot 408 Puretech is geen toonbeeld van dynamisme, maar het is een plezier er kilometers in af te malen in een relatieve stilte en ook relatief lang, gezien het redelijke gemiddelde van 7 l/100 km dat ik optekende. En terwijl het coupéprofiel het ergste had kunnen doen vrezen voor de ruimte achterin, moeten we toegeven dat dat niet het geval is. Achter een bestuurder van 1,80 m is er nog voldoende ruimte voor de knieën en het hoofd van een even grote passagier.

Bovendien heeft deze niet-hybrideversie een niet-onaardig koffervolume van 536 liter, dat nog uitgebreid kan worden door de achterbank in twee ongelijke delen neer te klappen (wat echter geen vlakke laadvloer oplevert). Uiteindelijk heeft deze 408 meer troeven als coherente gezinswagen dan zijn lijn doet vermoeden. Het moet wel gezegd dat hij 4,69 m meet, precies de lengte van een Audi Q5 Sportback en 24 cm langer dan een Peugeot 3008 (4,45 m)! Ter vergelijking, een Renault Arkana is slechts 4,57 m lang. De 408 is dus niet zo compact als zijn evenwichtige lijn doet vermoeden.

Jammer Peugeot 408

In dit weelderige en verfijnde universum had ik de zoete muziek van een melodieuze, soepele V6 verwacht. In plaats daarvan moet je het stellen met het ratelende geluid van de driecilinder onder belasting (want bij constante snelheid hoor je hem niet).

Je hebt ook af te rekenen met de aarzelingen van een automatische versnellingsbak die in de war raakt bij manoeuvreren op lage snelheid en die te laat reageert op het stop-startsysteem, wat bij momenten nogal vervelend was in de stad.

Bovendien is er zoals gezegd wel voldoende ruimte achterin, maar moeten de achterpassagiers hun nek een beetje buigen om door de zijruiten naar buiten te kunnen kijken, want de daklijn loopt vrij sterk af, wat de hoogte van de glasoppervlakken de facto beperkt. Je voelt je er dan ook een beetje opgesloten.

Dus Peugeot 408

Deze 1.2 Puretech 130-versie van de Peugeot 408 met automatische versnellingsbak heeft de verdienste een niet-geëlektrificeerd alternatief te blijven bieden aan particulieren en gezinnen die geen elektrische auto willen of die er geen 50.000 euro of meer aan kunnen of willen uitgeven.

Hier heb je voor zo’n 35.000 euro voor het al behoorlijk uitgeruste instapniveau, een auto die ruimer en praktischer is dan hij eruitziet. En het ontbreekt hem niet aan uitstraling of présence. Het blijft een feit dat deze drukgevoede Puretech-driecilinder, met zijn distributieriem die in de motorolie loopt (“wie heeft dat in godsnaam bedacht?”, vroeg een vriend, die zeer goed thuis is in de automechaniek, zich luidop af), geen uitstekende reputatie geniet op het gebied van betrouwbaarheid, ondanks de constante inspanningen die Peugeot al meer dan tien jaar levert om hem te verbeteren, en een ontwerpwijziging in 2022.

Maar als een reputatie eenmaal gevestigd is, is het vaak te laat... Jammer, want voor de rest is deze 408 echt aangenaam.