Motorfietstests / Ducati Streetfighter V4 SP (2022) - supersnel fotomodel

Concept

De Ducati Streetfighter V4 is de koning, keizer en admiraal binnen het naakte genre. Toch vond Ducati het tijd voor een vleugje extra peperoni. En dat resulteert in deze SP, kort voor Sport Production, waarmee Ducati doelt op de hechte band met de competitiemotoren. De focus ligt dan ook op het rijwielgedeelte: lichte carbonwielen, een droge STM EVO SBK-koppeling, circuitgeoriënteerde Öhlins Smart EC 2.0-vering, Brembo Stylema R-remmen, aluminium voetsteunen, ... dat soort dingen. Je herkent de SP bovendien aan zijn Winter Test-kleurenstelling.

Verder heeft Ducati de Streetfighter V4 met rust gelaten, de krachtbron van de V4 en de V4 S is identiek aan die van de V4 SP. Nu goed, dat wil nog steeds zeggen dat je met 208 pk en 123 Nm onderweg bent. Aan power geen gebrek. Wel heeft Ducati, net zoals bij de Panigale V4 SP2, deze Streetfighter V4 SP uitgerust met een droge koppeling. Dat schakelt wat sneller, natuurlijk. En je kan er sneller bij. Maar we weten allemaal dat Ducati dat vooral gedaan heeft omdat het ouderwetse geklapper en geratel van dergelijke koppeling oneindig cool klinkt. Overigens komt er een aangename, donkere Ducati-blaf uit de twee dempers, verstrekt door potige naverbrandingsklapjes van de quickshifter.

Rijgedrag

We testen de Ducati Streetfighter V4 SP op het circuit van Cremona. De Italiaaanse constructeur was zo vriendelijk ons de eerste drie sessies warm te laten draaien op een ‘gewone’ V4 S voordat we het been over het platte zadeltje van de SP mochten zwieren. We weten inmiddels dat beide nakeds hetzelfde blok delen en dezelfde 208 pk’s op de achterste Pirelli zetten, toch lijkt de SP krachtiger te zijn. Reeds bij lagere snelheden voelt de SP levendiger aan, maar pas als je de rechterhendel helemaal opendraait, krijg je het gevoel dat er meer power aan dat achterwiel sleurt.

De Ducati Streetfighter V4 SP gaat er echt ongenadig hard vandoor. Toch zit het verschil dus niet in de vermogensafgifte, maar in de wielen. De lichtgewicht carbonwielen besparen samen 1,4 kilo en dat reduceert de massa(traagheid) van beide velgen flink, wat je dus merkt aan de extra vleug agressie waarmee de SP zich uit bochten katapulteert. In eerste instantie ben je geneigd ergens in het midden van het toerenbereik te shortshiften, power genoeg immers, tot je het trucje doorkrijgt en de SP door begint te jagen naar het rode gebied.

De Ducati Streetfighter V4 SP weigert ook maar een fractie aan kracht in te boeten in zijn razende rush naar de rood flikkerende schakellampjes. De limiterende factor is niet de motor, maar eerder wat jij als mens fysiek en mentaal kunt behappen op het moment dat het kinstuk van je helm je neus platdrukt en kop en romp op het punt staan voor eeuwig van elkaar te worden gescheiden. Op het einde van het 900 meter lange rechte stuk lukt het nog net 280 km/u te ontwaren op het display, tijd voor de Stylema R-stoppers om de reddingsboei uit te gooien.

De SP doet het op het eerste oog met dezelfde veerelementen als de Streetfighter V4 S. De semi-actieve Öhlins Smart EC 2.0 heeft echter vooral een straatgeoriënteerde set-up, en dus heeft Ducati ervoor gekozen de vering uit de 2020/21 Panigale V4 S over te nemen. Die is een flinke toef sportiever met zwaardere veren vooraan, meer olie en andere shims. Wel is de veervoorspanning iets aangepast voor de SP. De carbon wielen zijn 1,4 kilo lichter, maar in totaal zet de SP drie kilo minder op de weegschaal. Verder doet de SP het met een racezitje en aluminium voetsteunen die iets hoger zijn geplaatst. De overbrenging, het vermogen, geometrie en wielbasis zijn verder identiek aan de andere Streetfighters.

Het grootste verschil zit ‘m uiteindelijk in de handelbaarheid: de Ducati Streetfighter V4 SP laat zich sneller een hoek in jagen en het kost fysiek minder input, wat het makkelijk maakt om écht hard te gaan. Eenmaal in de bocht voelt het rijwielgedeelte veel neutraler en door de iets sportievere zit heb je ook meer grondspeling. Het stelt je in staat de rem iets eerder te lossen en met meer snelheid de SP richting de apex te dirigeren.

Verdict

Ducati heeft niet gerommeld aan het vermogen of het koppel van de toch al imposante V4. Toch waren we met de SP vrijwel meteen twee seconden sneller op een rondje dan op de Streetfighter V4 S, op zichzelf ook al geen koorknaap. Los van de rondetijden laat de Ducati Streetfighter V4 SP zich vooral makkelijker hard rijden om de simpele reden dat stuurkarakter, remmen en pure acceleratie op een hoger niveau acteren.

De excellente rijhulpsystemen van de V4 S zijn gebleven, de enige keerzijde van de SP-medaille is dat het comfort er niet beter op is geworden; de vering is stugger, de koppeling zwaarder. Desalniettemin zou ik ieder moment van de dag opteren voor de droge koppeling, al was het maar vanwege het geluid en het extra karakter die het toevoegt aan de toch al uitzonderlijke SP-ervaring. De SP is zonder twijfel een van de meest indrukwekkende en begeerlijke nakeds van het moment. Jammer alleen dat ze al zo goed als uitverkocht zijn, ondanks een aanschafprijs van 33.490 euro...

Bron: je kan de uitgebreide test van de Ducati Streetfighter V4 SP nalezen in Motorrijder-magazine.