Motorfietstests / Yamaha TMAX 560 : Almaar dikker

Natuurlijk spreken we niet over dezelfde volumes, maar we kunnen ons voorstellen dat ze bij Yamaha bij de lancering van een nieuwe TMax net zo zenuwachtig zijn als Volkswagen bij de voorstelling van een nieuwe Golf, of Porsche bij de onthulling van een 911 – zo belangrijk zijn die modellen telkens voor hun constructeur. Maar we gaan er geen doekjes om winden, deze keer had het voor ons wat meer mogen zijn. Niet dat de TMax tegenviel, helemaal niet zelfs. Alleen hadden we wat meer vernieuwing verwacht. Dat deze zevende generatie voornamelijk als doel had het model conform te maken aan de Euro 5-uitstootnormen, dat was op voorhand bekend. Maar los daarvan hadden we toch gehoopt dat deze maxiscooter voor de rest ook zou evolueren. Bij Yamaha vonden ze dat klaarblijkelijk niet echt nodig, want deze zevende generatie lijkt wel een kloon van de zesde: zijn afmetingen, zijn ophanging en zijn remmen zijn volledig identiek.

De grootste verandering is te vinden bij de motor: de vloeistofgekoelde parallelle tweecilinder ziet zijn longinhoud groeien van 530 naar 560 cc. Zijn maximumvermogen ligt 3,5 procent hoger, zijn koppel 6 procent. Volgens Yamaha zelf zou de nieuwe TMax – de krachtigste ooit tot nog toe – zijn voorganger op twee volle lengtes zetten bij de sprint van 0 naar 80 en 100 km/u. In de praktijk is de TMax ondanks de overgang naar Euro 5 nog altijd even vinnig en alert, altijd klaar om bliksemsnel in te halen of de rode zone te gaan opzoeken. Bij 120 km/u op de snelweg draait de tweecilinder een serene 5.000 o/m, zonder de minste trilling. Zelfs bij 140 km/u heeft de TMax nog genoeg power achter de hand om prompt te versnellen. Voor de liefhebbers van de Duitse snelweg: zelfs bij 180 km/u, waar de teller het voor bekeken houdt, lijkt de motor er nog niet genoeg van te krijgen. Indrukwekkend.