Vergelijkende test / Ford Focus RS, Renault Mégane RS Cup, Volkswagen Scirocco R, Seat Leon Cupra R, Mazda 3 MPS : Voor(wiel)trekkers

De uiteindelijke winnaar van deze strijd is de Focus RS. Die zege dankt de Ford voornamelijk aan zijn ongelofelijke temperament, dat je tijdens het rijden constant verbluft. Op de weg staat de Focus RS zijn mannetje als geen enkele andere sportieveling: hij gooit zich van de ene bocht in de andere, is altijd in voor een potje driften en bijt zich zo resoluut vast in het asfalt dat je je afvraagt welke duivels zo’n bolide hebben kunnen ontwerpen. De uitermate flamboyante Focus slaagt erin om te combineren wat a priori niet combineerbaar lijkt: een efficiëntie zonder weerga en een ongelofelijke speelsheid. Liefhebbers moeten zich wel haasten: er zijn nog maar enkele exemplaren over, waaronder de vijfhonderd stuks van de beperkte reeks RS500 (350 pk, 460 Nm), die het einde van de productie van deze Focus RS aankondigt. Ondanks de bruisende vitaliteit van de Focus mogen we echter de uitmuntendheid van de Mégane RS niet vergeten. Hoewel die zich iets discreter uitdrukt, spreidt hij haast dezelfde kwaliteiten tentoon als zijn Duitse rivaal. Zeker in zijn Cup-versie, waarvan de radicalere afstellingen zijn vermogenshandicap grotendeels uitvlakken en ervoor zorgen dat de Renault de sportieve middenklasser is die het best is aangepast voor gebruik op een circuit. Daar is de Fransman zo superieur dat liefhebbers van trackdays geen seconde zouden moeten aarzelen. De Scirocco, de Leon en de Mazda 3 vertonen meer een GT-karakter dan dat ze op pure sportiviteit mikken, en spelen hierdoor duidelijk niet in dezelfde categorie. Hoewel de Volkswagen bijna even goede prestaties naar voren kan schuiven als de Focus, verliest hij alle geloofwaardigheid als gevolg van een onvoldoende nauwkeurig onderstel en elektronische vangnetten die het rijplezier beknotten in plaats van het naar een hoger niveau tillen. Bijna zouden we geneigd zijn de Leon het voordeel te geven, die wel minder snel en niet zo efficiënt is op een goed wegdek, maar die verleidt met een scherpe prijs en de kwaliteiten van iedere zichzelf respecterende middenklasser (binnenruimte, gebruiksgemak). Het meest teleurstellend is de Mazda 3, waarvan het ingetoomde temperament het brutale en speelse kantje dat zijn voorganger had, volledig heeft doen verdwijnen. De te karakterloze 3 MPS is erg flauw geworden om mee te rijden, al kan hij wel uitpakken met een erg interessante prijs gezien uitrusting en prestaties. Maar wie op zoek is naar een echte sportieveling, heeft daar weinig boodschap aan...