Editoriaal / Cijfers

Twee getallen om deze Vooraf mee te beginnen: 2,5 en 2026. Het eerste is (in procent) het aandeel van de elektrisch aangedreven auto’s in het totaal van de tussen 1 januari en 31 augustus van dit jaar al ingeschreven nieuwe personenwagens in België. Te vergelijken met de 1,41 procent van het jaar ervoor. Er is dus wel sprake van een stijging, zij het maar een lichte, ondanks het ondertussen toch grotere aanbod. Het tweede cijfer staat voor een jaar, dat waartegen de nieuwe federale regering een volledige overstap naar elektrische aandrijving voorziet voor de in ons land – wegens eigenlijk een stukje van het loon – nog altijd heel populaire bedrijfswagens. Die maatregel is een van de groenere elementen in het regeer­akkoord van de coalitie waar we zolang op hebben gewacht. Net als de uitstap uit de kernenergie, die pas in de loop van volgend jaar definitief bevestigd wordt. De regering gunt zich voor die beslissing nog wat tijd; er dient eerst te worden ingeschat of we na het sluiten van de kerncentrales wel nog altijd voldoende stroom zullen hebben. Al die elektrische bedrijfswagens moeten natuurlijk opgeladen raken tegen dat hun baasjes er ’s morgens mee naar het werk willen vertrekken…

Naast die relatief snelle overstap naar elektrische bedrijfswagens kondigt de regering ook aan te werken aan een geleidelijke uitfasering van de verkoop van alle auto’s die niet als zero-emissie kunnen worden beschouwd. Met andere woorden, alle voertuigen die nog op benzine, diesel of gas rijden. Met inbegrip van de aan een opmars bezig zijnde plug-inhybrides. Die moeten er op termijn dus ook uit. Maar daar plakken De Croo en zijn ploeg nog geen datum op, ze geven zelfs toe dat zo’n radicale breuk pas kan als er voldoende ‘betaalbare’ elektrische auto’s én duidelijkere analyses over hun levenscyclus beschikbaar zijn. Er wordt evengoed aan toegevoegd dat er ook rekening zal worden gehouden met de impact op de overheidsfinanciën. Juist ja, klassieke brandstoffen brengen nog altijd een klein fortuin aan accijnzen op. Er zullen voor een misschien ooit volledig elektrisch wagenpark dus vergelijkbare inkomsten moeten worden gevonden. En misschien in één beweging eindelijk ook eens een niet meer om de haverklap veranderende én voor het hele land identieke fiscaliteit. Maar goed, het eerste lijkt nog enigszins verre toekomst en het tweede is wellicht een utopie. 

Terug naar de bedrijfswagens en het jaar 2026 – dat is echt niet meer zo ­veraf. Gepolst naar een reactie lieten enkele grote Belgische invoerders al weten dat ze die overstap wel haalbaar achten. Het soort ‘politiek correcte’ feedback dat je in zo’n geval mag verwachten. Blijft de bedenking dat een massale doorbraak van elektrische auto’s met de huidige prijzen naast een groener ook tot een duurder wagenpark zal leiden. En evengoed dat er nog gigantische inspanningen inzake laadinfrastructuur nodig zijn, ook en zelfs vooral voor wie die niet voor de eigen deur of op het bedrijf heeft staan. Het ‘verschil’ tussen de twee getallen uit onze openingszin is echt nog wel heel een pak groter dan ze vandaag in de Wetstraat denken. Maar goed, we hebben nu tenminste wel een regering.