Editoriaal / O kom toch eens kijken...

Sinds enkele weken kloppen alle kinderharten weer wat sneller, want de sint is officieel in het land. Mijn eigen schoentje blijft op 6 december intussen al vele jaren onaangeroerd staan, maar ik herinner me nog levendig hoe ik als kleine jongen telkens weer uitkeek naar het moment dat de eerste speelgoedcatalogus in de brievenbus viel. We spreken dan over de jaren 80 van de vorige eeuw, toen speelgoedfabrikanten nog niet wakker lagen van gendergelijkheid... en de ‘jongens­pagina’s’ overheerst werden door boksballen, pingpongtafels, maar vooral toch door auto’s. En om die laatste was het mij uiteraard te doen.

Uren heb ik weggedroomd bij de vele pagina’s met de onvermijdelijke Matchbox- en Majorette-modellen, of bij de Hot Wheels (bij ons toen nog voornamelijk bekend voor hun ‘color shifters’, die van kleur veranderden wanneer je ze onder warm water hield). Allemaal met bijbehorende parkeergarages, carwashinstallaties, gebouwen en parafernalia, tot vloermatten met een stratenparcours erop toe. Klassiekers waren ook de spectaculaire Darda-banen (met de achteruittrekautootjes) en de elektrische racebanen van onder meer Carrera, terwijl wat oudere jongens hun hart konden ophalen aan schaalmodellen in allerlei formaten, aan modelbouwkits of aan telegeleide Ferrari’s, Porsches en Lamborghini’s.

Dat de auto toen duidelijk nog een prominente plaats opeiste in de leef­wereld van kinderen, zag je overal in die catalogi. De allerkleinsten konden al kiezen voor kleurrijke Fisher-Price-vierwielers en zelfs Barbie had een vol­ledig wagenpark ter beschikking, van vintage Volkswagens tot roze Porsches en Corvettes. De auto was destijds alomtegenwoordig in de speelgoedwinkel...

Uit nostalgie sloeg ik vorige week nog eens zo’n speelgoedfolder open – tegen beter weten in... Na lang zoeken ontdekte ik welgeteld één armzalige pagina met vierwielers, met naast de obligate Hot Wheels-cadeauset ook nog een handvol telegeleide auto’s – die er zo van de pot gerukt uitzagen dat je ze amper nog auto’s kon noemen. Zelfs bij de videogames bleek het zoeken naar iets van een racegame... Pijnlijk.

Misplaatste weemoed, zegt u? Misschien, maar die vaststelling is toch minder anekdotisch dan ze lijkt. Want hoe kan een volgende generatie ooit nog gepassioneerd raken door de auto, als die passie en fascinatie niet van kindsbeen af gevoed wordt? Welke autoliefhebber is niet ooit begonnen met een wagenpark van kleine vierwielers? Is het voor de toekomst van de autosector dan niet onrustwekkend dat speelgoedfabrikanten de auto massaal de rug toekeren? 

Gelukkig zijn er nog uitzonderingen. Kijk maar naar Lego. De Deense blokjesproducent heeft de jongste jaren steeds meer akkoorden gesloten met grote autoconstructeurs, en dat leverde in allerlei reeksen en prijsklassen mooie samenwerkingen op – vooral bij de Creator Expert- en Technic-modellen zitten echte pareltjes. U kunt trouwens een Ferrari F40 uit de Speed Champions-reeks cadeau krijgen bij een abonnement van zes maanden op AutoGids. Voor de goede verstaander die nog een cadeau zoekt...